ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟
ریسک های مالی یکی از اصلی ترین نگرانی های هر کسب و کار در سراسر حوزه ها و جغرافیاهاست. قبل از درک تکنیک های موجود برای کنترل و شکل دهی مدیریت ریسک، بسیار مهم است که بدانید ریسک چیست و انواع ریسک ها را شناخته و بتوانید انواع آن ها را از هم تمییز دهید.
ماهنامه معیشت: ریسک های مالی یکی از اصلی ترین نگرانی های هر کسب و کار در سراسر حوزه ها و جغرافیاهاست. قبل از درک تکنیک های موجود برای کنترل و شکل دهی مدیریت ریسک، بسیار مهم است که بدانید ریسک چیست و انواع ریسک ها را شناخته و بتوانید انواع آن ها را از هم تمییز دهید.
ریسک و انواع آن
ریسک را می توانیم شانس وقوع پیامدی غیرمنتظره یا منفی تعریف کنیم. هر عمل یا فعالیتی که ما را به سمت زیان کردن سوق دهد، می تواند ریسک قلمداد شود. در دنیای کنونی انواع گوناگونی از ریسک وجود دارد که یک بنگاه ممکن است با آن مواجه شود و باید بتواند آن را از سر بگذراند. در بسیاری مواقع ریسک ها را می توان به سه گروه دسته بندی کرد: ریسک های تجاری، ریسک های مالی و ریسک های غیرتجاری.
ریسک های تجاری (ریسک کسب و کار): این نوع ریسک از سوی شرکت های تجاری خود به منظور حداکثر کردن سود و ارزش سهام انجام می گیرد. برای مثال شرکت ها ریسک هایی با هزینه های بسیار بالا را در امر بازاریابی برای تولید و فروش محصولات جدید به بازار برعهده می گیرند.
ریسک های غیرتجاری: درواقع این نوع ریسک ها تحت کنترل شرکت ها نیست. ریسک های ناشی از عدم تعادل اقتصادی و سیاسی را می توان ریسک های غیرتجاری نامید.
ریسک های مالی: ریسک های مالی در اصطلاح مخاطراتی را نشان می دهد که وقوعشان می توانند موجب خسارت های مالی برای شرکت شود. ریسک های مالی عمدتا از بی ثباتی و زیان در بازارهای مالی به علت تغییرات قیمت سهام و ارزها و نرخ بهره و. ناشی می شود.
ریسک مالی یکی از ریسک های ارجح برای هر کسب و کار به حساب می آید. ریسک های مالی ناشی از حرکات بازار است و حرکات بازار نیز می تواند ناشی از عوامل گوناگونی باشد. بر این اساس ریسک مالی را می تواند به گروه های متنوعی از جمله ریسک بازار، ریسک اعتباری، ریسک نقدشوندگی، ریسک عملیاتی و ریسک حقوقی تقسیم بندی کرد.
ریسک بازار: این نوع ریسک ناشی از تغییر در قیمت ابزارهای مالی است. ریسک بازار را می توان به دو گروه مستقیم و غیرمستقیم تقسیم بندی کرد. ریسک مستقیم ناشی از تغییر قیمت سهام، نرخ بهره و. است.
ریسکی است که از «اتفاقی اعتباری» به وجود می آید. تاریخ نشان می دهد این ریسک معمولا در اوراق قرضه واقع می شد؛ بدین صورت که قرض دهندگان از بازپرداخت وامی که به قرض گیرنده داده بودند، نگران بوده اند. به همین خاطر گاهی اوقات ریسک اعتباری را «ریسک نکول» هم می گویند. ریسک اعتباری از این واقعیت ریشه می گیرد که طرف قرارداد، نتواند یا نخواهد تعهدات قرارداد را انجام دهد. تاثیر این ریسک با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از نکول طرف قرارداد سنجیده می شود.
ضررهای ناشی از ریسک اعتباری ممکن است قبل از وقوع نکول واقعی طرف قرارداد رخ دهند. به طور کلی تر ریسک اعتباری را می توان ضرر محتمل که در اثر رخدادی اعتباری اتفاق می افتد، بیان ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ کرد. رخداد اعتباری زمانی واقعی می شود که توانایی طرف قرارداد در تکمیل تعهداتش تغییر کند. ریسک اعتباری یکی از مهم ترین عوامل تولید ریسک در بانک ها و شرکت های مالی است. این ریسک از این جهت ناشی می شود که دریافت کنندگان تسهیلات توانایی بازپرداخت اقساط بدهی خود را به بانک نداشته باشند.
در علوم مالی ریسک نقدشوندگی را نمی توان همانند ریسک مالی یا ریسک تجاری محاسبه کرد. اصولا سرمایه گذاران، نقدشوندگی را از این دیدگاه مورد توجه قرار می دهند که بتوانند دارایی را سریعا بخرند یا بفروشند، بدون آن که قیمت آن دستخوش تغییرات شدید شود و از همین دیدگاه است که می گویند دارایی مذکور دارای قدرت نقدشوندگی بالایی است. هر قدر خرید و فروش دارایی سریع تر انجام شود، ریسک نقدشوندگی کم تر می شود. نقطه مخالف این وضعیت، وقتی است که یک نفر بخواهد در سهام شرکت های کوچک سرمایه گذاری کند که برای خرید یا فروش آن ها باید چند روز یا چند هفته منتظر بماند و گاهی هم باید قیمت پیشنهادی فروش را کمتر کند.
ریسک عملیاتی عموما ناشی از اشتباه های انسانی یا اتفاقات و خطای تکنیکی تعریف می شود. این ریسک شامل تقلب (موقعیتی که معامله گرها اطلاعات غلط می دهند)، اشتباه های مدیریتی و کاستی کنترل می شود. خطای تکنیکی ممکن است ناشی از نقص در اطلاعات پردازش معاملات، سیستم های جا به جایی یا به طور کلی هر مشکل دیگری باشد که در سطح سازمان روی می دهد. ریسک های عملیاتی ممکن است منجر به ریسک های اعتباری و بازاری شوند. برای مثال اشتباه عملیاتی در معامله تجاری مانند عدم انجام جا به جایی ممکن است ریسک بازار یا ریسک اعتباری ایجاد کند؛ زیرا هزینه آن به تغییر قیمت بازار وابسته است. از این رو مدت این ریسک نیاز مبرم همه موسسات مالی اعم از بانک ها، موسسات اعتباری، بیمه ها و. است.
ریسک قانونی زمانی مطرح می شود که یک معامله از نظر قانونی انجام پذیر نباشد. ریسک قانونی در کل با ریسک اعتباری مرتبط است؛ زیرا طرفین معامله در صورت زیان در معامله به دنبال بستر قانونی برای زیر سوال بردن اعتبار معامله می گردند.این ریسک می تواند به صورت شکایت سهام داران علیه شرکتی که ضررده باشد، ظاهر می شود. ریسک های قانونی از طریق سیاست هایی کنترل می شود که قسمت حقوقی موسسه با مشاوره مدیر ریسک و مدیریت سطح بالا اعمال می کند. موسسات باید مطمئن باشند قراردادها با طرفین قابلیت اجرا را دارد. با این حال وقتی پای زیان های بزرگ در میان باشد کشمکش های هزینهبر به وجود می آید، زیرا منافع زیادی درگیر است.
ریسک و انواع آن
بانک ها و موسسات مالی در سراسر دنیا و در اقتصاد های گوناگون کشور ها، به عنوان ارکان مهم و اثر گذار در انواع فعالیت های اقتصادی و بازرگانی شناخته می شوند.
اکثر اشخاص برای سپرده گذاری یا استقراض وجه نقد، با این نوع از نهاد ها سر و کار دارند و همچنین در کنار آن، دولت و مراجع نظارتی مالی، با ایجاد رابطه نزدیک با این موسسات، در صدد تثبیت سیاست های پولی و مالی و کسب اعتماد از توانایی و اثر بخشی مقرراتی که برای تامین سلامت اقتصادی و مالی جامعه وضع شده، می باشند.
در این بین، شناسایی انواع ریسک و خطراتی که عملیات گوناگون بانک ها و موسسات اعتباری را تحت شعاع خود قرار می دهد، یکی از ابزار هایی است که مدیریت ارشد می تواند با استفاده از آن، از وقوع خطرات احتمالی جلوگیری نموده و یا دامنه آسیب رسانی آنها را تا میزان قابل قبولی کاهش دهد که تحت عنوان مدیریت ریسک مورد استفاده قرار می گیرد.
مفهوم ریسک:
در واقع می توان گفت که ریسک ها حاصل از قرار گرفتن نهاد های مالی در برابر عدم قطعیت ها و عدم اطمینان از نتیجه رخداد ها می باشند. برخی مواقع می توان به کمک تحلیل های آماری، احتمال وقوع هر یک از نتایج محتمل را برآورد نموده و پیامد های آن را تا حدی پیش بینی کرد.
کاملا واضح و مشخص است که هر اندازه این بررسی ها جزئی و دقیق تر باشند و جنبه های مختلف را در نظر گرفته بگیرند، نتایج به دست آمده از فضای عدم اطمینان مطلق به سمت عدم اطمینان های نسبی حرکت خواهد نمود.
ماهیت و اثر ریسک:
اثر ریسک دارای سه نوع ماهیت متفاوت زیر می باشد:
- ریسک کوتاه مدت: این نوع ریسک به ریسک ناشی از عملیات و فعالیت ها مرتبط است.
- ریسک میان مدت: این نوع ریسک به تاکتیک های شرکت مرتبط است.
- ریسک بلند مدت: این نوع ریسک به استراتژی های کلی شرکت مرتبط است.
مدیریت ریسک:
اصطلاح مدیریت ریسک در تمامی کسب و کار ها شامل روش ها و فرآیند هایی می باشد که سازمان ها به منظور مدیریت انواع ریسک و استفاده از فرصت هایی که منجر به دست یابی به اهداف خاص بیزینس خاص خود استفاده می کنند.
بنابراین می توان گفت که مدیریت ریسک سرمایه گذاری به عنوان یکی از اصلی ترین زیر شاخه های مدیریت ریسک هم در سطح جزئی و هم در سطح کلی قابل استفاده است.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله ارزیابی ریسک را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
مدیریت ریسک و انواع آن
انواع ریسک:
در حالت کلی دسته بندی های مختلفی برای انواع ریسک در منابع گوناگون ارائه شده است که یکی از آنها، ریسک های تجاری (Business Risk) و ریسک های غیر تجاری (Non-Business Risk) می باشد.
ریسک های تجاری، به ریسک هایی گفته می شود که یک بنگاه یا کسب و کار، کاملا به آن واقف است و از آن برای ایجاد مزیت رقابتی و ایجاد ارزش برای سهامداران استفاده می نماید، در حالی که ریسک هایی که کسب و کار کنترلی روی آنها ندارد، ریسک های غیر تجاری نامیده می شود.
ریسک های مالی (Financial Risks) در گروه ریسک های تجاری قرار دارند که از زیان های احتمالی در بازار های مالی ناشی می شوند.
ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک:
دسته بندی دیگری از انواع ریسک که به طور خاص روی ریسک های مالی تعریف می شود، عبارت است از ریسک های سیستماتیک (Systematic Risks) و ریسک های غیر سیستماتیک (Nonsystematic Risks).
ریسک های سیستماتیک یا تنوع ناپذیر (Nondiversifiable Risks) عبارتند از ریسک هایی که تمامی اوراق بهادار را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
انواع ریسک سیستماتیک:
- ریسک نرخ بهره
- ریسک تورم
- ریسک نرخ ارز
- ریسک سیاسی
- ریسک بازار
ریسک های غیر سیستماتیک یا اصطلاحا تنوع پذیر (Diversifiable Risks) آنهایی هستند که بر یک یا چند نوع اوراق بهادار اثر گذار می باشند.
انواع ریسک غیر سیستماتیک:
- ریسک های اعتباری
- ریسک های تجاری
- ریسک های مالی
- ریسک های نقدینگی
- ریسک های عملیاتی
درواقع مطابق دسته بندی فوق، ریسک کلی یک دارایی یا یک کسب و کار به صورت زیر در نظر گرفته می شود:
ریسک های قابل اجتناب (غیر سیستماتیک) + ریسک های غیر قابل اجتناب (سیستماتیک) = ریسک کلی
و از آنجایی که عوامل سیستماتیک از شرایط کلی بازار و عوامل غیر سیستماتیک از شرایط خاص یک کسب و کار ناشی می شوند، می توان گفت:
ریسک کلی یک دارایی = ریسک های مختص شرکت + ریسک های بازار
همان گونه که پیش تر بیان شد، ریسک های مختلفی در دل ریسک های سیستماتیک و غیر سیستماتیک وجود دارد که شرح آنها در منابع مختلف ارزیابی و مدیریت ریسک گنجانده شده است.
در این میان چهار ریسک اصلی موجود هستند که تاثیر گذاری بیشتری نسبت به بقیه دارند و در بحث اندازه گیری و مدیریت ریسک نقش پررنگ تری را ایفا می کنند که در ادامه مطلب به آنها پرداخته شده است.
ریسک های بازار:
ریسک بازار، به ریسک های زیان ناشی از حرکات یا نوسانات غیر منتظره در قیمت ها یا نرخ های بازار گفته می شود.
در حالت کلی نمی توان ریسک بازار را از ریسک هایی هم چون ریسک اعتباری و عملیاتی تفکیک نمود زیرا گاهی اوقات این ریسک ها، خودشان منشا ایجاد ریسک بازار هستند.
ریسک های اعتباری:
این نوع، ماحصل این رویداد هستند که طرف قرارداد، نخواهد یا نتواند به مواردی که در قرارداد به آنها متعهد شده است، عمل نماید.
تاثیر ریسک های اعتباری با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از نکول (Default) طرف قرارداد سنجیده می شود.
این ضرر شامل احتمال نکول (Probability of Default)، مبلغ تحت نکول (Exposure at Default) و نرخ بازیافت (Recovery Rate) می شود.
به بیان دیگر می توان گفت که ریسک های اعتباری، ضرر های محتملی هستند که در اثر یک رخداد اعتباری اتفاق افتاده باشند، که رخداد اعتباری نیز زمانی که توانایی طرف قرارداد در انجام تعهداتش تغییر کند، اتفاق می افتد.
علاوه بر این، ریسک اعتباری شامل ریسک دولت ها زمانی که روی نرخ های برابری ارز اعمال نظر می کنند نیز می گردد.
موسسه مشاوران مطالعه مقاله ریسک شرکت های حسابداری را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.
ریسک های اعتباری
ریسک های نقدینگی:
ریسک های نقدینگی در حالت کلی دو صورت دارند:
ریسک نقدینگی دارایی یا Asset Liquidity Risk:
ریسک نقدینگی دارایی که گاه با عنوان ریسک نقدینگی بازار-محصول نیز نامیده می شود زمانی که معامله با قیمت رایج بازار قابل انجام نباشد، ظاهر شده و بین طبقات دارایی های مختلف در زمان های متفاوت، نسبت به شرایط بازار می تواند تغییر کند.
ریسک های نقدینگی تامین مالی یا Funding Liquidity Risk:
که ریسک جریان وجه نقد (Cash Flow Risk) نیز نامیده می شود، به ناتوانی پرداخت تعهدات بر می گردد، که می تواند به نقد کردن سریع ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ و تبدیل ضرر روی کاغذ به ضرر واقعی، منجر شود.
ریسک های عملیاتی:
ریسک عملیاتی همان گونه که از نامش مشخص است، ناشی از اشتباهات و خطا های فنی حین عملیات کسب و کار است.
اشتباهات مدیریتی، فقدان تجربه و دانش کافی از حوزه کسب و کار، نقص در اطلاعات، مشکل در پردازش داده ها و معاملات و غیره، همگی می توانند سر منشا ریسک های عملیاتی تلقی شوند.
باید توجه داشت که عواقب ریسک عملیاتی اما تنها مختص فرآیند های عملیاتی کسب و کار نخواهد بود و گاه منجر به ریسک های اعتباری و بازار نیز می تواند گردد.
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله کشف تقلب را به شما پیشنهاد می کنیم.
مدیریت ریسک و سرمایه چیست؟
در محیط تجاری چالش برانگیز امروزی، شرکتها همچنان به دنبال راههایی برای دستیابی به رشد سودآور هستند. در حمایت از این امر، سازمانهای مالی و خزانه داری باید از دسترسی کافی به نقدینگی، استقرار کارآمد سرمایه و مدیریت ریسک مالی به صورت موثر اطمینان حاصل کنند. پس با ابزار ترید همراه باشید
مدیریت ریسک و سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟
ریسک سرمایه عبارت است از: احتمال از دست دادن بخشی یا تمام سرمایه گذاری.
در مورد کل داراییهایی که مشمول تضمین بازگشت کامل سرمایه اصلی نیستند، اعمال ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ می شود. سرمایه گذاران زمانی که در سهام، اوراق قرضه غیردولتی، املاک و مستغلات، کالاها و سایر داراییهای جایگزین سرمایه گذاری می کنند، با ریسک سرمایه مواجه می شوند.
علاوه بر این، زمانی که یک شرکت در پروژه ای سرمایه گذاری می کند،خود را در معرض این خطر قرار می دهد، که پروژه، بازدهی آتی برای پوشش سرمایه یِ سرمایه گذاری شده ایجاد نکند.
ریسک سرمایه میتواند بهعنوان ریسک بازار ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ که در آن قیمت داراییها بهطور نامطلوب در نوسان است،یا زمانی که یک کسبوکار در پروژهای سرمایهگذاری میکند که به نظر میرسد نامطلوب باشد، ظاهر شود.
شرکتهای سهامی عام توسط SEC ملزم به افشای عوامل خطر واقعی و بالقوه هستند که سرمایه گذاران ممکن است در معرض آن قرار گیرند.
مدیریت ریسک در فارکس به چه معناست؟
مدیریت ریسک به صورت کلی شامل اعمال ویژهای است که به معاملهگران (تریدرها) اجازه میدهد در برابر نوسانات و زیانهای احتمالی بازارهای مختلف همچون ارز دیجیتال، فارکس یا بورس ایستادگی نمایند. درست است که ریسک بزرگتر برابر با سود بیشتر است، ولی همین ریسک بیشتر و بزرگتر میتواند مشکل ساز شود.
در نتیجه، شما به عنوان یک معاملهگر قابلیت مدیریت ریسک خود را باید داشته باشید، یعنی این امکان را داشته باشید که سود خود را بالا ببرید و ضرر خود را به کمترین میزان ممکن برسانید، در حقیقت شاه کلید دوام و سود در معاملات بازار فارکس یا سایر بازارهای مالی را در دستان شماست. سوال اصلی اینجاست که چطور و به چه شکل این کار را انجام دهیم تا موفقیتمان مستمر باشد؟!
برای درک بیشتر در این زمینه با ما همراه باشید
مدیریت ریسک و سرمایه پیشرفته
درک مدیریت ریسک و سرمایه در بازار فارکس
ریسک در اصطلاح مالی به عنوان شانسی تعریف می شود که نتیجه یا سود واقعی سرمایه گذاری با نتیجه یا بازده مورد انتظار، متفاوت باشد.
همه ما هر روز با خطراتی روبرو هستیم. چه در حال رانندگی به سمت محل کار یا موج سواری در یک موج 60 فوتی باشیم و چه در روند سرمایه گذاری یا مدیریت یک تجارت باشیم.
در دنیای مالی، ریسک، به این احتمال اشاره دارد که بازده واقعی یک سرمایهگذاری با آنچه مورد انتظار است متفاوت باشد. در واقع، این احتمال که یک سرمایهگذاری آنطور که میخواهید پیش نرود، یا به عبارتی در نهایت پول خود را از دست بدهید، وجود دارد.
موثرترین راه برای مدیریت ریسک و سرمایه از طریق ارزیابی منظم ریسک و تنوع بخشیدن به آن است. اگرچه تنوع، سود را تضمین نمی کند یا در برابر ضرر تضمینی ندارد، اما پتانسیل بهبود بازده را بر اساس اهداف و سطح ریسک هدف شما فراهم می کند.
یافتن تعادل مناسب بین ریسک و بازده به سرمایهگذاران و مدیران کسبوکار کمک میکند تا از طریق سرمایهگذاریهایی که میتوانند با آن راحتتر باشند، به اهداف مالی خود برسند.
درک مدیریت ریسک مالی در بازار ارزهای دیجیتال
روشهای ریسک و سرمایه اغلب برای برنامه ریزان پروژه یک شرکت مهم است.
آنها، سرمایهگذاریهای پیشنهادی را در یک پروژه – برای مثال یک خط تولید یا کارخانه جدید یا در بازارهای مختلف مانند ارز دیجیتال بر روی ارزهایی مانند بیت کوین یا اتریوم با مدلسازی جریانهای نقدی پیشبینیشده در برابر سرمایه مورد نیاز پروژه، تحلیل میکنند. فرآیند تحلیل و مدیریت ریسک مالی سعی خواهد کرد تا با تغییر مفروضات مدل، ریسک سرمایه را تحلیل و بررسی کند.
چنانچه مدل، سطح ریسک غیرقابل قبولی را برای سرمایه یِ سرمایه گذاری شده نشان دهد، هیچ شرکتی، پروژه مربوطه را انجام نخواهد داد. همچنین باید توجه داشت که یک شرکت ممکن است حتی اگر NPV بزرگتر از صفر پیش بینی شود، پروژه را ادامه ندهد. لذا برای اینکه یک شرکت بتواند سرمایه گذاری کند، نرخ مانع مورد نظر آن باید برطرف شود.
گزارش ریسک سرمایه به سهامداران فارکس و بورس
اظهارات کمیسیون بورس و اوراق بهادار ( SEC ) برای اوراق بهادار جدید، حاکی از آن است که سرمایهگذاران با خرید اوراق بهادار، ریسک سرمایه را متقبل خواهند شد. پروندههای در حال انجام مانند فرم 10-K از طریق بخش “عوامل ریسک” به سرمایه گذاران یادآوری می کند که خطرات احتمالی متعددی وجود دارد، که می تواند منجر به از دست دادن سرمایه یِ سرمایه گذار شود. شرکتهایی با پروفایلهای ریسک بالاتر، برای مثال شرکتهای بیوتکنولوژی در مرحله بالینی، معمولا در مورد احتمال از دست دادن سرمایه یک سرمایهگذار به طور طولانی بحث میکنند.
مدیریت ریسک
تعریف مدیریت ریسک چیست؟ و مدیریت ریسک پیشرفته چگونه است؟
هر سرمایه گذاری، سطح مشخصی از ریسک را برای سرمایه گذار به همراه دارد.
ریسک سرمایه فرآیندی است که طی آن یک سرمایهگذار در یک کسبوکار یا سرمایهگذاری دیگر مقدار مشخصی از ریسک رویداد را با وجوه خود میپذیرد.
یک شخص یک پروپوزال را با سرمایه تامین می کند و از شانس موفقیت یا شکست آن پروپوزال استفاده می کند. این بدان معنی است که سرمایه گذاری می تواند پول را از دست بدهد یا برای سرمایه گذار سود ایجاد کند. احتمال ضرر یا سود اغلب به عنوان معاوضه ریسک-بازده شناخته می شود، مفهومی که شانس خوب بودن سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. مدیریت ریسک و سرمایه فرآیند تلاش برای ارزیابی بهترین تصمیمات موجود برای سرمایه گذار است.
از نظر ریاضی در بخش مالی و تجاری، ریسک سرمایه را می توان با استفاده از معادلات آماری خاص ارزیابی کرد. این معادلات برای ارزیابی مفاهیمی مانند ریسک رویداد و ریسک نسبی در هنگام سرمایه گذاری استفاده می شوند.
تنظیم میزان ریسک و سرمایه
ریسک رویداد، خطر واقعی قرار دادن پول در نوعی سرمایه گذاری است. ریسک نسبی شانسی است که قرار گرفتن یک فرد یا کسب و کار در معرض شرایط خاص، می تواند وضعیت مطلوب یا نامطلوب ایجاد کند. با استفاده از معادلات ریاضی که عملکرد گذشته سرمایه گذاری، شرایط فعلی و جهت کلی بازار را ارزیابی می کند، سرمایه گذاران از نظر آماری احتمال تصمیم گیری مالی خوبی دارند.
یکی از راههایی که سرمایهگذار میتواند در برابر ضررهای احتمالی ریسک سرمایه محافظت کند، انجام فرآیند قفل کردن سود است.
رایج ترین مثال ریسک سرمایه، تامین مالی اولیه برای یک کسب و کار است. زمانی که یک کسب و کار فعالیت خود را راه اندازی می کند، نیاز به سرمایه گذاری خاصی دارد. این سرمایهگذاری همیشه نمیتواند به سادگی از طریق وامهای بانکها تامین شود، بلکه به سرمایهگذارانی نیاز دارد که معتقدند کسبوکار مد نظر به درآمد خواهد رسید.
افراد و کسب و کارها با خرید سهام در شرکت مقدار مشخصی از سرمایه را به کسب و کار عرضه می کنند که انتظار می رود در صورت موفقیت کسب و ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ کار، افزایش یابد یا در صورت شکست کسب و کار، سقوط کند. هنگامی که این وضعیت نهایی ایجاد می شود، مفهوم نظریه ریسک-بازده برای سرمایه گذار به ثمر می رسد. مدیریت ریسک و سرمایه در بازارهای مالی جهانی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، از این رو کسب اطلاعات در مورد آن، می تواند در انجام معاملات و سرمایه گذاریهای خرد و کلان، مفید و کاربردی باشد.
۴ کتاب برتر در مورد مدیریت ریسک در بازارهای مالی ( ارز دیجیتال، فارکس و بورس )
کتاب مدیریت ریسک
خرید کتاب
بهترین کتاب مدیریت ریسک و سرمایه کتابی است که در این مقاله معرفی میکنیم، کتاب مدیریت ریسک است؛ این کتاب بعد از اینکه درباره اهمیت ریسک کردن توضیح می دهد، به ریسک در سازمان نیز گریزی می زند . چرا که نتیجه ریسک کردن در یک فضای شخصی یا خانوادگی و یا سازمانی، نهایتا متوجه اعضای همان خانواده یا سازمان میشود اما در یک سازمان و یک شرکت بزرگ میتواند نتایج بزرگ تری به همراه داشته باشد و تمام افراد و حتی اهداف کسب و کار شما و سازمان را تحت تاثیر قرار دهد. البته نباید فراموش کرد که ریسک کردن، تضمینی برای حیات و بقای کسب و کار است، اما تسلط داشتن بر آن و مدیریت آن، از هرچیزی مهمتر است.
اندور هلمز در کتاب مدیریت ریسک به شما کمک میکند تا جایگاه ریسک در یک کسب و کار را بشناسید و با تسلط بر آن به اهداف و خواستههایتان برسید.
شما میتوانید برای خرید کتاب مدیریت ریسک به صورت الکترونیکی به طاقچه مراجعه کنید
خرید کتاب
کتاب مدیریت ریسک به زبان ساده
مدیریت ریسک به زبان ساده، کتابی است که مدیریت ریسک را در بستر تمام فعالیتهای یک سازمان واحد مورد بررسی قرار میدهد. در بعضی مواقع نیز مدیریت ریسک را جدا از سایر کارهای شرکت میبینند اما اهمیت این موضوع در این نکته است که مدیریت ریسک میتواند نقشی بسیار مهم در جهتگیری در نرخگذاریها و هدایت هزینههای مخارج سرمایه در شرکتهای سودمحور ایفا کند. از این جهت، بررسی آن به صورت فردی، کاری است که اگر به آن اشتباه نگوییم، حداقل نتیجه مطلوبی به ما نمیدهد.
شما میتوانید برای خرید کتاب مدیریت ریسک به زبان ساده به صورت الکترونیکی به طاقچه مراجعه کنید
خرید کتاب
کتاب قوی سیاه
اگر اولینبار است که نام کتاب قوی سیاه، نوشته نسیم نیکولاس طالب را میشنوید، ذهنتان ناخودآگاه به سمت داستانهای عاشقانه یا اجتماعی میرود. اما این کتاب، در حقیقت، نقطه عطفی در تفکر مدرن در دنیای امروزی است. قو به رنگ سیاه، واقعا وجود دارد و این کتاب هم با یک داستان جالب آغاز میشود. مشاهده اولین قو به رنگ سیاه در استرالیا که باوری قدیمی را، مبنی بر اینکه تمام قوها سفید میباشند، در هم شکسته است.
شما میتوانید برای خرید کتاب قوی سیاه به صورت الکترونیکی به طاقچه مراجعه کنید
کتاب زندگی به روش ۸۰/۲۰
خرید کتاب
قانون ۸۰/۲۰ کتابی میباشد که به شما آموزش میدهد چگونه از اتلاف انرژی خود جلوگیری نمایید. آن هم با استفاده از یک قانون جذاب: با استفاده از ۲۰ درصد انرژی خود به ۸۰ درصد نتایج برسید. در واقعیت، هر سیستمی ۸۰ درصد موفقیت آن، نتیجه ۲۰ درصد تلاش آن است. این کتاب به این اصل را اشاره دارد که کلید دستیابی به سازماندهی سازندهتر و بهتر، تمرکز برگسترش بیست درصد پربازده به جای تلاش بر روی هشتاد درصد بیحاصل میباشد. اما سوال اصلی اینجاست که چرا این کتاب باید در دستهبندی کتابهای مدیریت ریسک قرار گیرد؟
شما میتوانید برای خرید کتاب زندگی به روش ۸۰/۲۰ به صورت الکترونیکی به طاقچه مراجعه کنید
سوالات متداول
مدیریت ریسک چیست ؟
واژه «ریسک» (Risk) به معنی احتمال وقوع یک رویداد و پیامدهای پیرامون آن است. مدیریت ریسک نیز به استفاده از فرآیندها، روشها و ابزارهایی برای مدیریت ریسک و کنترل آن در بازرهای مالی همچون فارکس یا ارزهای دیجیتال گفته میشود.
مدیریت ریسک در بازارهای مالی چیست؟
مدیریت ریسک در بازارهای مالی همچون بورس به فرآیندی همچون شناسایی، تحلیل و کنترل عواملی است که امکان دارد باعث ضررهای بالقوه در سرمایهگذاری یا معاملهگری گردد، گفته میشود.
استراتژیهای مدیریت ریسک در بازارهای مالی کدام است؟
استراتژیهای مدیریت ریسک در بازارهای مالی در ۴ نکته خلاصه میشود : انتقال، اجتناب، کاهش و پذیرش
پوشش ریسک چیست؟
پوشش ریسک (Hedge)، نوعی سرمایهگذاری بهمنظور کاهش ریسک حرکات شدید قیمتی در یک دارایی میباشد. بهطور عادی، پوشش ریسک شامل ورود به موقعیتهای معاملاتی جبرانکنندهٔ یکدیگر (offsetting positions) در اوراق بهادار مرتبط میباشد.
درک مفهوم پوشش ریسک
پوشش ریسک مانند استفاده از یک سیاست بیمهای میباشد. برای مثال، اگر منزل شما در محدودهای مستعد سیل قرار داشته باشد، شما میخواهید که از دارایی خود با استفاده از بیمهٔ سیل، حفاظت کنید. در این مثال، شما نمیتوانید از سیل جلوگیری کنید، اما میتوانید کاری را زودتر انجام داده تا از زیان رخداده در هنگام سیل، بکاهید. یک رابطهٔ ذاتی بین میزان ریسک و سود در استفاده از این روش وجود دارد، در حالی که استفاده از روشهای کاهشِ ریسکِ سرمایه، ریسکِ احتمالی شما را کاهش میدهد، همچنین میتواند میزان سود احتمالیتان نیز کاهش دهد. اگر بخواهیم ساده بگوییم، پوشش ریسک، کاری رایگان نیست. همان طور که در مثال ما در مورد بیمهٔ سیل، شما باید بهصورت ماهانه پرداختیهایی را انجام دهید؛ و اگر سیل هرگز رخ ندهد، شما هیچ دریافتی نخواهید داشت. با این وجود، بسیاری از مردم ترجیح میدهند تا این ضرر محدود و قابل پیشبینی را متحمل شوند تا اینکه ناگهان تمامی داراییهای خود را از دست بدهند.
در دنیای سرمایهگذاری، روشهای پوشش ریسک نیز بهنحوی مشابه کار میکنند. سرمایهگذاران و مدیران مالی از روشهای پوشش ریسک بهمنظور کاهش ریسک سرمایهگذاری و کنترل آن استفاده میکنند. بهمنظور انجام صحیح و متناسب پوشش ریسک در دنیای سرمایهگذاری، معاملهگر باید از ابزارهای متعددی در یک روش استراتژیک بهمنظور پوشش ریسک حرکات شدید قیمتی در بازار استفاده کند. بهترین روش برای انجام چنین کاری نیز، انجام یک سرمایهگذاری دیگر به شیوهای هدفمند و کنترلشده میباشد. برای مثال، صدالبته، موارد موازی در مثال بیمهای ذکرشده در بالا محدود میباشند: در مورد بیمهٔ سیل، دارندهٔ این بیمه در صورت خسارت دیدن از هرگونه سیلی، شاهد جبران شدن خسارتش از سوی شرکت بیمهای خواهد بود، و احتمالاً مبلغی نیز بهعنوان مالیات کم خواهد شد. اما در محیط سرمایهگذاری، پوشش ریسک هم پیچیدهتر میباشد و هم یک علم غیرکامل محسوب میگردد.
یک پوشش ریسکٔ عالی (perfect hedge) بهنوعی از آن گفته میشود که تمامی ریسک موجود در یک موقعیت معاملاتی و یا یک سبد سهامی را از بین ببرد. به بیانی دیگر، روش پوشش ریسک انجامشده بهصورت صددرصد همگرایی عکس (inversely correlated) با دارایی آسیبپذیر دارد. این مورد ایدهآل میباشد، و شایان ذکر است که حتی این پوشش ریسک عالی نیز بدون هزینه نیست. ریسک پایه (Basis Risk) اشاره به ریسکی دارد که در طی آن، دارایی مدنظر ما و همچنین روش پوشش ریسک ما در جهتهای عکس همان طور که مورد انتظار بود حرکت نمیکند، در اینجا کلمهٔ پایه به معنی همین اختلاف بین جهت حرکت مورد انتظار و حرکت رخ ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ داده در واقعیت میباشد.
پوشش ریسک چگونه کار میکند؟
معمولترین روش استفاده از پوشش ریسک در دنیای سرمایهگذاری، استفاده از مشتقات مالی (Derivatives) میباشد. مشتقات مالی، اوراق بهاداری هستند که با حرکت یک یا چند دارایی پایه مطابقت دارند. این مشتقات مالی شامل قراردادهای اختیار معامله (Options)، سوآپها (Swaps)، قراردادهای آتی (Future Contracts) و همچنین قراردادهای سلف (Forward Contracts) میباشند.
داراییهای پایه نیز در این حالت میتوانند شامل سهام، اوراق قرضه، کالاها، ارزها، شاخصها و یا نرخهای بهره باشند. مشتقات مالی میتوانند روش پوشش ریسک مناسبی در برابر حرکات قیمتی داراییهای پایهشان محسوب شوند، از آنجاییکه رابطهٔ بین دو یا چند تا از آنها بهصورت واضحی تعریفنشده است. این امکان وجود دارد که از این مشتقات بهمنظور پایهریزی یک استراتژی معاملاتی که در آن ضرر در یک سرمایهگذاری با استفاده از سود در مشتقات دیگر کم شده و یا جبران میشود، مورد استفاده قرار بگیرند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوراق قرضه میتوانید از مطلب آموزشی «اوراق قرضه چیست؟» دیدن نمایید.
برای مثال، اگر مورتی 100 سهم از سهام شرکت (Stock plc – STOCK) را در قیمت 10 دلار بهازای هر سهم خریداری کند، او ممکن است از سرمایهگذاری خود با استفاده از قراردادهای اختیار معاملهٔ آمریکایی 5 دلاری باقیمت ورودی 8 دلاری که در پایان سال منقضی میگردند، استفاده کند. این قراردادهای اختیار معامله به مورتی این حق را میدهند تا بتواند 100 سهم از سهام شرکت STOCK را در سطح قیمتی 8 دلار در هر زمانی در سال آینده به فروش برساند. اگر یک سال بعد سهام شرکت STOCK در سطح قیمتی 12 دلار معامله شود، مورتی این قرارداد را اجرایی نکرده و با 5 دلار خود خارج میشود. در این حالت بعید است که او ناراحت شود، زیرا سود شناختهنشدهٔ او در این حالت برابر با 200 دلار (195 دلار بهعلاوهٔ قیمت قرارداد اختیار معاملهٔ فروش) بوده است. اگر سهام شرکت STOCK در سطح صفر دلار معامله شود، در این حالت مورتی قرارداد اختیار معاملهاش را اجرایی خواهد کرد و سهام خود را با قیمت 8 دلار به فروش خواهد رساند، تا ضرر 200 دلاری خود را (205 دلار بهعلاوهٔ هزینهٔ قرارداد اختیار معاملهٔ فروش) جبران کند. بدون استفاده از این قراردادهای اختیار معامله، او تمامی سرمایهگذاریاش را از دست میداد.
میزان اثربخشی استفاده از مشتقات بهمنظور پوشش ریسک با عبارتی به نام دلتا تعریف میشود، که گاهی اوقات به آن نرخ پوشش ریسک (Hedge Ratio) نیز گفته میشود. دلتا برابر با میزان حرکت قیمتی در مشتقات مالی بهازای یک دلار حرکت در قیمت دارایی پایه میباشد.
خوشبختانه، انواع زیادی از قراردادهای اختیار معامله بر قراردادهای آتی وجود دارند که به سرمایهگذاران این اجازه را میدهند که بسیاری از سرمایهگذاریهایشان را موردحفاظت قرار دهند، که این سرمایهگذاریها شامل سرمایهگذاری در سهام، نرخهای بهره، ارزها، کالاها، و غیره میشود.
استراتژیهای خاص پوشش ریسک، مانند قیمتگذاری بر ابزارهای پوشش ریسک، بسته به مقدار ریسک دارایی پایه دارد که سرمایهگذار میخواهد از سرمایهگذاریاش در برابر آن حفاظت کند. بهطور کلی، هرچه این ریسک بیشتر باشد، مقدار پوشش ریسک نیز افزایش مییابد. این ریسک احتمالی (Downside Risk) با بالاتر رفتن درجهٔ نوسانات در طی زمان افزایش مییابد، یک قرارداد اختیار معامله که پس از مدتزمان طولانی منقضی میشود و به یک دارایی پایه نوسانی لینک شده است، بهعنوان ابزار گرانتری بهمنظور پوشش ریسک شناخته میشود. در مثال فوق، هرچه قیمت ورودی (strike price) بالاتر باشد، قرارداد اختیار معامله نیز گرانتر خواهد بود، اما در عین حال حفاظت قیمتی بیشتری را نیز انجام خواهد داد. این متغیرها میتوانند بهصورتی تنظیم شوند که شامل قراردادهای اختیار معاملهٔ ارزانتر که حفاظت کمتری نیز پیشنهاد میکنند باشند، و یا شامل قراردادهای اختیار معاملهٔ گرانقیمتتری باشند که در عین حال حفاظت بیشتری را نیز ارائه میدهند. شایان ذکر است از نقطهای به بعد، صرف کردن هزینههایی اضافی بهمنظور حفاظت از داراییها بهصرفه نیست و باعث کاهش مقدار اثربخشی هزینه انجامشده خواهد شد.
پوشش ریسک از طریق ایجاد تنوع و گوناگونی
استفاده از مشتقات بهمنظور حفاظت از یک سرمایهگذاری امکان محاسباتی دقیق از ریسک را به شما میدهد، اما نیازمند مقداری کافی از سرمایه نیز خواهد بود. مشتقات تنها راه موجود بهمنظور پوشش ریسک نمیباشند. تنوعبخشی استراتژیک در سبد سهام بهمنظور کاهش ریسک اساسی میتواند بهعنوان یک روش پوشش ریسک در نظر گرفته شود، هر چند که این روش کمی خام میباشد. برای مثال، ریچل ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ ممکن است در یک شرکت تولید کالاهای لوکس با افزایش مارجین سرمایهگذاری کند. او ممکن است نگران این موضوع باشد که وقوع یک کسادی در بازار به محو شدن بازار به سبب مصرف زیاد منجر شود. یک روش مقابله با این موضوع این است که او سهام تنباکو و یا خدمات رفاهی را خریداری نماید، که این سهام وقوع کسادی در بازار را تحمل میکنند و همچنین سود سهام قابلتوجهی را نیز پرداخت مینمایند.
این استراتژی دارای معایب خود نیز میباشد: اگر دستمزدها بالا باشند و همچنین شغلها در بازار زیاد باشند، این شرکت سازندهٔ کالاهای لوکس ممکن است شکوفا شود و رونق بگیرد، اما در این حالت سرمایهگذاران کمتری به سهامی با چرخهٔ عکس جذب خواهند شد، که باعث افت سرمایه و همچنین ایجاد جریانهای سرمایهای به سمت مکانهای جذابتر خواهد شد. این مورد همچنین دارای ریسکهای خود نیز میباشد: هیچ تضمینی وجود ندارد که سهام شرکت تولیدکنندهٔ کالاهای لوکس و همچنین استراتژی پوشش ریسک شما در مسیرهایی عکس یکدیگر حرکت کنند. هر دوی آنها میتوانند بهخاطر یک رویداد فاجعهآمیز سقوط کنند، همانطور که در طی دوران بحران مالی رخ داد؛ و یا به دلایلی غیرمرتبط، مانند رخ دادن سیل در چین که باعث بالا رفتن قیمت تنباکوها شده است و یا یک اعتراض در مکزیک که باعث گرانتر شدن نقره شده است، شاهد حرکتهایی برخلاف چیزی که انتظار میرفت باشیم.
پوشش ریسک با فاصلهٔ قیمتی (Spread)
در فضای شاخصها در بازار، کاهشهای متعادل قیمتی اتفاقی معمول میباشند، و البته قابل پیشبینی نمیباشند. سرمایهگذارانی که در این حوزه تمرکز میکنند باید نگرانی بیشتری نسبت به کاهشهای متعادل قیمت نسبت به کاهشهای شدید قیمتی داشته باشند. در این حالات، استفاده از اسپرد قرارداد اختیار معاملهٔ فروش نزولی (bear put spread) یک روش معمول در استراتژیهای پوشش ریسک بهشمار میرود.
در این نوع از اسپرد، سرمایهگذار شاخص یک قرارداد اختیار معاملهٔ فروش را با قیمت ورودی بالاتر خریداری مینماید. در ادامه، او این قراردادهای اختیار معاملهٔ فروش را با قیمتی پایینتر اما در تاریخ انقضای یکسان به فروش میرساند. بسته به نحوهٔ رفتار شاخص، سرمایهگذار درجهای از حفاظت قیمتی را دارد که برابر با اختلاف قیمتی موجود بین دو قیمت ورودی ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ میباشد. در حالی که این روش مقدار حفاظتی متوسطی را به ارمغان میآورد، معمولاً بهمنظور پوشاندن کاهش قیمت مختصر در شاخص کافی میباشند.
ریسکهای پوشش ریسک
پوشش ریسک تکنیکی است که بهمنظور کاهش ریسک مورد استفاده قرار میگیرد، اما مهم است به یاد داشته باشیم که هر روش پوشش ریسک دارای ریسک احتمالی خاص خود میباشد. همان طور که پیشتر نیز گفته بودیم، پوشش ریسک روشی کامل محسوب نمیشود و هیچگونه تضمین در مورد موفقیت در آینده را به ما نمیدهد، و همچنین هیچگونه اطمینانی به ما به منظور کاهش ریسک سرمایهگذاری و همچنین کاهش میزان ضررهای انجامشده را نیز نمیدهد. بلکه، سرمایهگذار باید مزایا و معایب استفاده از روش پوشش ریسک را بهخوبی مشاهده و ارزیابی کند. اینکه آیا استفاده از یک استراتژی مشخص، قابلیت جبران هزینههای اضافهٔ انجامشدهٔ آن را دارد؟ زیرا پوشش ریسک در اکثر مواقع هیچگونه سودی را برای سرمایهگذار تولید نمیکند، مهم است این نکته را به یاد داشته باشیم که یک استراتژی پوشش ریسک موفق آن است که تنها از رخ دادن ضرر و زیان پیشگیری کند.
پوشش ریسک و سرمایهگذار روزانه
برای بیشتر سرمایهگذاران، استراتژیهای پوشش ریسک هرگز نقشی در فعالیتهای مالیشان ایفا نخواهد کرد. بسیاری از سرمایهگذاران هرگز به سمت معاملات قراردادهای مشتقات در هیچزمانی نمیروند. بخشی از آن نیز به این دلیل است که سرمایهگذارانی که استراتژی بلندمدت دارند، مانند کسانی که مبالغی را برای بازنشستگیشان سرمایهگذاری میکنند، متمایل هستند تا نوسانات روزانهٔ اوراق بهادار مشخص را نادیده بگیرند. در این موارد، نوسانات کوتاهمدت مهم محسوب نمیشوند زیرا که این سرمایهگذاری با رشد کلی بازار، رشد خواهد نمود.
برای سرمایهگذارانی که در دستهبندی سرمایهگذاران (Buy – and – hold) قرار میگیرند، نیز هیچ دلیلی برای یادگیری استراتژیهای پوشش ریسک وجود ندارد. با این وجود، از آنجایی که شرکتهای بزرگ و همچنین صندوقهای سرمایهگذاری از روشهای پوشش ریسک بهصورت منظم استفاده میکنند، و از آنجایی که ممکن است برخی از این سرمایهگذاران در آینده در یکی از این شرکتهای مالی مشغول به کار شوند، داشتن درک و فهم از آنچه استراتژیهای پوشش ریسک شامل میشوند به شما دید و درک بهتری از اعمال انجامشده توسط این بازیگران بزرگ در بازار را میدهد.
تیم ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ تحریریه دیجی کوینر
این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.
۱۰ استراتژی مدیریت ریسک مالی
تکنیکهای مدیریت ریسک مالی باید از هر نوع دارایی، از سرمایهی شخصی شما گرفته تا سرمایهی کل شرکت، محافظت کنند. در غیر این صورت ممکن است هزینهها و مخارج از کنترل خارج شود و در نتیجه عواقب نامطلوبی در پی داشته باشد.
بودجه هر چقدر هم که بزرگ باشد، اگر برنامهای وجود نداشته باشد، همیشه خطر بهم خوردن تعادل مالی وجود دارد. بنابراین بیایید نگاهی به ۱۰ نکتهی زیر در زمینهی مدیریت ریسک مالی و نحوهی عملی کردن آنها بیاندازیم.
1. ریسکها را شناسایی کنید
رفتن به جنگ بدون اینکه دشمن خود را بشناسید قطعاً اشتباه محض است. شما باید دقیقاً بدانید که در مقابل چه چیزی قرار دارید، بنابراین در این صورت است که میتوانید اسلحهی مناسب خود را بر این اساس انتخاب کنید!
داراییهایی که میخواهید محافظت کنید چه شخصی باشند چه متعلق به یک شرکت باشند، از خطاهای انسانی در امان نیستند.
این بدان معنی است که شما باید از اولین قدم در کار با خودتان صادق باشید. ممکن است امور مالی شما در معرض ریسک قرار بگیرند زیرا شما گاهی به محصولاتی تمایل پیدا میکنید که نیازی به آنها ندارید بلکه فقط آنها را میخواهید؛ قبول دارید؟
علاوه بر آنچه گفته شد، شما باید انواع دیگر ریسکها را نیز بپذیرید؛ مانند ریسکهای مربوط به پشتوانهی دارایی، اعتبار، سرمایهگذاری خارجی، نقدینگی، بازار، عملیاتی و مدل. خطرات بیرونی نیز همیشه میتوانند وجود داشته باشند که متأسفانه نمیتوانید آنها را کنترل یا پیشبینی کنید، مانند حملات سایبری یا حتی سرقت و دزدی. لیستی از منابعی که بودجهی شما را خالی میکنند تهیه کنید و تا حد امکان صریح باشید.
۲. میزان ریسکهای مالی را ارزیابی کنید
برای اینکه بتوانید مدیریت ریسک خود را کنترل کنید، باید هر موردی را که در لیست خود ذکر کردهاید، کمی کنید. این اندازهگیریها فقط به مدلهای آماری متکی هستند بنابراین ممکن است برای محاسبهی اعداد به کمک حرفهای یا مجموعهای از ابزارهای پیچیدهی مالی نیاز داشته باشید.
ارزیابی ریسکهای مالی میتواند یکی از سختترین مراحل برنامهی مدیریت شما باشد اما انجام آن ضروری است. نتیجه بعداً به شما کمک میکند تا در مورد هزینههای آیندهی خود آگاهانه تصمیم بگیرید.
۳. در مورد سرمایهگذاریها اطلاعات کسب کنید
یک طرح پیچیدهی مدیریت ریسک مالی باید ایدهی سرمایهگذاریها را نیز در نظر بگیرد. با این حال، ناآگاهی میتواند در پشت طمع پنهان شود و افراد احتمالاً به دنبال کلاهبرداریهایی میروند که در ظاهر خیلی درست به نظر میرسند! حتی در بازار معاملات، مردم میتوانند از یک طرح مدیریت ریسک استفاده کنند تا مثلاً پس از ثبتنام در اکانت تمرینی فارکس، از ضررهای اساسی جلوگیری کنند.
اگر زمان کافی برای یادگیری و درک بازار سرمایهگذاری اختصاص دهید، متوجه میشوید که این امر به بازدهی قوی و مثمر ثمر بودن منجر میشود. بنابراین شما باید خواندن وبسایتها، کتابها و مقالات معتبر سرمایهگذاری را شروع کنید و با تمام مفاهیم حاکم بر این جهان آشنا شوید.
۴. حواستان به بیمه باشد …
هیچ کس نمیخواهد به حالات بدتر فکر کند اما این مورد در واقع یک نکتهی اساسی در یک برنامهی مدیریت ریسک با ساختار مناسب است. قطعاً آسان و شاید منطقی نیست که فکر کنیم ماشین شما از چه طریقی میتواند خسارت ببیند یا چند سرقت و دزدی در همسایگی شما اتفاق افتاده است بهرحال بیمهها به یک الزام در جامعهی ما تبدیل شدهاند.
بعلاوه اینکه شما باید یک بیمهی درمانی نیز در نظر بگیرید حتی اگر در حال حاضر در وضعیت خوبی باشید. متأسفانه این بیمه میتواند برای بسیاری از افراد بسیار گران باشد؛ با این حال، شما باید کمی تحقیق کنید و سعی کنید حداقل یک فرم پایهی بیمه را امضا کنید.
۵. برای مواقع اضطراری پساندازی داشته باشید
حتی اگر از نظر مالی یک دورهی پربار داشته باشید، انجام برخی اقدامات احتیاطی البته که هرگز به کسی آسیب نمیرساند. شما میتوانید تعیین کنید که هر ماه چه مقدار از سود و درآمد شما باید به یک حساب پسانداز وارد شود. با گذشت زمان، ثابت میشود که این وجوه اضطراری یک راهحل نجاتدهنده برای برخی از ریسکهای مالی است که ممکن است تجربه کنید.
۶. رتبهبندی مالی بانک خود را بررسی کنید
پس از رکود جهانی در سال ۲۰۰۸، مردم یک درس ارزشمند آموختند؛ شما میتوانید بزرگترین حساب پسانداز را در این کرهی خاکی داشته باشید اما اگر بانک شما دارای رتبهی مالی بدی باشد، ممکن است آخر سر بدون حتی یک سکه در جیب خود سردرگم بمانید. اگر اتفاقی برای بانک شما بیفتد، میتوانید در یک چشم به هم زدن کنترل امور مالی خود را از دست بدهید.
۷. روی مهارتهای خود سرمایهگذاری کنید
از آنجا که امور مالی شما بسیار وابسته به کار روزانهتان است، باید تا آنجا که ممکن است به حرفهی خود متعهد باشید. در بازار کار رقابتی امروزه، حضور هیچ کس ضروری نیست و اکثر مردم میبینند افراد دیگری هستند که میتوانند جای آنها را بگیرند.
بنابراین شما باید به دنبال چالش برای افزایش مهارتهای حرفهای خود باشید.
۸. منابع درآمد خود را تنوع ببخشید
این احتمال وجود دارد که منبع درآمد شما دچار بحران مالی شود. با این حال احتمال وقوع آن برای چندین منبع درآمد به طور همزمان کم است.
تنوع مالی یکی از قابل اعتمادترین استراتژیهای مدیریت ریسک است چراکه هر زمان که ریسک و خطری به واقعیت تبدیل شود، پشت شماست.
عوارض جانبی نامطلوب را میتوان به طور مساوی در میان جریانهای مختلف درآمدی شما توزیع کرد، در حدی که مسلماً بعید ریسک مالی چه مواقعی ظاهر میشود؟ است از عواقب شدید رنج ببرید.
۹. ریسکهای خود را مرتباً ارزیابی کنید
مدیریت ریسک در معرض بسیاری از عوامل بیرونی است. این نتایج قوانین بیثبات بازار است که بر ریسکها تأثیر میگذارد تا شدت آنها را متناسباً تغییر دهد. در نتیجه شما باید رویدادهای مالی جهانی را قبل از انجام یک سرمایهگذاری بزرگ در نظر بگیرید.
یک طرح مؤثر مدیریت ریسک، بدهیها را به طور مداوم ارزیابی میکند، زیرا همه چیز مرتباً از آخرین ارزیابی شما تغییر میکند. چه کسی قصد داشته باشد یک خانه یا شرکت جدید بگیرد یا نه، باید عوامل خارجی را که میتواند سرمایهگذاری را به خطر بیندازد، در نظر بگیرد.
۱۰. با دقت عمل کنید!
نکتهی آخر اینکه به یاد داشته باشید که هر زمان که مجبور شوید به هردلیلی از سرمایهی بهدست آمدهی خود هزینه کنید، خود را مدیون خودتان بدانید که عاقل باشید و قراردادها و اوراق مربوط به شرایط خرید را به درستی بخوانید. این نوع بازرسی عمقی ممکن است وقتگیر و حتی ناخوشایند باشد. با این حال میتواند شما را از ریسکهای زیادی نجات دهد که در طولانی مدت میتوانند شما را تحت تأثیر قرار دهند.
یکی از ابزارهایی که میتواند به شما در جهت برنامهریزی کاری و مدیریت کارها کمک کند تا در هزینهها صرفهجویی کنید، نرمافزار همتیک است.
دیدگاه شما