چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟

اندیکاتور MACD چیست؟ سیگنال های خرید و یا فروش با اندیکاتور مکدی

در این مقاله قصد داریم به معرفی و آموزش یکی از پر استفاده ترین اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال بورس بپردازیم که اطلاعات بسیار خوبی در مورد یک سهم، روند حرکتی آن سهم، شتاب قیمتی آن و موارد بسیار دیگری به ما می‌دهد. نام این اندیکاتور MACD (مکدی) است و مانند اغلب اندیکاتورها مبتنی بر تغییرات گذشته قیمت است و با استفاده از آن می‌توان سیگنال های مختلفی برای خرید و فروش سهم دریافت کرد. استفاده از اندیکاتور MACD در بورس در کنار دیگر ابزارهایی که ما در بحث تحلیل تکنیکال دوره جامع آموزش بورس آن‌ها را معرفی کرده و به صورت کاربردی آموزش داده‌ایم، می‌تواند به شما کمک کند تا به حرفه‌ای ترین شکل ممکن خرید و فروش کنید و سرمایه گذاری‌های مطمئن انجام دهید.

بنابراین در ادامه به آموزش اندیکاتور مکدی در تحلیل تکنیکال و نحوه تنظیم اندیکاتور MACD می‌پردازیم. سپس نکاتی درباره سیگنال خرید و فروش در اندیکاتور MACD و کاربرد اندیکاتور مکدی در بورس به شما خواهیم آموخت. لطفا ابتدا فیلم آموزشی بالا را مشاهده کنید و تا پایان همراه باشید.

اندیکاتور MACD چیست؟

اندیکاتور مکدی یا MACD (مخفف Moving Average Convergence Divergence) یکی از انواع اندیکاتورهایی است که به ما کمک می‌کند واگرایی یا همگرایی مسیر فعلی قیمت سهم را واضح تر (و حتی هموار تر) رسم و مشاهده کنیم. درواقع اندیکاتور مکدی به ما کمک می‌کند تا قدرت (یا ضعف)، شدت و البته جهت یک روند را در میانگین متحرک‌های ۹ روزه، ۱۲ روزه و ۲۴ روزه تعقیب کنیم. در نتیجه MACD اندیکاتوری است که با استفاده از آن می‌توان سیگنال های مختلفی در تحلیل تکنیکال دریافت کرد.

یک نکته بسیار جالب دیگر در استفاده از اندیکاتور مکدی این است که برخلاف دیگر اندیکاتورها فرمول سختی برای محاسبه نیاز ندارد و در اغلب موارد تنها با قیمت پایانی محاسه می‌شود. بنابراین یادگیری استفاده از اندیکاتور MACD در تحلیل تکنیکال می‌تواند برای بسیاری افراد با درجه تخصص‌های متفاوت قابل استفاده باشد.

آموزش سیگنال خرید و فروش در اندیکاتور MACD

برای دسترسی و استفاده از اندیکاتور مکدی در بورس کافی ست تا مطابق ویدئوی آموزشی، وارد سایت تریدینگ ویو شوید و روی F_x Indicators کلیک کنید. در مرحله بعد، اندیکاتور MACD را جستجو یا در لیست اندیکاتورهای نمایش داده شده آن را انتخاب نمائید. در مرحله آخر این اندیکاتور روی چارت برای شما به نمایش گذاشته می‌شود. سپس طبق توضیحات زیر می‌توانید سیگنال خرید و فروش در اندیکاتور MACD را دریافت کنید.

در نموداری که روی صفحه مشاهده می‌کنید سه گروه خطی هیستوگرام، مکدی و سیگنال دیده می‌شود. می‌توان اینطور گفت زمانی که در زیر خط هیستوگرام، خط مکدی (آبی) با خط سیگنال (نارنجی) کراس شکل دهد و آن را به سمت بالا بشکند، ما در حال مشاهده یک سیگنال خرید بوده و می‌توانیم خرید خود را داشته باشیم. بالعکس، هر زمان که در بالای خط هیستوگرام، خط سیگنال با خط مکدی کراس شکل دهد و آن را به سمت بالا بشکند، ما در حال مشاهده یک سیگنال فروش بوده و می‌توانیم سهام خود را بفروشیم.

دیگر کاربردهای اندیکاتور مکدی

همانطور که در ویدئو آموزشی بالا گفته‌ایم، یکی از کاربردهای اندیکاتور مکدی در تحلیل تکنیکال گرفتن تاییدیه می‌باشد؛ چرا که اندیکاتور MACD نشانه‌های ضعف و قدرت، شدت و جهت روند را به شما نشان داده و در نتیجه شما می‌توانید به راحتی تشخیص دهید که روند مورد نظر قرار است جهت صعودی داشته باشد یا نزولی؟ درنتیجه، طبق شکست‌هایی که در این اندیکاتور شکل می‌گیرد، شما می‌توانید سیگنال هایی مبنی بر خرید و یا فروش دریافت کنید که از سویی دیگر تاییدیه‌های بسیار معتبری نیز می‌باشند.

درواقع می‌توان متن مقاله‌ی حاضر را اینطور به پایان برد که اندیکاتور مکدی در بورس یکی چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ از آن ابزارهایی است که به خوبی قدرت، شدت و جهت (سه کلمه کلیدی ما) یک روند را به شما نشان داده و شما با مستندات بیشتری می‌توانید تشخیص بدهید که این روند قدرتمند است و یا خیر؟ آیا ارزش خرید دارد؟ و هر سوال دیگری که مربوط به مسیر فعلی یا گذشته سهم است و پاسخ به آن می‌تواند آینده آن را نیز تا حدودی پیش بینی کند.

هـــــشــدارهای صوتی در اندیکاتورها

اندیکاتور چیست ؟با اینکه ترید خودکار روز به روز محبو‌ب‌تر می‌شود، اما باز هم تریدرهای زیادی هستند که خودشان ترید می‌کنند. بنابراین، در جایی که اکسپرت در چند میلی‌ثانیه شرایط بازار را می‌سنجد، تریدر مدت‌ها زمان و انرژی می‌گذارد و از همه مهم‌تر، دقت [اکسپرت را ندارد].

چند سال قبل، تریدرها نهایتاً از یک یا چند اندیکاتور تکنیکال استفاده می‌کردند. و بعضی استراتژی‌ها مقادیر اندیکاتور را همزمان روی چند تایم‌فریم لحاظ می‌کنند.

بنابراین، یک فرد چگونه می‌تواند یک سیگنال مهم را “دریافت” کند؟ انتخاب‌های زیادی داریم:

• اکسپرتی بنویسید که بازار را آنالیز کرده و درباره‌ی رویداد‌های مهم هشدار دهد؛
• پشت کامپیوتر بنشینید، ده‌ها نمودار را بررسی کرده و سعی کنید اطلاعات آن نمودارها را آنالیز کنید؛
• یک سیستم هشدار به تمام اندیکاتور‌های مورد استفاده، اضافه کنید.

اولین راه، به‌نظر چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ من، بهترین راه است. اما برای آن یا باید برنامه‌نویسی بلد باشید یا اینکه پول بدهید تا این کار را برای شما انجام دهند. راه دوم زمان بسیار زیادی می‌طلبد، خستگی‌آور است و ناکارآمد. راه سوم، چیزی میان راه اول و دوم است. و برای انجام آن زمان و مهارت کمتری نیاز داریم. اما به‌طور قطع کارِ تریدری که خودش ترید می‌کند را بهبود می‌بخشد.

این مقاله به تحقق بخشیدن به مورد سوم اختصاص داده شده‌است. بعد از خواندن این مقاله، هر تریدری قادر خواهد بود هشدارهای مناسبی را به اندیکاتورها اضافه کند.

انواع هشدارها

راه‌های زیادی برای تعبیر اندیکاتورها وجود دارد. حتی افراد برداشت‌های مختلفی از اندیکاتورهای خودِ نرم‌افزار متاتریدر ۴ دارند، چه برسد بخواهیم اندیکاتورهای سفارشی را هم وسط بیاوریم…

یک نفر، وقتی خط اصلی MACD، خط سیگنال را لمس می‌کند، buy می‌گیرد. و دیگری صبر می‌کند تا MACD خط صفر را قطع کند، و یک نفر هم وقتی MACD زیر صفر است و به‌‌سمت بالا حرکت می‌کند، پوزیشن طولانی‌مدت می‌گیرد. خودم احساس می‌کنم توانایی شمارش‌ همه‌ی حالت‌های ممکن را ندارم، بنابراین فقط به این بسنده می‌کنم که چطور می‌توان بلوک هشدار را به یک اندیکاتور اضافه کرد. بعد از آن قادر خواهید بود هرگونه هشداری را، عملاً، به هر نوع اندیکاتوری، هر طور که عشق‌تان می‌کِشد، اضافه کنید!

محتمل‌ترین هشدارها را در اینجا داریم:

• تقاطع دو خط یک اندیکاتور (مثل مثال بالا – خط اصلی MACD و خط سیگنال)؛
• تقاطع خط اندیکاتور و یکlevel خاص (برای مثال، خط اصلی MACD و خط صفر، اُسیلاتور Stochastic و levelهای ۷۰ و ۳۰، CCI و levelهای ۱۰۰- و ۱۰۰)؛
• حرکت وارونه‌ی اندیکاتور (برای مثال، AC و AO، مووینگ اَورج نُرمال)؛
• موقعیت تغییریافته به‌سمتِ قیمت (Parabolic SAR)؛
• ظاهر شدن فِلش (arrow) بالا یا پایین مقدار قیمت (فراکتال‌ها).

ممکن است برداشت‌های دیگری باشند که آنها فراموش کرده باشم یا حتی آنها را ندانم؛ بنابراین، فقط به همین ۵ موردی که اشاره کردیم، پرداخته می‌شود.

راه‌های هشدار دادن

متاتریدر ۴ و MQL4 به ما اجازه می‌دهند، راه‌های زیادی را، چه هشدار صوتی باشند، چه هشدار بصری، به‌کار بگیریم:

• یک پیام معمولی روی صفحه (تابع Comment)؛
• ثبت شدن در گزارش (تابع Print)؛
• [ظاهر شدن] یک پنجره دارای پیام همراه با صدا (تابع Alert)؛
• یک صدای خاص – یک فایلی که انتخاب می‌شود تا پخش گردد (تابع PlaySound).

علاوه بر اینها، توابعی داریم برای ارسال یک فایل به سرور FTP (تابع ()SendFTP)، نشان دادن یک پیام/دیالوگ باکس (()MessageBox)، و فرستادن ایمیل‌ها (()SendMail). یک کاربر عادی، به‌سختی می‌تواند تابع ()SendFTP را درخواست کند، و تابع ()MessageBox، برای استفاده در یک اندیکاتور مناسب نیست زیرا این تابع عملکرد اندیکاتور را تا زمانی که باکسِ پیام بسته نشود، متوقف نگه می‌دارد، و تابع ()SendMail، هرچند برای فرستان SMS خوب است اما در عمل “خطرناک” است، زیرا در یک نمودار تعدادی اندیکاتور داریم، و با استفاده از این تابع، بیشمار پیام کنترل‌نشده را برای خود خریده‌ایم. بهتر است از این تابع در یک اکسپرت استفاده کنیم، برای مثال، وقتی یک هشدار روی چند اندیکاتور همزمان اتفاق می‌اُفتد، پیامی برای ما بیاید، و اینگونه بسیار حواس‌مان به این تابع جمع است.

در این مقاله، فقط روش‌های صوتی و بصری هشداردهی در متاتریدر ۴ را درنظر گرفته‌ایم.

یکی از ساده‌ترین و راحت‌ترین این روش‌ها استفاده از تابع Alert است زیرا هم متن را شامل می‌شود، هم صدا را. علاوه بر این، نرم‌افزار تاریخچه‌ی هشدارها را ثبت می‌کند، بنابراین این امکان وجود دارد ببینیم یک ساعت قبل چه سیگنالی آمده است.

اما تجربه به ما می‌گوید سلیقه‌ها متفاوت است. بنابراین می‌خواهیم چیزی بسازم که به‌نوعی اجرای تمام روش‌های بالا را در خود داشته باشد (به‌غیر از SendFTP، MessageBox، SendMail)، و فقط کافیست مورد مناسب را انتخاب کنید.

فیلتر فرکانس هشدار

اگر تابحال از هشدارها در اندیکاتورها استفاده کرده باشید، قطعاً با بیش از حد بودن آنها (overfrequency) مواجه شده‌اید، به‌خصوص در تایم‌فریم‌های کوچک‌تر. برای حل این مشکل، روش‌هایی داریم:

• تعریف هشدارها روی کندل‌هایی که قبلاً شکل گرفته‌اند. این راه‌حل، بهترین است.
• هشدارهای متناوب – sell بعد از buy و برعکس (این هم یکی از منطقی‌ترین راه‌حل‌هاست که می‌توان همراه با دیگر راه‌حل‌ها استفاده کرد).
• ایجاد توقف بین هشدارها (ایده‌ی خوبی نیست).
• روی هر کندل فقط یک هشدار بده (این محدودیت، نسبتاً محدودیتی تحت-تاثیر-قرار-گرفته است).

اینکه آیا از هشدارهای کندل‌ صفر، که هنوز کامل نشده، استفاده کنیم یا نه، بحث شخصی است و به خود شخص مربوط است. برای مثال خود من این کار را اشتباه می‌دانم. اما اندیکاتورهایی هستند که به پاسخ لحظه‌ای نیاز دارند، و یک کندل [عقب بودن] خیلی برای آنها زیاد است. بنابراین به کاربرها اجازه می‌دهیم تصمیم خود را بگیرند. چند هشدار برای buy گرفتن، آنچنان معنی و مفهومی ندارد، بنابراین، تمام هشدارها را جایگزین (متناوب) می‌کنیم. هیچ‌گونه توقف ساختگی معرفی نخواهد شد و اگر واقعاً به چنین چیزی نیاز باشد، در کامنت‌های پای این مقاله این موضوع مشخص خواهد شد.

پس، بیایید تحقق بخشیدن را آغاز کنیم.

هشدار یک – تقاطع دو خطِ یک اندیکاتور

بیایید با همان MACD شروع کنیم که مثالش را زدیم.

وظیفه‌ی اصلی ما این است که بفهمیم در کدام آرایه‌ها خطوط اندیکاتور ذخیره شده‌اند. برای این کار نگاهی به این کد می‌اندازیم:

لطفاً توجه کنید، کامنت “indicator buffers” چیزی است که دنبالش بودیم. چنین آرایه‌هایی اغلب اسامی جامع بصری دارند (MacdBuffer بافرِ مقدارِ خط اصلی MACD است، و SignalBuffer – بافر خط سیگنال) و همیشه خارج از توابع init، deinitو startقرار می‌گیرند.

اگر آرایه‌های زیادی داریم و سخت است ببینیم کدام یک از آنها مورد نیاز است، درون تابع init را بنگرید – تمام آرایه‌هایی که در نمودار نشان داده می‌شوند، با استفاده از تابع SetIndexBuffer، به یک عدد مشخص، متصل شده‌اند:

این توالی است (از صفر تا ۷)، که در آن مقادیر خط اندیکاتور در DataWindow نشان داده می‌شوند. نام‌هایی که آنجا می‌بینید، توسط تابع SetIndexLabel، داده شده‌اند، و این سومین روش شناسایی است.

اکنون، وقتی می‌دانیم داده‌های مورد نیاز کجا ذخیره شده‌اند، می‌توانیم تحقق بخشیدن به بلوک هشدار را شروع کنیم. برای این کار، بیایید به انتهای تابع شروع برویم – دُرست بالای عملگر return قبلی:

تحت هیچ شرایطی، بلوک هشدار نباید در حلقه‌ی محاسبه‌ی اندیکاتور اضافه شود – این کار اجرا را کند کرده و هیچ تاثیری ندارد.

پس بیایید “ترکیب” خودمان را بنویسیم:

هر بار، وقتی تابع شروع، اجرا می‌شود، کد ما نیز اجرا خواهد شد. متغیرهای معمولی بعد از هر اجرای تابع، صفر می‌شوند. بنابراین، دو متغیر اِستاتیک را برای ذخیره‌ی آخرین هشدار و شماره‌ی کندل محاسبه‌شده، اعلام کردیم.

بعد از آن یک بررسی ساده داریم: بررسی می‌کنیم آیا کندل جدید شروع شده‌است یا نه (فقط زمانی کار می‌کند که SIGNAL_BAR بیشتر از صفر است).

راستی، خود متغیر SIGNAL_BAR را کمی قبل‌تر، قبل از تابع init، اعلام کرده‌ایم:

لطفاً به دستور #define توجه کنید – کامپایلر فقط متغیر SIGNAL_BAR را با مقدار داده‌شده (۱) در سرتاسر کد، جایگزین می‌کند.

در اینجا خود کد هشدار را داریم:

این نیز بسیار ساده است. اگر هشدار قبلی SELL بود، تقاطع خطوط را بررسی کنید:

اگر مقدار خط اصلی MACD روی کندل ۱# بیشتر از مقدار خط سیگنال روی کندل ۱# باشد

مقدار خط سیگنال روی کندل ۲# بیشتر از مقدار خط MACD روی کندل ۲# باشد،

سپس علامت‌گذاری کنید که هشدار آخر برای BUY بوده است و پیام اطلاع‌رسانی را نشان دهید. به سه خط کامنت‌گذاری‌شده دقت کنید – اینها سه حالت هشداری دیگر هستند. می‌توانید همه یا هر کدام از آنها را حذف کرده یا کامنت‌‌ها را پاک کنید. من هشدار را به‌حالت پیش‌فرض، به‌عنوان راحت‌ترین حالت، به حال خود گذاشتم.

در تابع PlaySound، می‌توانیم تعیین کنیم کدام فایل wave باید پخش شود. فایل را باید در مسیر MetaTrader 4\sounds\ قرار دهید و پسوند آن wav. باشد. برای مثال، می‌توانید صدای خاصی را برای هشدار BUY اختصاص دهید، و یک صدای دیگر برای SELL، یا صداهای مختلف را برای اندیکاتورهای مختلف تعیین کنید و غیره.

هشدار SELL کاملاً مشابه است:

دیگر هشدارها

اکنون، وقتی کد اندیکاتور را دانستیم، نوشتن دیگر بلوک‌های هشدار برای ما بسیار راحت‌تر است. فقط “فرمول” عوض می‌شود، و مابقی کد، فقط کپی‌-پیست می‌شود.

هشداری که در آن سیگنال‌ها تقریباً دارند یک خط خاص را لمس می‌کنند، بسیار شبیه است به هشداری که در آن تقاطع خطوط را داریم. من این را به Stochastic اضافه کردم، اما شما می‌توانید یکی مشابه، برای هر اندیکاتور دیگری ایجاد کنید:

همانطور که می‌بینید، اگر خط (%K (MainBuffer، خط ۳۰ را از پایین به بالا، لمس کند، اندیکاتور می‌گوید “Buy”، و اگر خط ۷۰ از بالا به پایین لمس شود، اندیکاتور می‌گوید “Sell”.

سومین نوع هشدار، هشدار اطلاع‌رسان درباره‌ی تغییر جهت حرکت است. این را در مثال AC لحاظ می‌کنیم. توجه کنید که از پنج بافر در این اندیکاتور استفاده شده‌است:

ExtBuffer3 و ExtBuffer4، برای محاسبات متوسط، استفاده شده‌اند، ExtBuffer0 همیشه مقدار اندیکاتور را ذخیره می‌کند، ExtBuffer2 و ExtBuffer3، ستون‌های “رنگی‌‌”‌ در دو رنگ را برعهده دارند. از آنجایی که فقط به مقدار اندیکاتور نیاز داریم، از ExtBuffer0 استفاده می‌کنیم:

اگر مقدار اندیکاتور در حال نزول بود و سپس صعود را آغاز کرد، هشدار BUY می‌گیریم، و اگر برعکس بود، هشدار SELL.

نوع چهارم هشدارها، هشدارهایی که به ما درباره‌ی موقعیت تغییریافته به‌سمت قیمت اطلاع‌رسانی می‌کنند، نسبتاً خیلی کم‌استفاده هستند.

اما بعضی‌وقت‌ها، برای مثال در Parabolic، ظاهر می‌شوند. به‌عنوان یک مثال، “فرمول” را با استفاده از آن می‌نویسیم:

همه‌چیز ساده است – مقدار اندیکاتور را با قیمت بسته‌شدن کندل مقایسه می‌کنیم. به‌یاد داشته باشید که، اگر SIGNAL_BAR، ۰ تعیین شده باشد، هر بار لمس قیمت Parabolic، همراه با یک هشدار خواهد بود.

آخرین هشدار درباره‌ی ظهور یک فِلش (arrow) در نمودار، اطلاع‌رسانی می‌کند. این مورد در اندیکاتور‌های استاندارد به‌ندرت اتفاق می‌اُفتد، اما نسبتاً در “pivot finders” سفارشی، محبوب است. به‌شخصه این نوع هشدارها را، [هشدارهایی با استفاده از] فراکتال‌های اندیکاتور، درنظر می‌گیرم (سورس کد آن به زبانMQL4 را می‌توانید در Code Base: Fractals پیدا کنید).

چنین اندیکاتورهایی یک ویژگی مشترک دارند: در جاهایی که روی یک نمودار ترسم می‌شوند، برابر با صفر (یا EMPTY_VALUE) نیستند. روی تمام دیگر کندل‌ها، بافرهای آنها خالی هستند. و این یعنی، برای تعیین سیگنال، می‌بایستی مقدار بافر را با صفر مقایسه کنید:

اما، اگر اندیکاتوری با چنین کدی را روی نمودار بیاورید، هرگز هشداری دریافت نخواهید کرد. فراکتال‌ها یک ویژگی‌ خاص دارند – از دو کندل آینده برای تحلیل استفاده می‌کنند، بنابراین، فِلش‌ها فقط روی کندل ۲# ظاهر می‌شوند (سومین کندل که با کندل صفر شروع می‌شود). پس، برای این که هشدارها کار خود را آغاز کنند، لازم است SIGNAL_BAR را ۲ تعریف کنیم:

همین، هشدارها کار خواهند کرد!

نتیجه‌گیری

این مقاله درباره‌ی روش‌هایی بود که با استفاده از آن‌ها هشدارهای صوتی به اندیکاتورها اضافه می‌شوند. اصطلاحاتی مانند روش تعبیر هشدار (نوع هشدار)، شیوه‌ی هشدار، و فیلتر فرکانس هشدار تعریف شدند.

این نوع هشدارها تعریف، و محقق شدند:

• تقاطع دو خطِ یک اندیکاتور؛
• تقاطع خط اندیکاتور چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ و یک level خاص؛
• حرکت وارونه‌ی اندیکاتور؛
• موقعیت تغییریافته به‌سمت قیمت؛
• ظاهر شدن فِلش بالا یا پایینِ مقدار قیمت.

این توابع برای هشدارها انتخاب شدند:

• ()Comment – نمایش یک پیام معمولی؛
• ()Print – نمایش یک پیام در گزارش؛
• ()Alert – نمایش پیام در یک پنجره‌ی خاص و یک هشدار صوتی؛
• ()PlaySound – پخش کردن هر نوع فایل wave.

برای کاهش فرکانس هشدار (تعداد یا همان تکرار هشدارها):

• هنگام تعیین یک هشدار، از کندل‌هایی استفاده کنید که کامل شده‌اند؛
• تمامی هشدارها متناوب باشند – فقط buy بعد از sell، و بالعکس.

من از پنج اندیکاتور استفاده کردم که با پنج نوع هشدار مرتبط هستند، تا بتوانم بلوک‌های هشدار آنها را بررسی کنم. می‌توانید اندیکاتورهای بدست‌آمده را دانلود کنید – که به مقاله پیوست شده‌اند.

امیدوارم دیده باشید که هیچ‌گونه چیز پیچیده‌ای در اضافه کردن یک بلوک هشدار به یک اندیکاتور وجود ندارد و هر کسی می‌تواند این کار را انجام دهد.

آموزش اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال

اندیکاتورها یکی از پرکاربرد ترین ابزارهای موجود در تحلیل تکنیکال هستند. در واقع اندیکاتور ها را می توان به عنوان ابزاری برای تحلیل بهتر و دقیق تر نمودارها در نظر گرفت. با استفاده از اندیکاتور یک تحلیلگر تکنیکال قادر خواهد بود تا تمامی قیمت های موجود در ترید رمز ارزها و بورس را پیش بینی کند. در واقع می توان الگوریتم پایه در تحلیل تکنیکال را بر پایه علم ریاضیات بیان کرد. اندیکاتورها یا همان indicators با استفاده از محاسبات ریاضی، قیمت و حجم اطلاعات را ارائه می دهند. هر اندیکاتور می تواند شامل چهار رکن اساسی باشد که در بحث آموزش اندیکاتورها به آنها می پردازیم. این چهار رکن اساسی به شرح زیر هستند:

• روند (trend)
• تکانه (momentum)
• حجم (volume)
• نوسان (volatility)

اندیکاتورهای روند یا Trend

در بسیاری از موارد روند بازار برای تحلیل تکنیکال در ترید رمز ارزها مشخص است. در این موارد تریدر ها از اندیکاتورهای روند یا trend استفاده می کنند. اندیکاتور های روند دائما بین نقطه بالایی و پایینی نمودار تغییر می کنند. به همین دلیل به آنها oscillator نیز گفته می شود. برای آموزش اندیکاتورهای روند می توان سه الگوریتم اساسی را مورد بررسی قرار داد. شما برای تحلیل تکنیکال با روش اندیکاتور روند می توانید از سه الگوریتم زیر استفاده کنید.

• توقف و بازگشت سهموی یا پارابولیک سار یا Parabolic SAR
• بخش‌هایی از ایچیموکو یا Ichimoku
• میانگین متحرک همگرا، واگرا یا Moving Average Convergence Divergence

توجه داشته باشید که در بسیاری از منابع الگوریتم میانگین متحرک همگرا واگرا با نام اختصاری macdy نیز شناخته و بیان شده است.

اندیکاتورهای تکانه یا Momentum

در بسیاری از موارد برگشت پذیر بودن ترید ها برای ما دارای اهمیت است. همچنین لازم است تا قدرت تحلیل تکنیکال مورد بررسی قرار گیرد. در این موارد برای آموزش اندیکاتورها بحث اندیکاتورهای تکانه یا momentum مطرح می شود. یک تریدر خوب و باهوش برای تشخیص کف و سقف قیمت ها از اندیکاتور های تکانه یا momentum استفاده می کند. مانند اندیکاتور روند، این اندیکاتور نیز از سه شاخص اصلی تشکیل شده است که آنها را به شرح زیر نام می بریم.

• شاخص قدرت نسبی یا Relative Strength Index
• تصادفی یا استوکاستیک یا Stochastic
• شاخص حرکت جهت‌دار میانگین یا Average Directional Index

اندیکاتور حجم یا Volume

در اولین گام شاید با این سوال مواجه شوید که منظور از حجم در تحلیل تکنیکال چیست؟ حجم را می توان به عنوان تعداد سهم های خرید و فروش شده در یک بازه زمانی مشخص در نظر گرفت. در ترید رمز ارزها نیز می توان این بحث را به تعداد ترید های خرید و فروش شده تعمیم داد. پس می توان اندیکاتور حجم را به عنوان وسیله ای برای تحلیل تکنیکال حجم بازار در نظر گرفت. این اندیکاتور به شما کمک می کند تا دریابید حجم بازار چگونه با گذشت زمان تغییر می کند. همچنین با استفاده از آن می توانید میزان سهم و ترید خرید و فروش شده در واحد زمانی مشخص را پیش بینی کنید.
این اندیکاتور را می توان به عنوان پرکاربردترین اندیکاتور معرفی کرد. زمانی که بازار دچار تغییر می شود، با استفاده از آنالیز تغییرات حجم به وجود آمده می توان قدرت و شدت تغییرات را نیز تحلیل کرد. در نتیجه می توان اندیکاتور حجم را به عنوان پیش نیاز اصلی اندیکاتور تکانه یا momentum در نظر گرفت. این امر به خوبی می تواند اهمیت بسیار بالای این بحث را به ما نشان دهد. به صورت کلی می توان الگوریتم این بحث را با جمله ” حجم قوی تر تداوم بیشتری دارد. ” بیان کرد. با توجه به این الگوریتم، سه شاخص اساسی برای این اندیکاتور مطرح می شود. این شاخص ها عبارتند از:

• حجم متعادل یا On-Balance Volume
• جریان پول چایکین یا Chaikin Money Flow
• اسیلاتور حجم کرلینجر یا Klinger Volume Oscillator

می خوای یک تریدر حرفه‌ای بشی؟

اندیکاتور نوسان یا Volatility

در بحث آموزش اندیکاتورها می توان اندیکاتور نوسان یا volatility را به عنوان پر مطلب ترین و پیچیده ترین اندیکاتور معرفی کرد. البته پیچیده بودن آن به معنای غیر قابل فهم بودن نیست! بلکه بیشتر بر ریزه کاری های موجود در آن دلالت دارد. اندیکاتور نوسان یا volatility به ما می گوید که قیمت یک ترید رمز ارز در یک دوره مشخص زمانی چه قدر تغییر می کند. همانطور که در بحث آموزش تحلیل تکنیکال گفته شد، درآمدزایی بدون وجود نوسان در بازار امری غیر ممکن است. در واقع وظیفه یک تریدر نیز در وجود همین نوسانات خلاصه می شود.

شرط دستیابی به سود، تغییر قیمت ها است. هرچه نوسانات موجود بیشتر باشد، قیمت ها نیز بیشتر تغییر می کنند. توجه داشته باشید که اندیکاتور های نوسان یا volatility هیچ اطلاعاتی در رابطه با جهت تغییرات به ما نمی دهند. اندیکاتورهای نوسان یا volatility تنها برای این امر به وجود آمده اند تا دامنه تغییرات را محاسبه کنند.

تا اینجا با چهار رکن اساسی موجود در آموزش اندیکاتورها برای تحلیل تکنیکال آشنا شدیم. اما این آشنایی به صورت کلی برای ما سودمند نخواهد بود. لذا بهتر است تا با تعدادی از اندیکاتورهای معروف، به صورت کاربردی تر آشنا شویم. به عقیده بسیاری از متخصصین در این زمینه هفت اندیکاتور وجود دارند. به این اندیکاتورهای محبوب، اندیکاتورهای هفتگانه می گویند. برای درک بهتر استفاده از اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال، بهتر است با تعدادی از این اندیکاتورهای هفت گانه آشنا شویم.

اندیکاتورهای باند بولینگر

در زمینه آموزش اندیکاتورها برای تحلیل تکنیکال باند بولینگر را به عنوان یکی از شاخص های اساسی در اندیکاتورهای نوسان در نظر میگیریم. این شاخص از دو خط انحراف معیار و میانگین تشکیل شده است که می تواند یک باند را تحلیل و تولید کند. به هنگام آرامی بازار این باند باریک بوده و در زمان ایجاد آشفتگی در بازار پهنای باند افزایش پیدا می کند. چه بازار دارای روند باشد و چه محدود، تفاوتی ندارد! باند بولینگر برای تجارت در هر دو بازار مذکور بسیار مناسب است.

خط میانگین متحرک در نمودار بولینگر را در نظر بگیرید. در بازارهای دارای برگشت، جهت برگشت در نمودار همواره مانند یک رگرسیون خطی عمل می‌کند. در نتیجه این امر می توان نتیجه گرفت که جهت برگشت همواره به سمت خط میانگین متحرک است. در واقع به عبارت ساده تر، نمودار بولینگر را می توان به عنوان یک نمودار پویا یا داینامیک معرفی کرد.

به عنوان مثال فرض کنید یک قیمت به بالای باند رسیده باشد. در چنین شرایطی چه تصمیمی می گیری؟ در چنین شرایطی بهترین کار فروش است. زمانی که یک قیمت به بالای باند برخورد می کند، راه حل قرار دادن یک سفارش فروش در بالای باند است. انجام این کار از وقوع شکست احتمالی جلوگیری می کند. همچنین چنین کاری موجب پایین آمدن قیمت می شود. شما قادر خواهید بود تا روند پایین آمدن قیمت را تا رسیدن به باند پایین کنترل کرده و بیشترین سود را ببرید.
گاهی مواقع لازم است تا زمان دقیق خروج از سهم یا فروش ترید رمزارزها را بدانیم. این کار با استفاده از فشردگی نمودار امکان پذیر خواهد بود. زمانی که نمودار بولینگر دچار فشردگی می شود، بهترین زمان برای خروج از سهم فرا رسیده است. اما فشردگی چیست؟ هرچه دو باند بالایی و پایینی در نمودار بولینگر به یکدیگر نزدیک شوند، فشردگی نیز بیشتر می شود. زمانی که دو باند بیش از حد مجاز به یکدیگر نزدیک شوند، امکان شکست افزایش پیدا می کند. اما از آنجایی که نمی توان در چنین شرایطی جهت بازار را پیش بینی کرد، بهتر است معامله را تمام کرده و از سهم خارج شوید.
سخن نهایی درباره نمودار بولینگر به این شرح است: در تحلیل تکنیکال نمی توان جهت بازار را به کمک بولینگر شناسایی کرد. چرا که این شاخص بر مبنای اندیکاتورهای نوسانی تعریف شده است. تنها می توان اینگونه پیش بینی کرد که نمودار همواره تمایل دارد تا به میانگین متحرک نزدیک شده و در صورت وقوع فشردگی می تواند اخطاری مبنی بر شکست باشد.

ایچی موکو چیست؟

تا اینجا با مفاهیم بسیار زیادی در رابطه با اندیکاتورها آشنا شدیم. همچنین دانستیم این مفاهیم چه ارتباطی با تحلیل تکنیکال دارند. مفهوم بسیار مهم دیگری که لازم است با آن آشنا شویم ایچیموکو است. ایچیموکوها یکی از مهمترین کانسپت های موجود در اندیکاتورها هستند. ایچیموکو یا ابر ایچیموکو (AKA Ichimoku Cloud) را می توان به صورت تعدادی خط که روی نمودار ترسیم شده اند معرفی کرد. در واقع می توان ایچیموکو یا ابر ایچیموکو را ابزاری دانست، که با دقت بسیار زیادی قیمت های به وجود آمده در آینده را پیش بینی می کند. شاید به عقیده برخی این مفهوم بسیار پیچیده باشد. در نتیجه لازم است تا تعدادی از زیر مجموعه های این اندیکاتور را تعریف کنیم.

• کیجون سن یا Kijun Sen : این خط که غالبا با رنگ آبی نمایش داده می شود یکی از اساسی ترین خطوط موجود در ایچیموکو یا ابر ایچیموکو برای تحلیل تکنیکال است. این خط میانگین بالاترین سقف و پایین ترین کف موجود در نمودار را نشان می دهد. این خط معمولا برای دوره های ۲۶ روزه نمایش داده می شود.
• تنکن سن یا Tenkan Sen : بسیاری از متخصصین به این خط، خط چرخش می گویند. زمانی که در یک ایچیموکو یا ابر ایچیموکو صحبت از تنکن سن می شود، منظور همان کیجون سن (Kijun Sen)در یک دوره نه روزه است. این خط را با رنگ قرمز نمایش می دهیم.
• چیکو اسپن یا Chikou Span : متخصصین این خط را با رنگ سبز ترسیم می کنند. چیکو اسپن (Chikou Span) این امکان را به ما می دهد تا بیشترین قیمت در ۲۶ دوره متوالی را از نمودار استخراج کنیم.

شاخص قدرت نسبی و ارزش آن در تحلیل تکنیکال

شاخص قدرت نسبی را با نام اختصاری RSI می شناسیم. این شاخص یکی از ارکان اصلی در اندیکاتور های تکانه است که به صورت یک مقیاس جداگانه در تحلیل تکنیکال استفاده می شود. برای مقیاس بندی شاخص قدرت نسبی (RSI) یک جدول را با استفاده از اعداد طبیعی از ۰ تا ۱۰۰ عدد گذاری می کنیم. هر گاه قیمت یک واحد ترید از قیمت پیش بینی شده بیشتر باشد، قدرت نسبی (RSI) به ما کمک می کند تا آن را شناسایی کنیم. به صورت کلی مقدار قدرت نسبی (RSI) باید چیزی در حدود ۳۰ تا ۷۰ درصد باقی بماند.
اما قدرت نسبی (RSI) چه فایده ای برای تحلیل تکنیکال دارد؟ در واقع با استفاده از قدرت نسبی (RSI) میزان کف و سقف بازار مشخص شده و زمان برگشت بازار مشخص می شود. این امر به شما کمک می کند تا در بهترین زمان ممکن اقدام به خرید و فروش کنید.

شاخص حرکت جهت دار میانگین (ADX)

در تحلیل تکنیکال می توانیم شاخص حرکت جهت دار میانگین ( ADX ) را به عنوان یکی از شاخص های اصلی در اندیکاتور روند چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ یا trend در نظر بگیریم. همانند قدرت نسبی، شاخص حرکت جهت دار میانگین ( ADX ) نیز با اعدا ۰ تا ۱۰۰ مقیاس گذاری می شود. در تحلیل تکنیکال می توان از این شاخص به عنوان یک سیگنال در قدرت بازار استفاده کرد. به ADX های زیر ۲۰ روند ضعیف و به ADX های بالاتر از ۵۰ روند قوی می گوییم. البته باز هم لازم به ذکر است که شاخص حرکت جهت دار میانگین ( ADX ) تنها برای بیان قدرت روند استفاده شده و جهت آن را به ما نشان نمی دهد.
اما به هنگام تحلیل تکنیکال در معاملات چه طور می توانیم از شاخص حرکت جهت دار میانگین ( ADX ) استفاده کنیم؟ این شاخص به منظور جلوگیری از ورود یا خروج اشتباه طراحی شده است. همانطور که گفته شد با استفاده از این اندیکاتور نمی توانیم جهت معاملات را پیش بینی کنیم. در نتیجه این اندیکاتور همواره به صورت ترکیب با سایر اندیکاتورها استفاده می شود. به عبارت دیگر این اندیکاتور به تنهایی یک ابزار ناکارآمد در تحلیل تکنیکال بوده و نمی تواند به تنهایی پاسخگوی نیاز تریدرها باشد.

بسیاری بر این باور هستند که استفاده از ADX در آغاز ورود به سهم کارآمد نیست. اما این عقیده چه دلیلی دارد؟ به بیان ساده این جمله کاملا درست است. شما نمی توانید برای آغاز کار بر روی یک ترید از ADX استفاده کنید. همانند بسیاری دیگر از شاخص هی موجود در اندیکاتورهای روند، ADX نیز از قیمت ها عقب است. این عقب بودن مانع از کارآمدی آن برای تحلیل تکنیکال بوده و بهتر است در استفاده از آن دقت شود.

پس چگونه می توانیم ADX را به کار ببندیم؟ پاسخ ساده است. همانگونه که در ابتدای صحبت در رابطه با روندها آشنا شدیم، پیش بینی در بازار های قوی بسیار دقیق تر از بازار های ضعیف است. در نتیجه بازارهای قوی بستر بسیار مناسبی برای استفاده از شاخص حرکت جهت دار میانگین می باشد.

سوالات متداول در مورد اندیکاتورها

اندیکاتور ها یکی از ابزار های بسیار مهم و کاربردی در ترید و تحلیل تکنیکال هستند که برای شناخت کامل نمودار قیمت و درک بهتر آن استفاده می شوند. با استفاده از اندیکاتورها می توان یک شکل هندسی در کنار نمودارها مشاهده کرد که به تریدرها کمک می کند تحلیل بهتری داشته باشند.

برای ساخت یا ایجاد اندیکاتور ها از فرمول های ریاضی استفاده می کنند. این فرمول ها بر روی حجم معاملات و قیمت های مربوطه اعمال شده و سبب می شود اندیکاتورهای متفاوتی ساخته شوند.

اصولا در تحلیل تکنیکال از اندیکاتورها استفاده می کنند.

آموزش کامل کار با اندیکاتور ATR در تحلیل تکنیکال

نوسان قیمت در بازار ارزهای دیجیتال نسبت به سایر دارایی‌های مالی بیشتر است. بنابراین داشتن ابزاری که میزان تلاطم و نوسان بازار را اندازه بگیرد، می‌تواند برای معامله‌گران ارزهای دیجیتال اهمیت دوچندانی داشته باشد. اندیکاتور ATR علاوه بر اندازه‌گیری نوسان، برای تعیین نقاط ورود و خروج نیز به کار می‌رود. برای آشنایی با اندیکاتور میانگین محدوده واقعی (ATR) با ما در ادامه مقاله همراه باشید.

اندیکاتور ATR چیست؟

اندیکاتور میانگین محدوده واقعی (Average True Range) که به اختصار ATR نامیده می‌شود، ابزاری در تحلیل تکنیکال است که نخستین بار از طرف ولز وایلدر، تحلیلگر بزرگ بازارهای مالی، معرفی شد. اندیکاتور ATR با تجزیه محدودۀ کلی قیمتِ یک دارایی مالی، نوسان بازار را در یک دورۀ زمانی اندازه‌‌گیری می‌کند.

اندیکاتور ATR در واقع میانگین اندیکاتور محدوده واقعی است. محدوده واقعی یا همان TR بزرگ‌ترین مقادیر موارد زیر است:

• اختلاف میان بالاترین قیمت جاری و پایین‌ترین قیمت جاری
• قدرمطلق تفاضل بالاترین قیمت جاری از قیمت پایانیِ قبلی
• قدرمطلق تفاضل پایین‌ترین قیمت جاری از قیمت پایانیِ قبلی

ATR نیز میانگین متحرک عموماً 14روزه این محدوده‌های واقعی است.

فرمول اندیکاتور ATR

برای محاسبۀ اندیکاتور میانگین محدوده واقعی (ATR) ابتدا باید مقادیری از محدوده واقعی یک دارایی مالی، مثلاً یک ارز دیجیتال را بیابید. محدوده قیمتی یک دارایی مالی، به‌ آسانی با تفاضل بالاترین قیمت از پایین‌ترین قیمت به دست می‌آید. اما محدوده واقعی فراگیرتر است و بدین صورت محاسبه می‌شود:

نحوه محاسبه اندیکاتور ATR

معامله‌گران می‌توانند به منظور دستیابی به سیگنال‌های معاملاتی بیشتر، از دوره‌های زمانی کمتر از 14 روز هم استفاده کنند، اما استفاده از دوره زمانی طولانی‌تر، باعث می‌شود سیگنال‌های معاملاتی کمتری ایجاد شود.

به عنوان مثال، تریدری را در نظر بگیرید که می‌خواهد نوسان قیمت یک ارز دیجیتال را طی پنج روز معاملاتی، تحلیل کند. این تریدر می‌تواند اندیکاتور ATR را بر مبنای 5 روز، محاسبه کند. فرض کنید داده‌های قیمتی بر اساس زمان، از آخر به اول تنظیم شده باشند و تریدر باید ماکزیمم قدرمطلق تفاضل میان بالاترین قیمت جاری از پایین‌ترین قیمت جاری، قدر مطلق تفاضل بالاترین قیمت جاری از قیمت پایانی قبلی و قدر مطلق تفاضل پایین‌ترین قیمت جاری از قیمت پایانی قبلی را بیابد.

یعنی از این سه مقدار، هر کدام بیشتر بود را به عنوان محدوده واقعی (TR) همان روز انتخاب کند و برای 4 روز دیگر هم همین کار را تکرار کند. سرانجام برای رسیدن به اندیکاتور ATR باید از مقادیر TR میانگین بگیرد؛ یعنی تمام مقادیر را جمع و بر 5 که تعداد روزهای انتخابی است، تقسیم کند.

مفهوم اندیکاتور میانگین محدوده واقعی (ATR)

وایلدر، اندیکاتور ATR را در اصل برای کالاهای اساسی طراحی کرد، اما می‌توان آن را برای سهام، شاخص‌ها و سایر دارایی‌های مالی مانند ارزهای دیجیتال هم به کار برد. به بیان ساده، هر چه نوسان قیمت یک دارایی مالی شدیدتر باشد، مقدار اندیکاتور هم بیشتر است.

تحلیلگران تکنیکال می‌توانند برای تعیین نقاط ورود و خروج، از اندیکاتور ATR استفاده کنند. این اندیکاتور می‌تواند نوسان‌های روزانۀ قیمت یک دارایی را با دقت بیشتری اندازه بگیرد. اندیکاتور ATR، جهت قیمت را نشان نمی‌دهد، اما در عوض برای اندازه‌گیری نوسانات ناشی از گپ قیمت یا حرکات محدود به بالا و پایین، به کار می‌رود. محاسبه آن آسان است و تنها به داده‌های قیمتی نیاز است.

اندیکاتور ATR معمولاً به عنوان روش خروج از معامله به کار می‌رود؛ صرف‌نظر از اینکه ورود به معامله چگونه بوده است. تکنیک مشهوری به نام «لوستر خروج» (chandelier exit) وجود دارد که به دست چاک لبو (Chuck LeBeau) برای خروج از معامله طراحی شده است. لوستر خروج، یک سفارش حد ضرر خودکار (Trailing Stop) را زیر سطح بالاترین قیمتی که سهم شما از لحظه ورود به معامله به آن رسیده، قرار می‌دهد. فاصله میان بالاترین قیمت تا حد ضرر، چند برابرِ ATR تعیین می‌شود. به عنوان مثال، می‌توانیم سه برابر مقدار ATR را از بالاترین قیمت، کسر کنیم.

علاوه بر این، ATR می‌تواند به تریدر نشان دهد که حجم معاملاتش در بازارهای مشتقه، چه مقدار باشد. ATR همچنین می‌تواند در پوزیشن سایز (Position Size) هم به کار رود که به تمایل یک معامله‌گر، نسبت به پذیرش ریسک و همچنین نوسان بازار پایه برمی‌گردد.

چگونه از اندیکاتور ATR استفاده کنیم؟

فرض کنید اولین مقدار ATR پنج‌روزه 1.41 و دامنه واقعی (TR) ششمین روز، 1.09 باشد. مقدار ATR متوالی را می‌توان با ضرب مقدار قبلی ATR در تعداد روزها، منهای 1 و سپس افزودن محدوده واقعی دوره جاری، به دست آورد. در انتها باید مجموع را به تایم‌فریم انتخابی تقسیم کرد. برای مثال، دومین مقدار ATR را می‌توان به صورت زیر حساب کرد:

که حاصل عبارت فوق، 1.35 می‌شود.

هرچند که ATR در مورد جهت شکست قیمت چیزی به ما نمی‌گوید، اما اگر آن را به قیمت پایانی اضافه کنیم، مقداری به دست می‌آید که هر گاه در روز بعد قیمت از آن مقدار فراتر رفت، تریدر می‌تواند خرید کند. این مورد را می‌توانید در نمودار بالا، مشاهده کنید.

سیگنال‌های معاملاتی، به‌ ندرت رخ می‌دهند، اما معمولاً از نقاط شکست مقاومتی بااهمیتی پرده برمی‌دارند. منطق این سیگنال‌ها در اینجا است که هرگاه قیمت بیش از مقدار ATR در جایی بالاتر از سطحی که اکثراً بسته می‌شد، بسته شود، نشان از آن دارد که تغییری در نوسان قیمت رخ داده است. خرید استقراضی یا قرار گرفتن در موضع لانگ، یعنی شرط می‌بندیم که قیمت سهم صعودی خواهد بود.

محدودیت‌های اندیکاتور ATR

در استفاده از اندیکاتور ATR با دو محدودیت روبه‌رو هستیم. اول اینکه ATR اندازه‌ای ذهنی دارد؛ یعنی عدد آن قابل تفسیر است. اندیکاتور ATR نمی‌تواند با قطعیت بگوید که روند، راه خود را عوض می‌کند یا نه. در واقع، مقدار ATR را باید با مقادیر قبلی آن مقایسه کنیم تا بتوانیم نسبت به قدرت و ضعف روند، گمانه‌زنی کنیم.

دوم آنکه این اندیکاتور صرفاً میزان نوسان را اندازه می‌گیرد و نسبت به جهت حرکت قیمت یک دارایی، اطلاعاتی به ما نمی‌دهد. این مورد می‌تواند برخی اوقات، مخصوصاً هنگامی که روند در حال تغییر جهت است، به سیگنال‌های درهم‌آمیخته‌ای منجر شود. به عنوان مثال، افزایش ناگهانی ATR به دنبال حرکت بزرگی برخلاف روند غالب، ممکن است باعث شود که تریدرها فکر کنند ATR روند قدیمی را تأیید کرده، حال آنکه ممکن است واقعاً ماجرا این نباشد.

سخن پایانی

اندیکاتور ATR یکی از ابزارهای تحلیل تکنیکال است که به اندازه‌گیری تغییرات قیمت یک دارایی مالی می‌پردازد و نوسان آن را مشخص می‌کند. این اندیکاتور، در واقع میانگین متحرک معمولاً 14روزه محدوده واقعی قیمت یک دارایی است. محدوده واقعی، در عمومی‌ترین حالت به اختلاف میان بالاترین و پایین‌ترین قیمت جاری گفته می‌شود. نحوه محاسبه این اندیکاتور آسان است و می‌توان با استفاده از آن، نقاط چگونه از اندیکاتور استفاده کنیم؟ ورود و خروج را تعیین کرد. اگر مقدار ATR را به قیمت پایانی اضافه کنیم، در روز بعد هرگاه که قیمت از آن فراتر رفت، می‌توانیم خرید کنیم. البته این اندیکاتور محدودیت‌هایی هم دارد: اول اینکه اندازه‌ای که از نوسان به ما می‌دهد ذهنی است و نیاز به تفسیر دارد و دوم آنکه جهت تغییر قیمت را مشخص نمی‌کند.

ترکیب دو اندیکاتور RSI با دوره‌های تند و کند

یکی از مشکلات اصلی RSI این است که در مواقعی که روند قدرتمندی بر بازار حاکم باشد، این اندیکاتور نمی‌تواند سیگنال‌های مناسب همسو با روند تولید نماید. به عنوان مثال، همان طور که در تصویر زیر می‌بینید، هنگامی که روند صعودی قدرتمندی در نمودار وجود دارد، RSI طبیعتا به بالای سطح 50% صعود نموده و در تمام طول مسیر، در همین محدوده باقی خواهد ماند. بنابراین اصلا شاهد نزول اندیکاتور به درون ناحیه اشباع فروش، و سپس خروج مجدد اندیکاتور از درون این ناحیه و صدور سیگنال خرید نخواهیم بود. پس معامله‌گر در تمام مدت، صرفا نظاره‌گر روند قدرتمند بازار خواهد بود، بدون این که قادر به ورود به بازار و استفاده از سیگنال‌های تولیدی RSI باشد. برای رفع این مشکل چه باید کرد؟

بطور کلی اگر یک اندیکاتور به اندازه‌ای که مورد نظر شماست، سیگنال ورود و خروج تولید نکند، برای افزایش تعداد سیگنال‌ها چند راه‌حل داریم. اولا می‌توانیم پریود اندیکاتور را کاهش دهیم. با کاهش دوره تناوب اندیکاتور معمولا بسامد [41] و سرعت نوسانات آن بیشتر می‌شود. و اندیکاتور سیگنال‌های بیشتر و سریعتری تولید می‌کند، هرچند که مسلما میزان خطای سیگنال‌ها نیز به همین نسبت بیشتر خواهد شد.

دوما می‌توانیم به سراغ تایم‌فریم‌‌های پایین‌تر برویم. اگر در یک تایم‌فریم‌ خاص نتوانید سیگنال‌های موردنیاز را به قدر کافی مشاهده کنید، قطعا با مراجعه به تایم‌فریم‌‌های کوچک‌تر می‌توانید به اندیکاتور فرصت بیشتری برای دنبال نمودن نوسانات کوتاه‌مدت بدهید. و شاهد صدور سیگنال‌های بیشتر در تایم‌فریم‌‌های پایین‌تر باشید.

سوما می‌توانیم مرز نواحی اشباع خرید و فروش را تغییر بدهیم. بسیاری از معامله‌گران هنگامی که در یک نمودار خاص با نوسانات کند و محدود از جانب اندیکاتور مواجه می‌شوند، مرز نواحی اشباع را اندکی جابجا نموده و به عنوان مثال به جای سطوح 30 و 70 از سطوح 40 و 60 استفاده می‌کنند. اینکار مادامیکه برمبنای گذشته نمودار بتواند کارکرد مناسبی را به نمایش بگذارد، مورد قبول خواهد بود.

چهارما به عنوان آخرین و احتمالا بهترین روش، می‌توانیم به جای یک اندیکاتور، از دو اندیکاتور با پریودهای مختلف به عنوان ابزارهای Fast و Slow استفاده کنیم. به این ترتیب با استفاده از توضیحاتی که قبلا در خصوص این روش ارایه شد، می‌توانیم برمبنای کراس‌های صعودی و نزولی دو اندیکاتور نسبت به یکدیگر، تعداد فراوانی از سیگنال‌های ورود و خروج را تعریف نماییم.

به عنوان مثال در تصویر زیر، در همان نمودار قبلی که سابقا هیچ سیگنال خرید در آن مشاهده نمی‌شد، این بار از دو اندیکاتور RSI با دوره‌های 10 و 20 استفاده کرده‌ایم. اندیکاتور قرمزرنگ با دوره تناوب 10 و اندیکاتور آبی رنگ با دوره تناوب 20 تعریف شده‌اند. بنابراین RSI(10) نقش ابزار تُند و RSI(20) نقش ابزار کُند را ایفا می‌کند. همان طور که قبلا گفتیم در چنین مواقعی کراس صعودی اندیکاتورها به عنوان سیگنال خرید و کراس نزولی آنها به عنوان سیگنال فروش تلقی می‌شود. یعنی اگر RSI(10) از پایین به بالا از RSI(20) عبور نماید، به معنی صدور سیگنال خرید خواهد بود. بنابراین نقاط سبز رنگ در تصویر زیر، که از تلاقی رو به بالای خطوط قرمز و آبی با یکدیگر بدست آمده‌اند، متناظر با سیگنال Buy خواهند بود.

همان طور که ملاحظه می‌کنید در عین حال که هیچ‌کدام از اندیکاتورهای RSI(10) و RSI(20) به تنهایی قادر به تولید سیگنال ورود به بازار نبوده‌اند اما سیستم معاملاتی حاصل از مجموع دو اندیکاتور، موفق به تولید چندین سیگنال مناسب و سودآور شده است. برای خروج از بازار و تشخیص نقطه پایان معامله نیز می‌توانیم مانند سابق، از سیگنال فروش صادره توسط اندیکاتور بلندمدت، یعنی RSI(20) استفاده کنیم.

تصویر زیر، مثال دیگری را از ترکیب دو اندیکاتور RSI تند و کند بر روی نمودار سهام ایران‌خودرو به نمایش می‌گذارد. این روش بویژه برای معامله‌گران کوتاه‌مدت، که علاقمند به نوسانگیری‌های سریع و کوچک هستند، می‌تواند بسیار مناسب باشد. در بازار فارکس به این قبیل نوسانگیران اصطلاحا اسکالپر [42] گفته می‌شود.

ممکن است برخی دانشجویان برای ترسیم همزمان دو اندیکاتور RSI در پنجره‌ یکسان دچار مشکل بشوند. در تصویر زیر می‌توانید روش الصاق همزمان دو اندیکاتور مختلف را بر روی همدیگر در نرم‌افزارهای مفیدتریدر و متاتریدر مشاهده نمایید. کافیست ابتدا یکی از دو اندیکاتور را بر روی چارت بیاندازید. سپس برای اضافه نمودن اندیکاتور دوم، از منوی نمایش [43] (View) به پنجره راهبر [44] (Navigator) بروید و اندیکاتور دوم را مطابق شکل، انتخاب نموده، آن را دراگ [45] کنید و بر روی اندیکاتور اول بیاندازید.

در نرم‌افزار ره‌آورد نوین نیز جهت نمایش همزمان دو اندیکاتور RSI بر روی یکدیگر باید هنگام تعریف «موقعیت» اندیکاتور دوم، علامت تیک «جدید» را برداشته و از منوی «ناحیه» گزینه «ناحیه1» را انتخاب کنید: