سفارش محدود یا Limit order چیست؟

نمونه معامله در پنجره oco

بررسی انواع سفارش‌ها در صرافی های رمزنگاری

مدیریت سفارش‌ها یک جنبه مهم از استراتژی های معاملاتی است.معامله گران در هنگام معامله سهام و ارز رمزنگاری، با ثبت کردن سفارش های خود با بازار تعامل می کنند.

اگر می خواهید اطلاعاتی درباره انواع سفارش‌ها در بازار بدست بیاورید و کنجکاو به دانستن عملکرد کلیدهای مختلف در یک صرافی مانند بایننس هستید، این مطلب می تواند به شما کمک کند.

چرا باید انواع مختلف سفارش‌ها وجود داشته باشد؟

انواع سفارش‌ها به گونه ای هستند که شخصی که سفارش خرید یا فروش یک دارایی را ثبت می کند، پس از ورود به بازار، بیشترین کنترل را بر سفارش خود داشته باشد. به طور کلی باید گفت، این سفارش‌ها این امکان را می دهند، شخصی که در حال خرید یا فروش سهام، کالا یا ارزهای مختلف است می تواند در یک دستورالعمل ساده تعدادی ویژگی کوچکتر دیگر را اجرا کند.

هنگام انجام معاملات ارزهای رمزنگاری یا دارایی های دیگر، کلیه سفارش ها در یک صرافی به یکی از انواع مختلف سفارشات تعلق می گیرد که تعیین کننده نحوه پردازش یک سفارش و زمان اجرای آن است. علاوه بر این می توان دستورالعمل های ویژه ای را اضافه کرد که اغلب با هدف کنترل زمان انجام و اجرای سفارش صورت می گیرد. بازار نزدک یک بار 136 نوع سفارش داشت که توسط افرادی با مدرک دکتری علوم رایانه، فیزیک و ریاضیات که در معاملات با نوسان بالا تخصص داشتند طراحی شده بود. با این حال تمام انواع این سفارشات تنها مشتقی از دسته سفارشات لیمیت(limit) و مارکت(market) بودند.

اگر می خواهید یک معامله گر مطلع و خبره باشید، شناخت انواع سفارش ها بسیار ضروری است. در ادامه لیستی از انواع اصلی سفارشات آورده شده که دستورالعمل جزئیات آن را می توان در خود صرافی ها پیدا کرد.

سفارش مارکت(market order) چیست؟

سفارش مارکت اساسا جزء ابتدایی ترین نوع سفارشات است و صرفا دستورالعمل خرید یک دارایی با بهترین قیمت موجود در لحظه است.

در این نوع سفارش خریدار می گوید “من این ارز یا کالا را در حال حاضر و با بهترین قیمت موجود می خواهم.” این دستورالعمل تضمین می دهد که سفارش اجرا شود، اما به قیمت آن اهمیتی نمی دهد. این نوع سفارش در بین مبتدیان بسیار رایج است. این نوع سفارش اغلب به عنوان ساده ترین نوع سفارشات در نظر گرفته می شود و هنگامی که فقط می خواهید به سرعت وارد یک موقعیت شوید یا از آن خارج شوید، می تواند بسیار مفید باشد. در بازار کاربرانی که سفارش مارکت ثبت می کنند اصطلاحا تیکر(takers) یا سفارش بردار نامیده می شوند، زیرا این نوع سفارش‌ها با قیمت لحظه، سریع مطابقت داده شده و وارد لیست سفارشات صرافی می شوند. این دسته برعکس میکرها(makers) هستند که در ادامه در مورد آنها بحث خواهیم کرد.

سفارش لیمیت یا محدود(limit order) چیست؟

یک سفارش لیمیت، محدوده قیمت مشخصی را تعیین می کند که یک معامله گر می خواهد ارز یا کالا خود را در آن قیمت بخرد یا بفروشد و فقط زمانی که قیمت بازار به آن سطح برسد اجرا می شود.

در حالی که سفارشات مارکت بلافاصله انجام می شوند، سفارشات لیمیت با قیمت از پیش تعیین شده اجرا می شوند که به طور کلی برای کاربر بهتر از قیمت فعلی بازار است. به عنوان مثال فکر می کنید که قیمت بیت کوین کاهش می یابد. انجام سفارش لیمیت به شما این امکان را می دهد تا یک سفارش مثلا 500 دلار پایین تر از قیمت فعلی بازار برای خرید بیت کوین قرار دهید. اگر قیمت به آن حد سقوط کند، سفارش لیمیت در لیست سفارشات اجرا می شود و معامله در قیمت مطلوب و مورد نظر شما انجام خواهد شد.

این روند به معامله گران اجازه می دهد تا محدودیت ها را تعیین کرده و ریسک را کنترل کنند. همچنین این امکان را به معامله کنندگان می دهد تا بتوانند محدوده قیمتی خود را تعیین کرده و مجبور نباشند برای انجام سفارش خود مرتبا به بازار سر بزنند. به افرادی که این نوع سفارشات را قرار می دهند میکر(makers) یا سفارش گذار گفته می شود که در معنای واقعی همان چیزی است که باعث ایجاد بازار می شود.

لازم به ذکر است، حتی اگر قیمت به حد مورد نظر برسد، این احتمال وجود دارد که سفارش لیمیت اجرا نشود. این احتمال زمانی رخ می دهد که تعداد محدودی سفارش فروش یا خرید در قیمت مشخص شده وجود داشته باشد و در بیشتر موارد سفارشات بر اساس اولویت زمان سفارش گذاری انجام می شوند. این بدان معناست که سفارشات ابتد بر اساس قیمت طبقه بندی می شوند و سپس سفارشاتی که در یک قیمت یکسان قرار داده شده اند بر اساس زمان ثبت سفارش اجرا می شوند.

بنابراین حتی اگر قیمت به سطح مورد نظر شما برسد، ممکن است سفارشات دیگری قبل از شما در آن سطح ثبت شده باشد و قیمت قبل از انجام سفارش شما تغییر کند. به همین دلیل پیشنهاد می شود که قیمت های خود را کمی بالاتر(برای خرید) یا کمی پایین تر(برای فروش) از سطوح اصلی روانی تنظیم کنید. به عنوان مثال سطح 10100 دلار به جای سطح 10000 دلار. البته سایر معامله گران نیز از این تاکتیک ها مطلع هستند و بنابراین بررسی لیست سفارش هایی که هنوز انجام نشده اند و سطح قیمتی آنها، می تواند بسیار مفید باشد؛ زیرا سطح روانی بسته به نوع سفارش ها و مقادیر آنها ممکن است تغییر کند.

سفارش استاپ(stop orders) یا توقف چیست؟

این نوع سفارشات مانند سفارشات لیمیت هستند اما با کمی تفاوت. سفارشات لیمیت در واقع در لیست سفارشات صرافی قرار می گیرند، اما سفارشات استاپ در زمان رسیدن قیمت به سطح از پیش تعیین شده در لیست قرار می گیرند و پس از آن در دسته سفارشات لیمیت یا مارکت قرار می گیرند.

وجه تمایز این دو دسته بسیار ظریف است، اما تفاوت اصلی این است که سفارش های لیمیت در لیست سفارش قرار داده می شوند و می توانند توسط هر کس مشاهده شوند، در حالی که سفارشات استاپ تا زمان تحقق شرایط وارد لیست نمی شوند. این سفارشات خود می توانند بر اساس سفارش مارکت یا لیمیت تنظیم شوند که به معامله گران امکان انعطاف پذیری بیشتری را می دهند.

در اصل یک سفارش استاپ مارکت(stop market) می گوید اگر قیمت به X مقدار رسید، بلافاصله بخر یا بفروش. البته این به آن معنا نیست که لزوما در قیمت X سفارش شما انجام می شود، اما با رسیدن قیمت با آن سطح، بلافاصله یک سفارش مارکت برای خرید ارز در سفارش محدود یا Limit order چیست؟ بهترین قیمت فعلی اجرا می شود. از سوی دیگر یک سفارش استاپ لیمیت(stop-limit) می گوید، اگر قیمت به سطح X رسید، برای خرید یا فروش در سطح Y یک سفارش ثبت کن. توجه داشته باشید که X و Y می توانند قیمت یکسانی باشند، اما معمولا اینگونه نیست.

بنابراین از نظر تئوری می توانید به عنوان مثال یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در قیمت 10000 دلار ثبت کند. از سوی دیگر می توانید یک سفارش ثبت کنید که اگر قیمت بیت کوین به سطح 10000 دلار رسید یک سفارش خرید در سطح 10100 دلار ثبت کند. معامله گران می توانند با ترکیب این دستور ها، استراتژی های پیچیده ای را اعمال کنند سفارش محدود یا Limit order چیست؟ تا ریسک خود را به طور موثری مدیریت کنند.

سفارش قابل تنظیم(scaled orders) چیست؟

سفارشات قابل تنظیم از چندین سفارش لیمیت برای خرید یا فروش تدریجی تشکیل شده اند. این می تواند متعادل کردن تاثیر پذیری از نوسانات بازار در طول زمان و نیز کاهش تاثیر پذیری از یک سفارش بزرگ، کمک کند.

گاهی اوقات ممکن است یک معامله گر بخواهد چندین خرید کوچکتر را در طیف وسیعی از قیمت ها ثبت کند، زیرا روند قیمتی ممکن است برخلاف قیمت ثبت شده برای یک سفارش بزرگ باشد. برای این کار چند دلیل وجود دارد. اول این که در اصل معامله گران غالبا فقط می توانند یک حالت خرید یا فروش را انتخاب کنند و برای رسیدن قیمت به سطح مطلوب مورد نظر خود برای کسب سود باید منتظر بمانند. اما این نوع سفارش به قرار گرفتن در جهت بازار کمک می کند و می تواند نتایج خوبی را سبب شود، زیرا معامله گر می تواند سفارشات دیگری را در جهت یا خلاف جهت موقعیت مورد نظر خود ثبت کند.

دلیل دیگر این است که موقعیت یک سفارش بزرگ که در انتظار رسیدن به هدف است، فاش نخواهد شد. این کار سبب به حداقل رسیدن تاثیر سفارش یا موقعیت شما بر بازار خواهد شد. سفارشات بزرگ نه تنها می توانند تاثیر قابل توجهی بر روند بازار داشته باشند، بلکه با تاثیر گذاری بر سایر معامله گران می توانند تاثیرات روانی نیز داشته باشند. برای جلوگیری از این امر، می توان سفارشات خرید یا فروشی را در طیف گسترده ای از قیمت قرار داد. به عنوان مثال 10 سفارش کوچکتر را در انواع مختلف قیمت ها می توان ثبت کرد. به این ترتیب در لیست سفارشات، آن ها تنها سفارشات کاملا معمولی به نظر می رسند.

دستور العمل ها در زمان لازم(time-in-force) چیستند؟

دستور در زمان لازم، می تواند با قرار دادن محدودیت زمانی بر روی سفارشات لیمیت، اجرا شدن یا لغو آن را تغییر داده یا اصلاح کنند. این مسئله باعث افزایش سطح کنترل معامله گر می شود و احتمال فراموش کردن یک سفارش قدیمی که دیگر قصد انجام آن را ندارد از بین می برد.

فرض کنید یک معامله گر از هفته ها قبل یک سفارش در لیست سفارشات قرار داده که دیگر در شرایط فعلی، سفارش مطلوبی نیست. در صورت عدم بررسی، دستور سفارش در نهایت قابل اجرا خواهد شد و می تواند برای کاربر یک سفارش اشتباه و دارای ضرر باشد. چنین معامله گرانی می توانند دستور زمان دار را بر روی سفارش تنظیم کنند تا مدت زمان انتظار سفارش بدون اجرا شدن مشخص شود.

ساده ترین نوع این دستورها، خوب بودن تا زمان لغو شدن(good till canceled یا GTC) است، به این معنی که سفارش را در لیست قرار بده تا زمان اجرا شدن و یا تا زمانی که من آن را لغو می کنم. بدیهی است که این نوع دستور پیش فرض بسیاری از معاملات است، زیرا دستور اضافه ای را به سفارش وارد نمی کند. از جمله دستورهای دیگر دستور انجام شدن سریع یا لغو شدن(immediate-or-cancel) است. در این دستور در صورتی که سفارش بلافاصله پس از قرار گرفتن در لیست انجام نشود، به طور خودکار لغو می شود. دستور fill-or-kill نیز مشابه این دستور است.

از دستورهای دیگر این دسته، دستور روز یا day است. در توضیح ساده این دستور به این معنی است که اگر سفارش در طول یک روز انجام نشد، لغو شود. برای انعطاف بیشتر معامله گران از دستور good-till-date/time استفاده می کنند، به این معنی که سفارش تا زمان انجام یا تا زمان مشخص از پیش تعیین شده، فعال خواهد ماند.

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر یا OCO

انجام یک سفارش و لغو سفارش دیگر (OCO) نوعی سفارش مشروط برای یک جفت سفارش است که در آن انجام یک سفارش دیگری را به طور خودکار لغو می کند. سفارش OCO اغلب ترکیبی از سفارش توقف(Stop) و سفارش محدود(Limit) در یک پلتفرم معاملاتی خودکار است. در صورت رسیدن قیمت به حد توقف یا قیمت تعیین شده و اجرای سفارش، سفارش دیگر به طور خودکار لغو می شود.معامله گران باتجربه از سفارشات OCO برای کاهش ریسک و ورود به بازار استفاده می کنند.

اگر قیمت بیت کوین را در سطح 10000 دلار در نظر بگیریم، معامله گر می تواند با سفارش OCO یا بیت کوین را با رسیدن به سطح 9900 دلار بخرد یا وقتی که قیمت به سطح 11000 دلار رسید آن را بفروشد. حال اگر قیمت به سطح 9900 دلار برسد، سفارش خرید انجام و سفارش فروش لغو می شود.

اجرا یا لغو (FOK)

سفارش های انجام یا لغو سفارش هایی هستند که یا بلافاصله انجام می شوند یا لغو می شوند. اگر کل سفارش به محض ثبت شدن اجرا نشود، لغو می شود. از این نوع سفارش برای جلوگیری از خرید سهام یا ارز در چندین بلوک با قیمت های مختلف و همچنین اجرای کامل سفارش در یک قیمت واحد استفاده می کنند. برای مثال، اگر سفارشی به صرافی دستور دهد 10 بیت کوین را با قیمت 10000 دلار خریداری کند، تا حدودی اجرا نخواهد شد. اگر کل سفارش 10 بیت کوین بلافاصله با آن قیمت در دسترس نباشد، این سفارش لغو خواهد شد.

سفارشات post-only

آخرین نوع دستور سفارشات که می تواند بر روی یک سفارش قرار گیرد، دستور post-only است که اطمینان می دهد یک سفارش اگر سریع انجام نمی شود در لیست قرار بگیرد.

اگر یک سفارش خرید(یا فروش) با یک سفارش فروش(یا خرید) به همان مقدار و در همان زمان مطابقت داشته باشد، بلافاصله معامله انجام شده و کار تمام است. در بسیاری از مواقع معامله گر نمی خواهد بلافاصله سفارش انجام شود. در واقع او می خواهد هنگام قراردادن سفارش لیمیت خود مشمول پرداخت کارمزد میکر نشود.

این موضوع با ماهیت میکرها و تیکرها که قبلا در مورد آنها صحبت کردیم گره خورده. به طور کلی در صرافی ها، کارمزد سفارشات لیمیت نسبت به سفارشات مارکت کمتر است، زیرا صرافی این نقدینگی را پرداخت می کند. از این رو سفارشات post-only فقط در صورت عدم انجام سریع وارد لیست سفارشات می شوند و به این ترتیب از پرداخت کارمزد تیکر اجتناب می کنند.

همانطور که مشخص شد، با استفاده از این دستورها، معامله گران سفارش محدود یا Limit order چیست؟ می توانند کنترل بیشتری بر نحوه و زمان انجام معاملات خود داشته باشند. به این ترتیب این دستورها هنگام ترکیب با شاخص ها و ابزارها، خود به استراتژی های پیچیده ای تبدیل می شوند. توجه داشته باشید که همه صرافی ها از تمام این نوع سفارشات یا دستورها پشتیبانی نمی کنند، اما صرافی های اصلی و معتبر مثل بایننس از تمام این نوع سفارشات استفاده می کنند.

اکنون که تفاوت ها را درک کرده و متوجه شده اید، باید بتوانید با توجه به درک نحوه عملکرد این نوع دستورها، سفارشاتی مطابق با خواسته خود ثبت نمایید.

میکر و تیکر در بازار ارز دیجیتال چه کسانی هستند؟ و تفاوت آن‌ها چیست؟

اگر در بازارهای مالی فعالیت کرده باشید، حتماً کلمات میکر (Maker) و تیکر (Taker) یا سفارش‌گذار و سفارش‌بردار را شنیده‌اید. به‌طور کلی، سفارش‌گذاران (Makers) یا بازارسازان (Market makers) به افرادی گفته می‌شود که سفارش‌های خرید یا فروشی را ثبت می‌کنند که بلافاصله انجام نمی‌شود. این مسئله نقدینگی ایجاد می‌کند. در مقابل، به افرادی که سفارش‌های ایجادشده توسط میکرها را پر می‌کنند، تیکر یا سفارش‌بردار (Taker) می‌گویند.

در ادامه، به‌طور کامل به این سؤال می‌پردازیم که میکر و تیکر چیست. همچنین تفاوت‌ها و تأثیرشان در بازار را بررسی می‌کنیم. با کلینیک سرمایه همراه باشید.

فهرست عناوین مقاله

سفارش‌گذار یا Maker چیست؟

صرافی‌ها معمولاً ارزش بازار یک دارایی را بر اساس دفترچه سفارش‌ها (Order Book) محاسبه می‌کنند. تمام سفارش‌های خرید و فروش کاربران در دفتر سفارش‌ها ثبت می‌شود. تصور کنید می‌خواهید یک بیت‌کوین را با قیمت 20 هزار دلار بخرید. این سفارش به دفترچه سفارش‌ها اضافه می‌شود. زمانی که قیمت به 20 هزار دلار رسید، خرید شما انجام می‌شود. به این نوع ثبت سفارش، سفارش محدود (Limit Order) می‌گویند.

اگر بخواهید نقش میکر را در بازار داشته باشید، باید سریع تصمیم خود را به دفترچه سفارش‌ها منتقل کنید. پس از این اتفاق، به میکر یا بازارساز تبدیل می‌شوید.

برای روشن شدن بیشتر مطلب نقش میکر و تیکر در ارز دیجیتال را با ذکر مثال بررسی می‌کنیم. با این مثال درمی‌یابیم که چگونه شما در «ساختن بازار» نقش دارید. صرافی را مانند فروشگاه مواد غذایی در نظر بگیرید. کالاهای این فروشگاه، سفارش‌های افراد فعال در بازار است. کالاها به‌خودی‌خود در قفسه‌های این فروشگاه قرار نمی‌گیرند. فرد یا افرادی مسئول‌اند کالاهای موجود در انبار را به قفسه‌ها منتقل کنند تا خریداران بتوانند آن‌ها را بخرند. با این کار، مغازه خالی به فروشگاه تبدیل می‌شود. در واقع، افرادی که کالاها را در قفسه‌ها قرار داده‌اند، فروشگاه را ساخته‌اند؛ درست مثل شما که با ثبت سفارشتان در اوردر بوک، بازار را می‌سازید.

معمولاً معامله‌گران و مؤسسات بزرگ که گردش مالی زیادی دارند، نقش بازارسازان را بر عهده می‌گیرند. از طرف دیگر، معامله‌گران کوچک می‌توانند به‌سادگی، با قرار دادن انواع سفارش‌هایی که فوراً اجرا نمی‌شوند، در اندازه خود نقش میکر را به خود بگیرند.

سفارش‌بردار یا Taker چیست؟

در مثال فروشگاه، افرادی که اقلام مورد نیاز خود را می‌خرند، تیکرها هستند. آن‌ها با این کار از موجودی کلی فروشگاه (نقدینگی بازار) کم می‌کنند.

میکر با ثبت سفارش در اوردر بوک، نقدینگی صرافی را افزایش می‌دهد. با این کار خرید یا فروش را برای کاربران آسان‌تر می‌کند. از سوی دیگر، تیکر با پر کردن سفارش، بخشی از آن نقدینگی را حذف می‌کند.

شما با فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال، در دوره‌ای تیکر و در دوره دیگری میکر بوده‌اید. اگر در یک صرافی از Market Order استفاده کرده باشید، میکر بوده‌اید. اگر با استفاده از Limit Order سفارشی را پر کرده باشید، به‌عنوان تیکر عمل کرده‌اید.

کارکرد مدل تجاری میکر و تیکر برخلاف مدل سنتی «اولویت‌بندی مشتری» است. بر اساس مدل اولویت‌بندی، مشتری بدون نیاز به پرداخت کارمزد تراکنش، معامله‌ای را انجام می‌دهد که برایش اولویت دارد؛ اما در مدل تجاری میکر و تیکر، صرافی‌ها برای تراکنش‌ها هزینه‌هایی را از بازارسازان دریافت می‌کنند. سپس درآمد به‌دست‌آمده را به شرکت‌های کارگزاری منتقل می‌کنند تا سفارش‌ها را به صرافی خاصی هدایت کنند.

با گذشت زمان معنی میکر و تیکر تا حدودی گسترده‌تر شد. در ادامه، دو مفهوم را که به دلیل حضور میکر و تیکر در ارزهای دیجیتال به وجود آمده‌اند، بررسی می‌کنیم.

بازارساز تعیین‌شده (DMM) چیست؟

بازارساز تعیین‌شده نوع خاصی از بازارساز است که قیمت‌ها را برای یک دارایی خاص حفظ می‌کند. آن‌ها را بازارسازهایی در نظر بگیرید که نقدینگی را برای دارایی خاص ایجاد و خریدوفروش را برای آن دارایی خاص تسهیل می‌کنند.

بازارساز خودکار (AMM) چیست؟

بازارساز خودکار نوعی پروتکل مبادله غیرمتمرکز (DEX) است که برای قیمت‌گذاری دارایی‌ها به الگوریتم ریاضی متکی است. این مدل تجاری برخلاف صرافی سنتی، به جای استفاده از اوردر بوک، دارایی‌ها را بر اساس الگوریتم ریاضی قیمت‌گذاری می‌کند؛ برای مثال، صرافی یونی سواپ (Uniswap) از این مدل استفاده می‌کند.

بررسی شرایط میکر و تیکر بودن با ذکر مثال

در زمان نگارش این مقاله، قیمت بیت‌کوین حدود 20 هزار دلار است. تصور کنید پیش‌بینی شما این است که به‌زودی قیمت بیت‌کوین تا 15 هزار دلار کاهش خواهد یافت. در اینجا، شما سفارشی برای خرید BTC در قیمت 15 هزار دلار قرار می‌دهید. با این کار در نقش میکر قرار گرفته‌اید.

از طرف دیگر، ممکن است بازار در مدت‌زمان کوتاهی به‌شدت صعودی یا نزولی شود. در این زمان، نمی‌توانید میکر باشید؛ زیرا ممکن است در این روند شدید، تقاضایی مطابق با سفارش شما در بازار ثبت نشود. مثلاً سفارشی در 15 هزار دلار ثبت کرده‌اید؛ اما بازار با چنان سرعتی می‌ریزد که قیمت ناگهان از 17 هزار دلار به 13 هزار دلار می‌رسد. در این زمان، نمی‌توانید نقش میکر را داشته باشید و باید نقش Taker را بپذیرید.

کارمزد تراکنش مدل تجاری میکر و تیکر چیست؟

بسیاری از صرافی‌ها بخش چشمگیری از درآمد خود را با دریافت کارمزدهای معاملاتی ایجاد می‌کنند. این بدان معناست که هر زمان سفارشی را ایجاد می‌کنید، مبلغ کمی را نیز به‌عنوان کارمزد تراکنش پرداخت می‌کنید؛ اما این مقدار در صرافی‌های مختلف متفاوت است و ممکن است بسته به حجم و زمان معامله متفاوت باشد. یکی از ویژگی‌های مناسب برای انتخاب بهترین صرافی خارجی برای ایرانی‌ها ، همین میزان کارمزد تراکنش است.

به‌طور کلی، به میکرها نوعی تخفیف تعلق می‌گیرد؛ زیرا آن‌ها نقدینگی را به بازار اضافه می‌کنند. این اتفاق به‌نفع بازار است. بعضی از معامله‌گران فکر می‌کنند صِرف اینکه این پلتفرم نقدینگی خوبی دارد، برای انجام معاملات مناسب است. به‌هرحال، چنین مکانی برای معاملات جذاب‌تر از مکانی با نقدینگی کمتر خواهد بود؛ زیرا معاملات راحت‌تر انجام می‌شوند. در بسیاری از موارد، تیکرها در مقایسه با میکرها کارمزدهای بیشتری می‌پردازند.

تفاوت میکر و تیکر چیست؟

به صورت کلی، تفاوت میکر و تیکر در این است که میکر قیمت‌های بازار را با استفاده از سفارش محدود (Limit Orders) تعیین می‌کند. این سفارش‌ها به‌طور لحظه‌ای پر نمی‌شوند.

بازارساز با فرض اینکه قیمت فعلی به‌زودی تغییر می‌کند، سفارشی با قیمت بیشتر یا کمتر را ارسال می‌کند. هدف او این است که دارایی مدنظرش را با قیمت بیشتری بفروشد یا آن را با قیمت کمتری بخرد. بعد از آن، منتظر می‌شود تا شرایط حاکم بر بازار، قیمت‌ها را به سمتی سوق دهد که او پیش‌بینی کرده است.

اما تیکر بدون اینکه نیاز باشد سفارش خود را به اوردر بوک ارسال کند، خرید یا فروش را انجام می‌دهد.

مزایا و معایب مدل میکر و تیکر چیست؟

حالا که می‌دانیم مدل تجاری میکر و تیکر چیست، مزایا و معایب آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

قرار دادن سفارش‌ها بر اساس این مدل تجاری، پویایی بازار را حفظ می‌کند. به این صورت که یک صرافی مدام در حال ثبت سفارش‌های خریدوفروش متنوع است. از طرف دیگر، بازارسازان به ایجاد نقدینگی در بازار کمک می‌کنند. این مسئله سبب می‌شود تا بازار، سرمایه‌گذار را جذب کند. برای سرمایه‌گذار مهم است که برای رسیدن به مقصود خود (خواه خرید یک دارایی باشد و خواه فروش آن)، بیش از حد منتظر نماند. اگر این زمان انتطار خیلی طولانی شود، معامله‌گر ممکن است از سفارش خود منصرف شود؛ زیرا ممکن است در این مدت شرایط بازار و به‌تبع آن استراتژی‌های افراد، تغییر کند.

از دیگر مزایایی که این مدل اقتصادی البته فقط برای میکرها دارد، کارمزد کم است. این مسئله افراد را تشویق می‌کند تا به این مدل تجاری بپیوندند. وقوع این اتفاق ناخودآگاه سبب افزایش توجهات به سمت بازار می‌شود. از طرف دیگر، تیکرها ممکن است از این تفاوت کارمزد تأثیر بگیرند و از انجام تراکنش منصرف شوند؛ بالاخره، هیچ‌کس دوست ندارد برای کار تقریباً مشابهی، نسبت به دیگری، هزینه بیشتری بپردازد.

همچنین ممکن است روزها یا هفته‌ها طول بکشد تا سفارش ثبت‌شده‌ای در اوردر بوک پر شود؛ البته، این فقط مربوط به میکرهاست؛ زیرا سفارش‌برداران در همان لحظه که تصمیم می‌گیرند، تراکنش مدنظرشان انجام می‌شود.

سخن پایانی

در این مقاله معنی میکر و تیکر را بررسی کردیم. برای صرافی‌هایی که از مدل میکر – تیکر استفاده می‌کنند، سازندگان بازار برای جذاب نگهداشتن پلتفرم حیاتی هستند. به‌طور کلی، صرافی‌ها میکرها را با کارمزد کمتر جذب می‌کنند تا نقدینگی را فراهم کنند. در مقابل، تیکرها از این نقدینگی برای خرید یا فروش دارایی‌ها به‌سادگی استفاده می‌کنند؛ اما اغلب، برای این کار سفارش محدود یا Limit order چیست؟ هزینه بیشتری می‌پردازند. مفهوم میکر و تیکر در ارز دیجیتال، مفهومی بنیادی است که با جذب نقدینگی، تأثیر زیادی بر بازار دارد.

منظور از سفارش محدود چیست؟ مفهوم سفارش محدود در بورس یعنی جه؟

سفارش محدود اصطلاحی است که در بازار بورس مطرح می شود، به زبان ساده یعنی سفارش در حجم و قیمت مشخص که در این مقاله بیشتر این مفهوم را بررسی خواهیم کرد، همراه داتیس نتورک باشید.

منظور از سفارش محدود چیست؟

سفارشات مجاز برای مشتریان معاملات برخط، از لحاظ قیمتی سفارش Limit، از لحاظ زمانی بدون محدودیت (شاملDay،Date (Open و است.

سفارش Limit یعنی در حجم و قیمت مشخص.

در معاملات اوراق بهادار، سفارش محدود به سفارشی اطلاق می‌شود که در قیمت مشخص ثبت شده باشد.

در این صورت هسته معاملات ملزم به این است که سفارش را در قیمت مشخص شده یا قیمت بهتر از آن اجرا کند.

برای خرید اوراق بهادار، سفارش محدود در قیمت محدود یا کمتر از آن اجرا می‌شود و برای فروش اوراق بهادار، سفارش محدود در قیمت مشخص شده یا قیمت بیشتر از آن اجرا خواهد شد.

این سفارشات زمانی اجرا می‌شوند که قیمت بازار به قیمت محدود مشخص شده برسد.

قاعدتاً اگر فروشنده‌ای در قیمت مورد نظر وجود نداشته باشد، سهام خریداری نمی‌شود.

و اگر خریداری در قیمت Limit وجود نداشته باشد، سفارش فروش به انجام نخواهد رسید.

در سفارش Limit تضمینی برای اجرای معامله وجود ندارد.

در عوض این تضمین وجود دارد که در صورت اجرا، قیمت معامله در دامنه مورد نظر سفارش دهنده است. این مسئله در سفارشات به قیمت روز سفارش محدود یا Limit order چیست؟ یا قیمت بازار برعکس است.

در سفارش قیمت بازار احتمال اجرای سفارش بسیار بالا است و به هر قیمتی ممکن است معامله انجام شود. بنابراین احتمال متضرر شدن سرمایه‌گذار نیز در این نوع سفارش بیشتر است.

اگر سرمایه‌گذاری قصد ورود یا خروج سریع در یک سهام به خصوص داشته باشد سفارش بازار را ثبت می‌کند.

در سفارش محدود سرمایه‌گذار بر روی قیمت اعمال کنترل می‌کند.

ممکن است سفارش وی انجام نشود، لکن در صورت انجام مطمئن است که معامله به قیمت مورد نظر او یا بهتر از آن خواهد بود و از این نظر ریسک متوجه وی نخواهد بود.

در ثبت سفارش با قیمت محدود چه از طریق سامانه آنلاین باشد و چه از طریق تماس با معامله‌گر مستقر در کارگزاری، سفارش دهنده اطلاعات زیر را بایستی برای ارسال به هسته معاملات اعلام نماید:

• نوع معامله مورد نظر اعم از اینکه خرید است یا فروش
• قیمت مشخص شده
• نام اوراق بهادار مورد نظر
• نوع سفارش به لحاظ قیمت
• تعداد سهام مورد عرضه یا تقاضا

امیدواریم مقاله آشنایی با مفهوم Limited order در بورس برای شما عزیزان مفید بوده باشد.

سفارش استاپ لیمیت (Stop-Limit Order) چیست؟

استاپ لیمیت

حد توقف ترکیبی از قیمت توقف و سفارش محدود است. این نوع سفارش ترکیبی از سفارش های محدود و سفارش های محدود خرید و فروش است. سفارشات حد مجاز به معامله گران اجازه می دهد حداقل سودی را که می توانند در یک موقعیت بگیرند یا حداکثر ضرری را که می توانند در یک سفارش دریافت کنند تعیین کنند. پس از تنظیم موقعیت، در صورتی که قیمت به محدوده مورد نظر برسد، بدون توجه به اینکه در پلتفرم هستید یا آفلاین، سفارش محدود به طور خودکار وارد بازار می شود. شما می توانید با تجزیه و تحلیل سطوح حمایت و مقاومت، دستور توقف حد را به صورت استراتژیک انجام دهید.

دستور حد توقف چیست؟

قبل از اینکه به موضوع بپردازیم، ابتدا با برخی اصطلاحات و معانی آنها آشنا می شویم. در یک دستور توقف حد، قیمت توقف، قیمت حرکتی است که صرافی در آن یک دستور توقف حد مجاز قرار می‌دهد. همچنین می توانید یک قیمت محدود تعیین کنید که معمولاً باید بالاتر از قیمت توقف سفارش خرید و کمتر از قیمت سفارش فروش باشد. این تفاوت به طور موثر برای تغییرات قیمت بازار بین اجرای قیمت توقف و ارائه سفارش حد تنظیم می شود.
اگر قصد معامله ارز دیجیتال را دارید، به جای نگهداری طولانی مدت، باید از سفارشات غیر بازاری استفاده کنید. دستور Stop-Limit کنترل و تنظیم معاملات را افزایش می دهد. این مفهوم می تواند برای تازه کارها کمی گیج کننده باشد، بنابراین در این مقاله تفاوت بین حد، توقف ضرر و سفارش محدود را توضیح می دهیم.

دستور توقف سفارشی است که با رسیدن به یک قیمت مشخص و سپس با قیمت فعلی بازار می تواند پر شود. دستورهای توقف استاندارد بدون توجه به تغییرات قیمت فعلی بازار پس از بسته شدن معامله، به طور کامل اجرا می شوند.
قاعده محدودیت قاعده ای است که روی یک مقدار مشخص تنظیم می شود. فقط پس از انجام کار با قیمتی بهتر از قیمت تعیین سفارش محدود یا Limit order چیست؟ شده کار می کند. اگر معامله باعث شود قیمت به زیر قیمت هدف کاهش یابد، معامله متوقف می شود.
با ترکیب این دو مورد، سرمایه گذار در انجام معاملات محتاط تر است.
بدون توجه به اینکه قیمت نامطلوب شده باشد، هنگام رسیدن به قیمت توقف، دستور توقف با قیمت بازار اجرا می شود. اگر بازار به سرعت تعدیل شود، این می تواند منجر به بسته شدن معاملات با قیمت های کمتر از حد مطلوب شود. ترکیبی از عملکرد دستور توقف و سفارش محدود تضمین می کند که پس از نامطلوب شدن قیمت (بسته به محدودیت سرمایه گذار) سفارش پر نمی شود. بنابراین، در یک دستور توقف حد، یک سفارش محدود پس از تعیین قیمت توقف انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که سفارش اجرا نمی شود، مگر اینکه قیمت در قیمت تعیین شده توسط سرمایه گذار یا بالاتر باشد.
دستور توقف حد مجاز با قیمت مشخص شده یا بهتر زمانی که به قیمت توقف مشخص شده رسیده است اجرا می شود. پس از رسیدن به قیمت توقف، سفارش حد مجاز به حد خرید یا فروش با قیمت محدود یا بهتر تبدیل می شود. این نوع سفارش یکی از ویژگی های موجود در اکثر کارگزاران آنلاین است.

تفاوت Limit Order با Stop-loss و Stop-limit

Stop order، stop loss و stop limit از جمله سفارشات رایج در بازار هستند. سفارش محدود سفارشی است که به شما امکان می دهد بهترین قیمت را برای معامله انتخاب کنید. در دستور توقف ضرر، قیمت توقف تعیین می شود که منجر به صدور دستور بازار می شود. Stop Limit Order نیز این دو را ترکیب می کند.

دستور Stop-Limit چگونه کار می کند؟

بهترین راه برای درک نحوه عملکرد یک فرمان محدود، تقسیم آن به قطعات است. قیمت توقف به عنوان تنظیمی برای قرار دادن یک سفارش محدود عمل می کند. هنگامی که بازار به قیمت توقف می رسد، به طور خودکار دستور توقف را در قیمت مشخص شده ایجاد می کند (قیمت حد).
اگرچه قیمت‌های حد و توقف می‌توانند یکسان باشند، اما لازم نیست چنین باشند. در واقع بهتر است در سفارشات فروش، قیمت توقف (یعنی قیمت فعال سازی) را کمی بالاتر از قیمت حد مجاز قرار دهید. برای سفارش خرید، قیمت توقف باید کمی کمتر از قیمت حد باشد. این احتمال پر کردن سفارش حد را افزایش می دهد.

کلام آخر

سفارش Stop-Limit ابزار قدرتمندی است که می تواند قدرت معاملاتی بیشتری نسبت به یک سفارش ساده در بازار به شما بدهد. همچنین با این نوع سفارش نیازی به بررسی مداوم بازار و قیمت ها نیست. با ترکیب چندین سفارش ثابت، مدیریت ارزهای دیجیتال نیز آسان تر خواهد بود

هرآنچه باید درباره سفارش oco یا one cancels the other بدانید.

پلتفرم های معاملاتی از جمله صرافی های ارز دیجیتال، ابزارهایی را در اختیار معامله گران قرار می دهند تا با استفاده از آن ها، معامله گر بتواند استراتژی معاملاتی اش را پیاده سازی کند. ابزارهایی مثل Take Profit، Stop loss و ثبت سفارش OCO از جمله این موارد هستند.

اگر در بازارهای مالی فعالیت می کند به احتمال زیاد با مفاهیمی چون حد سود (Take Profit) و حد ضرر (Stop loss) که پایه های اصلی مدیریت سرمایه هستند، آشنایی دارید. اولین اصل در مدیریت صحیح دارایی بیان می کند که در ابتدا باید تلاش کنید تا سرمایه خودتان را حفظ کنید و در قدم بعدی آن را گسترش دهید. این امر، جز با توجه کردن به اصول و قوانین اساسی مدیریت سرمایه در معاملات، امکان پذیر نخواهد بود.

یک معامله گر زمانی موفق عمل خواهد کرد، که قبل از هر کاری برنامه ریزی کرده و استراتژی خود را مشخص نماید. سپس با تعیین حد سود و حد ضرر برای معاملات خود، نحوه خروج درست از معامله را تعیین کند.

اگر بتوانید به درستی از ابزارهای صرافی که جهت مدیریت معامله ارائه شده اند استفاده کنید، برآیند دوره معاملاتی تان بهبود پیدا می کند. یکی از این ابزارهای مفید، سفارش گذاری با oco است که در ادامه آن را به طور کامل توضیح می دهیم.

سفارش گذاری oco به شما در رعایت اصول مدیریت سرمایه تان کمک اساسی می کند.

سفارش oco یا one cancels the other چه نوع سفارشی است؟

اگر با سفارش لیمیت و سفارش استاپ آشنا هستید، باید بگوییم که در واقع شما بدون آنکه بدانید با سفارش oco نیز آشنایی دارید. این سفارش ترکیبی از هر دو سفارش لیمیت و استاپ است؛ به طوری که هم زمان هر دو سفارش فعال می شود، اما فقط یکی از آنها قابل اجرا خواهد بود و سفارش انجام نشده، به محض اجرای سفارش دیگر به صورت خودکار لغو می شود.

معامله گران حرفه ای از سفارش oco معمولاً نزدیک به سطوح حمایتی و مقاومتی و زمانی که امکان شکست سطح وجود دارد استفاده می کنند.

فرض کنید شما bitcoin را روی سطح حمایتی 30 هزار دلار خریداری کرده اید و انتظار دارید با رشد بیت کوین، قیمت حداقل تا نزدیک به 35 هزار دلار افزایش یابد. از طرفی با توجه به وضعیت نوسانی بازار و ترند نزولی حاکم بر آن، این احتمال نیز وجود دارد که این محدوده حمایتی 30 هزاردلاری شکسته شده و با کاهش قیمت تا حوالی 25 هزار دلار، حد ضرر شما که روی 28 هزار دلار قرار دارد، فعال شود.

در این حالت شما می توانید از یک سفارش oco برای تعیین حد سود و حد ضرر خود (به صورت هم زمان) استفاده کنید. با تعیین هم زمان این دو سفارش علاوه بر کسب سود در صورت افزایش قیمت، از ضرر بیش از اندازه در صورت نزول قیمت نیز ایمن می مانید. این سفارش به همین شیوه برای خرید نیز قابل انجام خواهد بود.

در oco دو احتمال معامله (سود-ضرر) در نظر گرفته شده و برای آن برنامه ریزی می شود.

چرا باید از یک سفارش oco استفاده کنیم؟

همان طور که در ابتدا گفتیم یکی از اولین اصول مدیریت صحیح سرمایه، تعیین درست و به موقع حد سود و حد ضرر است. برخی از معامله گران، همواره با این مسئله روبه رو هستند که در هنگام افزایش قیمت، تمایل خود را به فروش روی حد سودی که از قبل مشخص کرده اند به امید کسب سود بیشتر از دست می دهند. در واقع این افراد دچار طمع در کسب سود می شوند.

یا اینکه با رسیدن قیمت به حد ضرر به امید بازگشت قیمت و رسیدن به حد سود، یا حداقل رسیدن به قیمت خرید، از فروش روی حد ضرر خودداری می کنند. این افراد در نهایت مجبور به فروش در قیمت هایی بسیار پایین تر و با ضرر بیش تر خواهند شد. در واقع این سفارش محدود یا Limit order چیست؟ افراد دچار حس ترس از دست دادن پول می شوند.

در این شرایط معامله گران می توانند با گذاشتن یک سفارش oco و تعیین هم زمان حد سود و ضرر و سپردن ادامه مسیر معاملات به سیستم، از ضرری که ممکن است به خاطر احساسات نادرست معامله گری ببینند در امان بمانند.

از طرفی برخی از افراد ممکن است زمان کافی برای بررسی سفارش محدود یا Limit order چیست؟ دائم و لحظه به لحظه بازار نداشته باشند و بخواهند بلافاصله بعد از خرید، بر مبنای تحلیل خود حد سود و حد ضرر مشخص کرده و انجام بقیه امور را به سیستم واگذار کنند. سفارش oco به این دسته از افراد نیز کمک خواهد کرد تا از زمان خود به نحو احسنت استفاده کنند.

دسته دیگری از معامله گران حرفه ای وجود دارند که برای انجام معاملات در بازارهای نوسانی (زمانی که قیمت ها به سرعت در حال تغییر هستند و امکان گذاشتن سفارش های خرید و فروش با محدودیت زمانی همراه است)، از سفارش های one cancels the other استفاده می کنند.

زمانی که نوسان بازار زیاد است می توانید از سفارشات OCO، برای جا نماندن از حرکت های مدنظرتان، استفاده کنید.

نحوه سفارش سفارش محدود یا Limit order چیست؟ گذاری در باکس oco

حالا می خواهیم ببینیم که چه طور می توان یک معامله از بخش سفارش oco ثبت کرد؟ صرافی های مختلفی این امکان را از روش های متفاوتی ارائه کرده اند. در این بخش به معرفی نحوه سفارش گذاری oco یا one cancels the other در صرافی بایننس می پردازیم:

ابتدا وارد حساب کاربری خود شده و از بخش exchange گزینه basic را انتخاب می کنید تا صفحه معاملات صرافی برای شما باز شود.

در پنجره سفارش گذاری که هنگام ترید در بایننس از آن استفاده می کنید، روی آیکون oco کلیک کنید تا باکس زیر برای شما نمایش داده شود. در این بخش همان طور که مشاهده می کنید در سمت راست اردرهای فروش یا sell order و در سمت چپ اردرهای خرید یا buy order قابل سفارش گذاری هستند.

پنجره اردرهای خرید و فروش در سفارش گذاری oco

هر یک از قسمت های مختلف پنجره سفارش oco در بخش سفارش فروش یا سفارش خرید شامل موارد زیر هستند:

لیمیت (Limit)

در بخش Price یا قیمت، شما سفارش لیمیت خود را مشخص می کنید. در سفارش های limit به محض رسیدن قیمت به این اردر، سفارش شما انجام می شود.

استاپ لیمیت (stop-limit)

stop-limit خود از سه بخش stop، limit و Amount تشکیل شده است.

• Stop: در بخش استاپ (stop) شما قیمتی را مشخص می کنید که با رسیدن به آن، سفارش اصلی شما (که قیمت آن در بخش لیمیت مشخص کرده اید) فعال می شود.
• Limit: قیمتی که در بخش لیمیت limit قرار می گیرد قیمتی است که سفارش شما با آن انجام خواهد شد. فعال شدن لیمیت به شرط قرار گرفتن قیمت در محدوده استاپ می باشد. یعنی تا وقتی که شرط استاپ برقرار نباشد سفارش لیمیت قابل اجرا نخواهد بود.
• Amount: مقدار یا Amount در واقع حجم سفارشی است که شما می گذارید. همچنین با انتخاب درصدهایی که پایین باکس حجم قرار گرفته اند، می توانید تعیین کنید که سفارش oco شما با چند درصد از دارایی تان انجام شود.
• در نهایت باکس مقدار کل یا Total، بعد از تعیین موارد بالا، با ضرب حجم معامله در قیمت یا price، مشخص می کند که ارزش معامله شما چه مقدار خواهد بود. (این بخش توسط صرافی محاسبه و به شما گزارش داده می شود)

فلسفه وجود stop و اختلاف قیمت آن با limit، به دلیل وجود نوسانات بازار در محدوده های مقاومت و حمایت است. محدوده هایی که افراد معمولاً در آن اقدام به خرید و فروش می کنند. وجود این گزینه برای اطمینان از این است که قیمت بعد از رسیدن به قیمت مشخص شده، دیگر بر نمی گردد. اگر با تفاوت سفارش گذاری مارکت و لیمیت آشنایی ندارید لازم است که ابتدا مقاله سفارش مارکت و لیمیت را مطالعه کنید.

مثال:

همان طور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، فروش ارز BNB با price یا قیمت 30 هم زمان با سفارش استاپ روی قیمت 20.1 و تعیین لیمیت روی 20 که اندکی پایین تر از قیمت استاپ خواهد بود و تعیین حجم 1 BNB قابل انجام خواهد بود.

توجه داشته باشید که بعد از سفارش گذاری با کنسل کردن هرکدام از سفارش های limit یا stop-limit از بخش سفارش ها، سفارش دیگر هم به صورت خودکار کنسل خواهد شد.

نمونه معامله در پنجره oco

سخن آخر

افراد با روحیات مختلف و سبک معامله گری متفاوتی در بازارهای مالی در حال فعالیت هستند. هر یک از این افراد با توجه به شرایط و استراتژی معاملاتی شان، از ابزارهای گوناگونی بهره می برند. سفارش oco ابزاری است که برای استفاده در محدوده حمایت ها و مقاومت ها مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع از سفارش گذاری، شامل تعیین هم زمان دو سفارش محدود (limit) و سفارش استاپ (stop-limit) است که در نقش تعیین هم زمان حد سود و ضرر، برای مدیریت هر چه بهتر معاملات مورد استفاده قرار می گیرند.