اوراق بهادار (Security) چیست؟

فرابورس چیست و چه تفاوتی با بازار بورس دارد؟

توکن های عرضه اولیه STO چیست و آیا جایگزین بورس می شود؟

با رشد روزافزون صنعت بلاک چین و همه گیری آن، کم کم شاهد شکل گیری خیلی از مسائل مالی و سرمایه گذاری مختلفی هستیم که جهت جاگزینی با نمونه های سنتی خودشان به وجود آمده اند. یکی از این موارد توکن های اوراق بهادار STO هستند که در این مقاله ضمن پاسخ به سوال STO چیست تفاوت آن با سهام های بازار بورس سنتی را بررسی می نماییم.

STO چیست؟

قبلاً در مقاله “اعتبار سنجی توکن های عرضه اولیه چگونه است؟” با دو نوع توکن ICO و IEO آشنا شدیم. نقطه مشترک بین این دو توکن در این است که اعتبار سنجی آنها صرفاً بر اساس نوع فعالیت کمپانی ها یا اشخاص پشت آن می باشند. اما در توکن های عرضه اولیه STO داستان کمی متفاوت است. در STO که در واقع مخفف (Security Token Offering) بوده، بر اساس املاک و مستقلات کمپانی ارزش گذاری می شود.

سرمایه گذاری در این روش (که دقیقاً مشابه سیستم سهام بورس است) بدین معناست که در واقع توکن ها حکم اوراق بهادار را داشته و ما با خرید آنها در سرمایه اصلی کمپانی که شامل تمامی املاک و سخت افزارهای تحت مالکیت آنها می باشد، شریک می شویم. این ارزش گذاری توسط سیستم های قضایی با احتساب دارایی های کمپانی صورت می گیرد.

و اما چه خصوصیاتی STO را نسبت به IPO یا همان سهام های عرضه اولیه بورس متمایز می کند؟

اولین مورد هزینه کمتر و ثبت راحت تر آنان است. شما برای ورود به بورس دولتی هزینه های بانکی فراوانی را خواهید پرداخت که در STO این هزینه ها به طرز چشمگیری کاهش می یابند. جدا از هزینه، مقررات مخصوص به بورس بسیار پیچیده تر و سختگیرانه تر از قوانین STO بوده و همین موضوع باعث استقبال بسیاری از شرکت ها از این پدیده جدید شده است.

دومین تفاوت، در نحوه فروش توکن ها است. در بازار بورس شما از طریق کارگزاری ها با دریافت کد بورسی و پس از درگیری های قانونی فراوان دیگر می توانید سهام مورد نظر خود را خریداری نمایید. ولی برای تهیه یک اوراق بهادار مبتنی بر بلاکچین، عرضه و خرید بسیار آسان تر و با نظارت خود کمپانی صورت می گیرد.

آلت کوین چیست؟ معرفی انواع مختلف آلت کوین‌ها

امروزه ارز‌های دیجیتال با استقبال بالایی روبه‌رو هستند و افراد زیادی در حال کسب درآمد از اکوسیستم ارز‌های دیجیتال به روش‌های گوناگون هستند. ماین‌کردن، سرمایه گذاری، ترید و استکینگ تنها برخی از راه‌های کسب درآمد از ارز‌های دیجیتال هستند. بیت کوین به عنوان پادشاه ارزهای دیجیتال و اولین ارزدیجیتال از اهمیت بالایی در این حوزه برخوردار است و نگاه‌ها را به خود معطوف می‌کند. سایر ارزهای دیجیتال که با نام‌ آلت کوین شناخته می‌شوند نیز امروزه بازار داغی دارند و افراد زیادی در حال فعالیت در حوزه این رمزارزها اوراق بهادار (Security) چیست؟ هستند. در این مطلب سعی داریم بیشتر به مبحث آلت کوین‌ ها بپردازیم.

آلت کوین چیست؟

در حقیقت به کل ارز‌های دیجیتالی که پس از بیت کوین به وجود آمده‌اند آلت کوین گفته می‌شود. فلسفه ایجاد آلت کوین‌ ها برطرف کردن نواقص بیت کوین و عملکردی بهتر از آن است. واژه آلت کوین در حقیقت ترکیب کلمه Alternate با Coin است که به Altcoin تغییر داده شده است. واژه Alternate به معنای جایگزین شدن است. به کلامی دیگر این ارز‌های دیجیتال آمده‌اند تا جایگزینی برای بیت کوین باشند. دلیل ادعای جایگزینی به اقبال همگان از بیت کوین برمیگردد.

بیت کوین اولین پروژه موفق در زمینه ارزدیجیتال بود و راه‌ را برای سایر ارزهای دیجیتال باز کرد و سایر ارزهای دیجیتال برای از برطرف کردن محدودیت‌های بیت کوین و عمکلردی بهتر از آن لانچ می‌شوند. بر اساس آخرین آمار موجود تا اوایل سال ۲۰۲۰ حدود ۵ هزار رمزارز وجود داشته‌اند. در صرافی آنلاین ایکس پِی (اکسچنج) می‌توانید قیمت لحظه ای ارز دیجیتال یا درواقع بهترین آلت کوین‌ هایی که در بازار جهانی متداول‌تر هستند را مشاهده کرده و در بستری کاملاً امن و مطمئن برای خرید و فروش آن‌ها اقدام کنید.

همانطور که پیش‌تر توضیح دادیم آلت‌ کوین‌ ها قصد دارند تا نسخه‌ای کارآمد‌تر و مفیدتری از بیت کوین باشند و محدودیت‌های آن را برطرف کنند پس می‌توان نتیجه گرفت آلت کوین‌ ها در چهارچوبی که بیت کوین ساخته شده است توسعه یافته‌اند و شباهت زیادی در اوراق بهادار (Security) چیست؟ آن‌ها وجود دارد. با وجود اینکه از این نظر شباهت‌های زیادی بین آلت‌ کوین‌ ها وجود دارد اما تفاوت‌ها بسیاری نیز بین ‌آن‌ها دیده می‌شود.

آلت کوین ها چه معایب و مزایایی دارند؟

همانطور که در بخش قبلی مطلب به آن اشاره شد یکی از مزایای آلت کوین‌ ها برطرف کردن نقص‌های موجود در بیت کوین است. با وجود اینکه آلت کوین‌ ها با چهارچوبی مشابه بیت کوین ارائه شد‌ه‌اند سعی می‌کنند با ارائه خدماتی بهتر مثل برطرف کردن سرعت و هزینه‌های استخراج نسبت به بیت کوین برتری داشته باشند. ایجاد رقابت در بازار نیز اوراق بهادار (Security) چیست؟ یکی از مزیت‌های آلت کوین‌ ها هستند.

سازندگان بیت کوین سعی می‌کنند در سایه قوانین و الگوریتم‌هایی که بیت کوین به آن‌ها وابسته است عملکردی بهتر و رقابتی نسبت به آن داشته باشند. یکی دیگر از مزایای آلت کوین‌ ها کارمزد پایین تراکنش‌ است. آلت کوین‌ ها با استفاده از بستر امن بلاکچین امکان پرداخت را فراهم می‌کنند که کارمزد ناچیز برای هر تراکنش اعمال خواهد شد.

تا اینجا به مزایای ذاتی و مزایای استفاده از آلت کوین‌ ها پرداختیم اما این کوین‌های محبوب می‌توانند روی دیگری نیز داشته باشند. نخستین مورد از معایب آلت‌کوین‌ ها ارزش ناپایدار آن‌ها است. ارزش آلت‌ کوین‌ ها به راحتی می‌تواند دستخوش تغییر شود. این تغییر می‌تواند مثبت و منفی باشد. چه سود‌های انفجاری هزار درصدی که دندان طمع بسیاری را تیز می‌کند و چه ضررهای سنگین هشتاد و نود درصدی که می‌توانند به دارندگان این رمزارز‌ها تحمیل کنند. جدا از بحث ارزش آلت کوین‌ها پتانسیل بالا این رمز‌ارزها برای کلاهبرداری نیز یکی از مهم‌ترین جنبه‌های منفی این رمز ارزها است.

عدم امکان شناسایی فرستنده و گیرنده، مکانیزم کنترل و توقف تراکنش در بسیاری از این رمزارز‌ها وجود ندارد و همین موضوع امکان رخدادن نیرنگ و کلاهبرداری را در این سیستم افزایش می‌دهد. یکی از مثال‌های ملموس از کلاهبرداری در این زمینه به توکن اسکوید گیم و یا همان بازی مرکب باز می‌گردد. با شهرت زیادی که این سریال در دنیا ایجاد کرد افرادی سودجو با ایجاد توکنی به اسم این سریال کره‌ای سرمایه زیادی را جذب کردند و ارزش این توکن از ۰٫۰۱۲ دلار تا ۲٫۸۶۵ دلار بالا رفت و در مدت زمان بسیار کوتاهی با خارج کردن کل نقدینگی از استخرهای این توکن در صرافی‌های غیر متمرکز ارزش این توکن ۹۹٫۹۹ درصد افت کرد. در تصویر زیر می‌توانید نمودار این توکن را تماشا کنید.

انواع مختلف آلت کوین‌ها

طبقه‌بندی ارزهای‌ دیجیتال در حال توسعه و است و محدود شدنی نیست، اما به طور کلی ارزهای دیجیتال به چهار دسته ارزهای مبتنی بر ماینینگ، استیبل کوین‌ها، توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های ابزاری تقسیم می‌شوند.

آلت کوین مبتنی بر ماینینگ (Mining-Based Altcoins)

این دسته از کوین‌ها برای به وجود آمدن نیازمند انجام محاسبات پیچیده توسط ماینرها برای باز کردن قفل هر بلاک است. این دسته از ارزهای دیجیتال به دلیل این ویژگی شباهت زیادی به بیت کوین دارند.

استیبل کوین‌ها

استیبل کوین‌ ها برای حل مشکل نوسانات شدید رمزارزها به وجود آمده‌اند. این ارزها به دلیل پشتوانه ارز‌های موجود مثل دلار، یورو و یا حتی طلا ارزش ثابتی داشته و افراد برای حفظ ارزش دارایی خود در بازار ارزهای دیجیتال اقدام به تبدیل سایر ارزها به استیبل کوین‌ها هنگام ریزش قیمت‌ها می‌کنند. پیشنهاد میکنیم برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله استیبل کوین چیست را مطالعه کنید.

توکن‌های اوراق بهادار (Security tokens)

توکن‌های اوراق بهادار عموما وابسته به شرکت‌ها موسسات و یا کسب و کارهای مشهور هستند و توسط ICO ها‌ (آفر‌های اولیه یک کوین) ارائه می‌شوند. این اوراق بهادار (Security) چیست؟ توکن‌ها شباهت بالایی به سهام سنتی دارند.

توکن‌های ابزاری (Utility tokens)

توکن‌های ابزاری یا Utility به منظور ارائه خدمات رسانی ساخته می‌شوند و خدمات رسانی را بهبود می‌بخشند. در حقیقت این توکن‌ها دسترسی سرمایه گذاران به محصولاتی که قرار است در آینده توسط یک کمپانی عرضه شوند را برقرار می‌کند که برخی اوقات توسط ICO لانچ و به فروش می‌رسند. یک نمونه عالی از این توکن‌ها توکن Filecoin است که با فروش این توکن‌های ابزاری امکان دسترسی به یک پلتفرم ذخیره‌سازی اطلاعات را به مشتریان ارائه داد.

کلام آخر

آلت کوین‌ ها با ارائه خدمات بهتر‌، سریع‌تر، ارزان و مقرون به صرفه‌تر از بیت کوین سعی در رقابت در بازار را دارند. البته آلت کوین‌ ها در صورت سهل‌انگاری می‌توانند دقیقا نقش شمشیر دولبه‌ای را بازی کنند که مي‌توانند سود‌ها و خدمات عالی را به افراد ارائه کند و یا حتی سرمایه جمع کثیری را یک شب تبدیل به خاکستر کند.پیش از سرمایه گذاری در این ارزهای دیجیتال بهتر است تمام جوانب را سنجید و پس از یک تحلیل تکنیکال کامل، اقدام به سرمایه گذاری در این آلت کوین ها کنید. پیشنهاد می کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله دامیننس بیت کوین چیست را مطالعه کنید.

فرابورس چیست و چه تفاوتی با بازار بورس دارد؟

بورس (Exchange) به بازاری سازمان یافته گفته می شود که در آن قیمت گذاری، خرید و فروش کالا و اوراق بهادار انجام می گیرد. داد و ستد خارج از بورس یا به اصطلاح فرابورس (Over-the-counter) یک نوع اوراق بهادار است که در بازار بورس رسمی و تحت نظارت آن معامله نمی شود و به صورت مستقیم بین دو طرف بدون هیچ گونه واسطه ای انجام می گردد. فرابورس نیز ساختاری مانند بازار بورس دارد و در آن سهام شرکت ها مبادله می شود و با توجه به میزان عرضه و تقاضا، قیمت گذاری انجام می گردد.

فرابورس چیست و چه تفاوتی با بازار بورس دارد؟

فرابورس

بورس (به فرانسوی Bourse ) و (به انگلیسی Exchange ) به بازاری سازمان یافته گفته می شود که در آن قیمت گذاری، خرید و فروش کالا و اوراق بهادار انجام می گیرد. اگر بخواهیم به یک زبان ساده بورس را تعریف کنیم، می توانیم آن را یک بازار در نظر بگیریم.

همان طور که در بازارهای سنتی، کالا و سرمایه های مختلف به ازای دریافت پول معامله می شوند، در بورس نیز دارایی های گوناگونی خرید و فروش می شوند. اما تفاوت در اینجاست که می توان بورس را یک بازار رسمی و دائمی نام گذاری کرد. در ادامه به معرفی مفاهیم مهم این بازار می پردازیم.

اوراق بهادار ( Security )

اوراق حقوق صاحبان سهام ( Equity )

اوراق بدهی یا اوراق قرضه ( Bond )

ابزارهای مشتقه ( Derivative Contract )

• قرارداد سلف

• قرارداد آتی یا قرارداد آینده ( Futures Contract )

• قرارداد اختیار معامله ( Option )

• قرارداد معاوضه یا سواپ ( Swap )

• پیمان آتی ( Forward contract )

بورس اوراق بهادار ( Stock exchange )

بورس کالا ( Commodity exchange )

بورس انرژی ایران ( Iran Energy Exchange )

در دنیا یک نوع بورس دیگر به نام بورس ارز هم وجود دارد که در آن ارزهای خارجی مبادله می شوند. البته کارگزاری های بورس ایران در این حوزه فعالیت ندارند و مبادلات ارزی به صورت دستی، در صرافی و یا بازار آزاد انجام می گیرد. (1)

فرابورس چیست؟

داد و ستد خارج از بورس یا به اصطلاح فرابورس ( off exchange یا Over-the-counter ) و یا به صورت اختصاری OTC ، یک نوع اوراق بهادار است که در بازار بورس رسمی و تحت نظارت آن معامله نمی شود و به صورت مستقیم بین دو طرف بدون هیچ گونه واسطه ای انجام می شود.

همچنین، اصطلاح فرابورس می تواند در مورد سهامی به کار برده شود که به جای یک بورس متمرکز در بازارهای دلالی ( Market Dealer ) معامله می شود. علاوه بر این، فرابورس به دیگر ابزارهای مالی، مانند اوراق مشتقه (که از طریق یک بازار دلالی معامله می شوند) یا به اوراق بدهی نیز اشاره دارد.

به این نکته مهم توجه داشته باشید که معاملات فرابورس بدون راهنمایی و نظارت صرافی ها انجام می شود. بورس اوراق بهادار ( Stock exchange ) نقدینگی ایجاد می کند، شفافیت به وجود می آورد، قیمت بازار را حفظ می کند و ریسک اعتباری پیش فرض طرفین در طول معامله را کاهش می دهد. (1)

در خصوص تاریخچه شروع فعالیت بازارهای بورسی در ایران باید بگوییم، بورس اوراق بهادار تهران در سال ۱۳۴۶ افتتاح شد و شرکت فرابورس ایران در سال 1387 در اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری تهران به ثبت رسید و بازار فرابورس ایران به صورت رسمی در مهر ماه سال ۱۳۸۸ فعالیت خود را شروع کرد. (1)

ساختار فرابورس چگونه است و چه شرکت هایی در آن حضور دارند؟

فرابورس نیز ساختاری مانند بازار بورس دارد و در آن سهام شرکت ها مبادله می شود و با توجه به میزان عرضه و تقاضا قیمت گذاری انجام می گردد. به صورت کلی، فرابورس شامل پنج بازار با نام های بازار اول، بازار دوم، بازار سوم، بازار ابزارهای نوین مالی و بازار پایه است و زیر نظر سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می کند.

سهام شرکت هایی که شرایط تعیین شده توسط این سازمان را داشته باشند در بازار اول و دوم خرید و فروش می شوند و شرکت هایی که هنوز شرایط و اعتبار لازم را کسب نکرده اند، می توانند در بازار پایه حضور پیدا کنند.

در بازار اول، شرکت های سهامی عام که بر اساس ضوابط پذیرش موفق بــه کسب شرایط لازم شده اند، می توانند سهام شرکت خود را در بازار فرابورس عرضه کنند. در بازار دوم نیز مانند بازار اول، معاملات سهام شرکت های سهامی عام انجام می پذیرد اما شرایط پذیرش در آن، آسان تر از بازار اول است.

بازار پایه فرابورس با هدف ایجاد قابلیت خرید و فروش سهام شرکت هایی که موفق نشده اند تا در بورس و یا دیگر بازارهای فرابورس پذیرش شوند، ایجاد شده است. در این بازار امکان حضور بسیاری از شرکت های سهامی وجود دارد. (1)

مزایای سرمایه گذاری در فرابورس چیست؟

سهولت در پذیرش

تامین مالی راحت

شرکت هایی که موفق به پذیرش در فرابورس می شوند، به راحتی و بدون صرفه هزینه زیادی می توانند اقدام به جذب سرمایه گذاران جدید و تامین مالی نمایند.

برخورداری از معافیت های مالیاتی

یکی از مهم ترین مزایای پذیرش در فرابورس، امکان استفاده از معافیت های مالیاتی تا حداکثر به میزان 10 درصد از درآمد است. البته شرکت هایی شرکت هایی که در بازار پایه حضور دارند، نمی توانند از این معافیت استفاده کنند.

وثیقه گذاری سهام

از آنجا که بانک ها، سهام شرکت های پذیرش شده در فرابورس را به عنوان دارایی قابل قبول به عنوان وثیقه جهت دریافت تسهیلات بانکی بــه رسمیت می شناسد، افرادی که در فرابورس دارای سهام هستند، می توانند برای دریافت تسهیلات، سهام خود را به وثیقه بگذارند.

امکان انتشار اوراق بهادار

شرکت های حاضر در فرابورس می توانند حداکثر تا میزان 60 درصد سرمایه لازم برای اجرای پروژه های خود را از طریق انتشار اوراق تامین نمایند.

سهولت خارج شدن از فرابورس

در صورتی که شرکت های حاضر در فرابورس قصد خروج از آن را داشته باشند، به راحتی می توانند با طی فرآیند مربوطه آن را به انجام برسانند. این شرکت ها می توانند به بازارهای دیگر منتقل شوند و حتی به شرکت سهامی خاص تبدیل گردند.

عدم وجود حجم مبنا

حجم مبنا در خصوص سهام مبادله شده در فرابورس استفاده نمی شود، به همین دلیل معاملات دارای قابلیت نقد شوندگی بالاتری هستند و روان تر انجام می شوند همچنین، عرضه و تقاضا برای این نوع سهام خیلی زود متعادل می شود و مدت زمان زیادی صف خرید و فروش ادامه پیدا نمی کند. (2)

شرایط خرید و فروش سهام در فرابورس چیست؟

توجه به این نکته بسیار مهم است که سهام شرکت های فرابورسی و بورسی با یک کد معاملاتی قابل مبادله هستند. به همین منظور، شما می بایست قبل از آغاز انجام معامله، جهت دریافت کد بورسی خود از کارگزاری های مجاز اقدام کنید. یکی از سوالاتی که برای بسیاری از افراد علاقه مند به سرمایه گذاری در بازارهای مالی به وجود می آید، این است که شرایط معامله در فرابورس چیست و چه تفاوتی با معامله در بورس دارد؟

در پاسخ باید بگوییم که خرید و فروش سهام در فرابورس هیچ گونه تفاوتی با معامله در بازار بورس ندارد و با یک کد بورسی می توانید معاملات خود را در فرابورس با استفاده از سامانه کارگزاری های مختلف انجام دهید. در واقع، تفاوت عمده ای در روش معامله در بورس و فرابورس وجود ندارد. (2)

تفاوت های بورس و فرابورس

تقسیم بندی بازار

فرآیند پذیرش

زمان معاملات

علاوه بر موارد گفته شده، بورس دارای مزایایی مانند شفافیت قیمت ها و ریسک کمتر است اما در فرابورس به این صورت نیست؛ چرا که شرایط معاملات غالبا با توافق طرفین معامله مشخص می شود. (3)

Terraform Labs تاکید کرد که لونا، اوراق بهادار نیست

Terraform Labs تاکید کرد که لونا، اوراق بهادار نیست

به گزارش Wall Street Journal، شرکت Terraform Labs، شرکت پشت پروژه‌ی جنجالی ترا، تاکید می‌کند که توکن لونا هرگز یک اوراق بهادار نبوده است.

به گزارش زوم ارز، این شرکت سنگاپوری از دادستان‌های کره جنوبی، جهت ایجاد پرونده‌ای بسیار سیاسی علیه این شرکت، انتقاد کرده است.

ترا، پس از گذراندن ریزش خود در ماه می، توجه نهادهای امنیتی قانونی زیادی را به خود جلب کرد.

با توجه به داده‌های سایت CoinGecko، طی شبانه روز اخیر لونا کلاسیک، بازمانده‌ی این ریزش، حدود 2 درصد رشد کرده است و اکنون در سطح قیمت 0.00027 دلار معامله می‌شود.

طی ماه جاری، این توکن بر اثر هیجانات روند صعودی تندی را تجربه کرد. در روز دوشنبه، این توکن پس از اینکه صرافی بایننس تایید کرد که یک مکانیزم توکن سوزی روی کارمزد معاملات برای توکن لونا کلاسیک ایجاد خواهد کرد، حدود 60 درصد افزایش یافت.

این توکن، علی‌رغم اتفاقات پیرامون بنیان‌گذار ترا، دو کوان، کسی که از سوی دادگاه سئول به اتهام زیرپا گذاشتن قوانین بازارهای سرمایه، حکم بازداشت دریافت کرد، رشد بیشتری را تجربه کرد.

سپس، اینترپل پس از اینکه دادستان‌های کره جنوبی تشخیص دادند که بنیان‌گذار ترا در حال فرار است، یک اعلان قرمز برای وی صادر کرد. هرچند، این کارآفرین جنجالی به دفعات، مخفی شدن از مراجع را تکذیب کرده است.

Terraform Labs تاکید دارد که رمز ارز لونا اوراق بهادار نیست و به همین دلیل، نباید تحت پوشش قوانین بازارهای سرمایه‌ی این کشور به شمار رود.

توکن در ارز دیجیتال چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در مقالات و اخبار مربوط به تکنولوژی بلاک‌چین، حتما تاکنون کلمه توکن در ارز دیجیتال را مشاهده کرده‌اید. معمولا در مطالب موجود در بستر اینترنت، از واژه‌های «توکن» (Token) و «سکه» (Coin) به‌جای یکدیگر استفاده می‌شود. آیا واقعا معنی و مفهوم این دو واژه، معادل یکدیگر است؟ و اگر نه، توکن چیست و چه تفاوت‌هایی با کوین دارد؟

در این مطلب قصد داریم مفهوم اصلی توکن را شرح دهیم و به تفاوت‌های آن با کوین بپردازیم. در ادامه مقاله، انواع توکن در رمز ارزها را معرفی می‌کنیم و با شیوه ساخت آن‌ها آشنا می‌شویم. همچنین در بخش‌های پایانی مقاله، روش دریافت یک توکن در ارز دیجیتال را بررسی کرده و کیف پول‌های موجود برای نگهداری آن‌ها را نام می‌بریم. اگر قصد دارید شناخت دقیق‌تری از توکن‌های ارز دیجیتال داشته باشید و اطلاعات بیش‌تری در مورد آن‌ها کسب کنید، مطالعه این مقاله از آکادمی رمز ارز را از دست ندهید.

Table of Contents

توکن در ارز دیجیتال چیست؟

توکن واحدی از ارزش صادرشده توسط یک سازمان را تشکیل می‌دهد. این عبارت، پایه‌ای‌ترین تعریف از توکن است. حالا اگر بخواهیم این مفهوم را با صنعت رمزنگاری پیوند بزنیم، باید دو نکته به این تعریف اضافه کنیم. یکی اینکه این توکن، توسط یک اجتماع پذیرفته شده باشد و دیگری اینکه در بستر یک بلاک‌چین پشتیبانی شود. به‌بیان دیگر، در بستر بلاک‌چین، هر دارایی که به‌طور دیجیتالی بین دو نفر قابل‌انتقال باشد، توکن نامیده می‌شود. توکن‌ها اغلب روی بلاک‌چین اتریوم اجرا می‌شوند و با توجه به ویژگی‌هایی که به آن‌ها اختصاص داده شده، طبقه‌بندی و کاربردهای مختلفی اوراق بهادار (Security) چیست؟ دارند.

یک سازمان در قالب مدل کسب‌وکار مشخصی، یک توکن ایجاد می‌کند تا بتواند باعث ایجاد انگیزه برای تعاملات کاربران شود و پاداش‌ها را در سرتاسر شبکه دارندگان توکن، توزیع کند. این توکن‌ها نشان‌دهنده دارایی‌های قابل‌تعویض و قابل‌معامله یا تسهیلاتی هستند که در بلاک‌چین خود قرار دارند. توکن‌های رمزنگاری اغلب برای جمع‌آوری کمک مالی برای فروش انبوه استفاده می‌شوند. اما همچنین می‌توانند به‌عنوان جایگزین برای موارد دیگر هم مورد استفاده قرار بگیرند. توکن‌ها معمولا از طریق فرآیند عرضه اولیه سکه (ICO) ایجاد، توزیع، فروخته و دست‌به‌دست می‌شوند که شامل عملیات جمع‌سپاری مالی برای تامین اعتبار توسعه پروژه است.

تفاوت کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست؟

کوین (Coin)، نوعی پول دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری ایجاد می‌شود و در طول زمان ارزش خود را به دست می‌آورد. در واقع، می‌توان گفت کوین معادل دیجیتالی پول است. مشهورترین مثال برای آن بیت کوین است. بیت کوین مبتنی بر بلاک‌چین (دفتر دیجیتال عمومی و توزیع‌شده، که در آن تمام معاملات قابل‌مشاهده است) می‌باشد. در بلاک‌چین، داده‌ها به‌صورت مجتمع ذخیره شده و بین شرکت‌کنندگان شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند. بلاک‌چین شفافیت را تضمین می‌کند و تقلب را کاهش می‌دهد.

کوین‌ها ویژگی‌هایی مشابه با پول دارند. قابل‌معاوضه، تقسیم‌پذیر، پذیرفته‌شده، قابل‌حمل، پایدار و عرضه محدود از جمله این ویژگی‌هاست. اکثر طرفداران رمز ارزها اعتقاد دارند که در آینده، کوین‌ها جایگزین پول‌های مرسوم خواهند شد.

کلمات «کوین» و «توکن» اغلب به‌عنوان مترادف در نظر گرفته می‌شوند و توسط بسیاری از افراد به‌جای هم مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما آن‌ها به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند. اصلی‌ترین تفاوت توکن و کوین چیست؟

تفاوت توکن و کوین چیست؟

اصلی‌ترین تفاوتی که کوین و توکن با هم دارند، در بلاک‌چین مورد استفاده آن‌ها است. در حقیقت، کوین بستر بلاک‌چین مخصوص خود را دارد و به‌طور مستقل کار می‌کند. اما توکن یک رمزارز ساخته‌شده روی یک بلاک‌چین موجود است. به‌طور مثال، بیت کوین یک رمزارز مستقل است، در حالی که توکن زیرو ایکس (0x) روی بلاک‌چین اتریوم قرار دارد.

توکن‌ها نوعی از رمز ارزها هستند که یک دارایی یا استفاده خاص را نمایندگی می‌کنند. از توکن‌ها می‌توان برای اهداف سرمایه‌گذاری، ذخیره یا خرید استفاده کرد. توکن‌ها در مقایسه با کوین‌ها، موارد استفاده بسیار گسترده‌تری دارند. توکن‌ها می‌توانند مربوط به موارد زیادی باشند؛ مانند یک اثر هنری یا یک مدرک آموزشی. توکن‌ها برخلاف کوین‌ها، پول نیستند و همچنین برای پاداش دادن به ماینرها استفاده نمی‌شوند. به همین دلیل، بلاک‌چین‌هایی مانند اتریوم، به‌جز توکن، کوین‌های خودشان را دارند.

ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک کوین است. زیرا شما نیازی به نوشتن کد جدید یا اصلاح کد موجود ندارید. شما فقط از یک الگوی استاندارد استفاده می‌کنید که روی بستری مانند اتریوم مبتنی بر بلاک‌چین است و به هر کسی اجازه می‌دهد فقط در چند گام، توکن ایجاد کند. استفاده از یک الگو برای ایجاد توکن‌ها باعث استفاده روان‌تر می‌شود و کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول اوراق بهادار (Security) چیست؟ ذخیره کنند.

انواع توکن در رمز ارز چیست؟

برای ساده‌سازی موضوع، می‌توانیم توکن‌ها را به دو دسته کلی توکن‌های کاربردی (Utility Tokens) و توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens) تقسیم کنیم. به‌دلیل اینکه عملکرد این دو نوع توکن متفاوت است، درک تمایز بین آن‌ها اهمیت دارد.

• توکن‌های کاربردی (Utility Tokens): اگر بخواهیم توکن‌های کاربردی را به ساده‌ترین شکل تعریف کنیم، باید بگوییم که آن‌ها در اصل کوین‌هایی هستند که توسط یک پروژه پشتیبانی می‌شوند. زمانی که کاربران توکن کاربردی خریداری می‌کنند، معمولا می‌خواهند در ازای آن، سود مشخصی دریافت کنند. این سود می‌تواند دریافت یک سرویس یا خدمت باشد.
  از آنجا که بیشتر توکن‌های کاربردی موجود حجم بالایی دارند، ارزش آن‌ها معمولا به‌دلیل نسبت عرضه/تقاضا افزایش می‌یابد. هرچه تقاضا برای یک دارایی بیشتر باشد، عرضه آن محدودتر می‌شود و در نتیجه قیمت کوین بالا می‌رود. توجه داشته باشید که توکن‌های کاربردی به‌دلیل ویژگی‌های خاصی که دارند، ابزار سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند. هنوز هم بسیاری از سرمایه‌گذاران تصمیم دارند به‌دلیل تقاضای روزافزون برای کالاها و خدماتی که پروژه موردنظر قصد ارائه آن را دارد، توکن‌های کاربردی را به امید افزایش قیمت خریداری کنند. با این حال، رشد قیمت توکن‌های کاربردی ماهیت نظری دارد و قابل انتقال نیست. به‌طور مثال، توکن لینک (Link) یک توکن کاربردی است که می‌توان با آن هزینه خدمات پلتفرم چین‌لینک (ChainLink) را پرداخت کرد.

• توکن‌های اوراق بهادار (Secutity Tokens): برخلاف توکن‌های کاربردی، توکن‌های اوراق بهادار وابسته به کاربرد خاصی نیستند. یک توکن اوراق بهادار، نوع دیجیتالی اوراق بهادار سنتی است؛ مانند جایگاه مدیریت در یک شرکت، اوراق قرضه و سایر حقوق مالکیت.
  به‌طور خلاصه، توکن‌های اوراق بهادار، اوراق بهاداری هستند که به‌شکل توکن‌دار ایجاد شده‌اند.

انواع توکن در رمز ارزها چیست؟

با بررسی و انطباق نقطه‌نظرات مختلف و قوانین، می‌توان نتیجه گرفت که توکن‌های اوراق بهادار، بسیار بیشتر از توکن‌های کاربردی توسط دولت‌ها و سازمان‌ها تنظیم می‌شوند. زیرا بر اساس قانون، آن‌ها دقیقا مانند سایر اوراق بهادار عمل می‌کنند. اجرای یک پیشنهاد توکن اوراق بهادار (STO) روشی در حال گسترش برای سرمایه‌گذاری در یک شرکت بلاک‌چین است، برخلاف پیشنهادهای عرضه اولیه سکه (ICO) که فرمی بی‌ثبات و غیرقابل اعتماد از توکن‌های کاربردی را ارائه می‌دهد.

توکن در ارز دیجیتال چگونه ساخته میشود؟

توکن‌ها روی بستر بلاک‌چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. برای ساخت یک توکن نیاز به بلاک‌چینی است که از زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند و قابلیت نوشتن قراردادهای هوشمند روی آن وجود داشته باشد. در حال حاضر بیشتر توکن‌های بازار روی بلاک‌چین اتریوم پیاده‌سازی شده‌اند.

برای ایجاد یک توکن، توسعه‌دهندگان آن باید با توجه به پروتکل‌های ارائه‌شده توسط بلاک‌چین موردنظر و با استفاده از زبان برنامه‌نویسی آن، قرارداد هوشمند توکن خود را بنویسند و در گام بعدی، با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک‌چین پیاده‌سازی کنند. به‌عنوان نمونه، اتریوم از پروتکل ERC-20 و زبان برنامه‌نویسی سالیدیتی (Solidity) برای نوشتن قرارداد هوشمند و ساخت توکن استفاده می‌کند.

در حقیقت، توکن‌ها مجموعه‌ای از قوانین هستند که در یک قرارداد هوشمند رمزگذاری می‌شوند. هر توکن به یک آدرس بلاک‌چین خاص تعلق دارد. با یک کیف پول اختصاصی که با بلاک‌چین، ارتباط برقرار می‌کند و زوج کلید عمومی-خصوصی مربوط به آن آدرس خاص را مدیریت می‌کند، می‌توان به توکن‌ها دسترسی داشت. فقط شخصی که کلید خصوصی یک آدرس را در اختیار دارد، می‌تواند به توکن‌های آن دسترسی داشته باشد.

کیف پول توکن چیست؟

برای نگهداری و ذخیره یک توکن، می‌توان از تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های پشتیبانی‌کننده از بلاک‌چین آن توکن، استفاده کرد. برای مثال، توکن تتر که روی بلاک‌چین اتریوم توسعه داده شده، در تمام کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم قابل‌ذخیره است. بلاک‌چین‌های دیگر مانند بایننس چین، ترون و تزوس هم از تمام توکن‌هایی که روی آن‌ها توسعه داده شده، پشتیبانی می‌کنند. در ادامه به معرفی بعضی از کیف پول‌های مطرح می‌پردازیم:

• imToken Wallet: این کیف پول با یک رابط کاربری خوب، توسط یک تیم چینی طراحی شده است و از توکن‌های ETH و ERC20 پشتیبانی می‌کند.
• Trust Wallet: این کیف پول امکانات زیادی دارد و می‌تواند به یک دوست واقعی در دنیای رمز ارزها تبدیل شود. کیف پول تراست والت، بستری مناسب برای ذخیره ETH و توکن‌های شما محسوب می‌شود. البته رابط کاربری این کیف پول مناسب کاربران پیشرفته‌تر است.
• Jaxx: این کیف پول شناخته‌شده، امکان ذخیره انواع مختلفی از کوین‌ها و توکن‌ها را فراهم می‌کند. Jaxx با وجود گزینه‌های مفیدی که دارد، کار با آن برای کاربران تازه‌وارد کمی سخت و ناخوشایند است.
• Lumi Wallet: توسعه‌دهندگان این کیف پول به کاربران خود اهمیت می‌دهند. زیرا استفاده از آن راحت و رابط کاربری آن بسیار کاربرپسند است. همچنین هر توکن در لومی یک کیف پول جداگانه دارد.
• Bread Wallet: یک کیف پول که امکان ذخیره، خرید و معامله توکن‌ها و ETH را به شما می‌دهد.

کیف پول توکن چیست؟

چگونه میتوان یک توکن ارز دیجیتال دریافت کرد؟

توکن‌ها از طریق عرضه اولیه سکه ایجاد می‌شوند که نسخه رمزارزی عرضه اولیه عمومی (IPO) است. شرکت‌های رمز ارز که به‌دنبال جمع‌آوری پول هستند، توکن‌ها را ایجاد می‌کنند. سرمایه‌گذاران می‌توانند در صورت علاقه‌مند بودن به یک شرکت، توکن‌های آن را خریداری کنند. سرمایه‌گذاران قادر هستند توکن‌ها را برای کاربردهای مختلفی به کار برند. به‌طور مثال، به‌عنوان سهم داشتن در آن شرکت رمز ارز یا برای خرید کالا‌ها و خدمات با آن توکن‌ها.

کلام آخر

در این مقاله سعی کردیم به مفهوم توکن، کاربرد آن و تفاوت آن با کوین که یک چالش اساسی در حوزه رمز ارزهاست، بپردازیم. در حال حاضر، باید منظور از کوین و توکن برای شما روشن شده باشد. احتمالا موافق باشید که این بحث خیلی هم گیج‌کننده نبود، درست است؟

در حقیقت، کوین‌ها بلاک‌چین مخصوص به خودشان را دارند. در حالی که توکن‌ها روی بستر بلاک‌چین‌های موجود دیگر (مانند اتریوم) ساخته می‌شوند. به همین سادگی! 🙂

برای کامل‌تر شدن تعریف، تفاوت کاربردهای کوین و توکن را بررسی کردیم. گفتیم که کوین‌ها معمولا به‌عنوان پول استفاده می‌شوند. البته کاربردهای دیگری هم مانند استفاده به‌عنوان سهام برای تایید تراکنش در یک شبکه، استفاده به‌عنوان سوخت قراردادهای هوشمند و … دارند. اما هدف از ایجاد توکن‌ها چیز دیگری است. آنها برای کاربردهایی مانند امکان حق رای یا پاداش دادن به کاربران استفاده می‌شوند. همچنین اگر در برنامه‌ها استفاده شوند، هدف آن‌ها به خود برنامه بستگی دارد.

حالا که با مفهوم کوین و توکن آشنا شدید، کدام یک را کاربردی‌تر می‌دانید و ترجیح می‌دهید؛ کوین‌ها یا توکن‌ها؟ خوشحال می‌شویم نظرتان را با ما و دیگر کاربران آکادمی رمز ارز به اشتراک بگذارید.