ارز فیات در برابر استاندارد طلا

سرمایه‌گذارانی که سعی می‌کنند بیت کوین یا طلا را به‌عنوان مانعی در برابر تورم انتخاب کنند، باید از خود بپرسند که آزادی و کارایی برای آنها مهم‌تر است یا سرمایه‌گذاری در یک دارایی سنتی.

ارز فیات چیست؟ آیا ارز دیجیتال به زودی جای پول را می‌گیرد؟ [+تاریخچه پول]

ارز فیات یکی از مفاهیم مهم در حوزه پولی و بانکی است. امروزه در کشورهای مختلف، به این اصطلاح واحد پول رایج یک کشو یا پول کاغذی می‌گویند. البته این بدین معنی نیست که سکه‌های فلزی، پول فیات نیستند!

عوامل بسیاری مانند عدم محدودیت، هزینه پایین تولید و ارزش مالی، تأثیر عمده‌ای بر روند تاریخی تغییر روش استفاده مردم از پول داشته است. محدودیت‌های فیزیکی و کمبود منابعی مانند طلا و نقره نیز نقش عمده‌ای در این تغییر دارند.

در این مقاله از پول نو قرار است تا با همدیگر معنا و مفهوم این اصطلاح را یکبار برای همیشه یاد بگیریم. اگر به این مبحث علاقه‌مندید تا آخر این مقاله من را همراهی کنید.

ارز فیات چیست؟

طبق تعریف، پول فیات نوعی ارز کاغذی است که از پشتیبانی فیزیکی مانند طلا یا نقره برخوردار نیست. یعنی پیش‌تر این پشتوانه وجود داشته ولی کم کم خود پول دارای ارزش شده. ارزش و اعتبار کامل این پول به قدرت، اعتماد و سیاست ناشر آن بستگی دارد. بنابراین، هر چه قدرت کشور صادرکننده بیشتر باشد، ارزش ارز آن نیز بالاتر است. به عنوان مثال، ارز فیات ایالات متحده، دلار آمریکا است. کشورهای دیگری هم هستند که دلار واحد پولی آن‌هاست مانند کانادا ولی ارزش دلار آمریکا با دلار کانادا یکسان نیست.

ارز fiat برخی از کشورها مانند چین یوان (رنمینبی) است که با نشانه ￥نشان داده می‌شود. علیرغم قدرت اقتصادی و سیاسی بسیار بالا، این ارز در برابر دلار، یورو یا پوند انگلیس ارزش پایینی دارد. دلیل اصلی این امر سیاست اقتصادی و پولی چین است. چینی‌ها با پایین نگه داشتن ارزش یوان نسبت به ارزهای جهانی سعی در جذب سرمایه گذاران بین المللی دارند.

با تضعیف کشور یا بحران اقتصادی یا جنگ، واحد پولی آن کشور کاهش می‌یابد و سقوط می‌کند. نمونه بارز سقوط ارز fiat در کشورها به دلیل بحران اقتصادی، ونزوئلا است. این کشور پس از درگذشت رهبر خود یعنی چاوز، دچار سقوطی شدیدتر از پیش شد به طوری که برای خرید یک قلم کالا در سوپرمارکت، مردم حجم زیادی از اسکناس می‌پرداختند که دیگر شمارش نمی‌شد بلکه وزن می‌شد!

یا مثلا کشور ترکیه پس از شکیت اقتصادی شدیدی که تجربه کرد، صفرهای پول ملی خود را کاهش داد تا محاسبه آن ساده‌تر باشد. البته ترکیه رشد اقتصادی‌ای تجربه کرد که توانست تا حدی این کاهش ارزش پول را جبران کند.

ارز فیات به بانک‌های مرکزی هر کشور اجازه می‌دهد تا بر بازار ملی آن کشور تسلط داشته باشند. زیرا کنترل میزان چاپ در دست مسئولان بانک مرکزی است.

یکی از معایب اصلی ارزهای سنتی در مقابل ارزهای دیجیتال این است که برای پوشش کسری بودجه، دولت‌ها می‌توانند مقادیر زیادی از این ارزها را چاپ کنند که منجر به تورم زیاد می‌شود.

ارز فیات چطور به وجود آمد؟

هزاران سال پیش مردم بومی هر منطقه برای تبادل کالا از روش پایاپای یا کالا به کالا استفاده می‌کردند. مثلا یک راس گوسفند معادل ۱۰ کیسه گندم معامله می‌شد. در طی زمان این نوع معامله دچار مشکل شد چون نمی‌شد تعیین کرد که حالا یک ران گوسفند چند کیسه گندم می‌شود!

به مرور راه‌های دیگری جایگزین شد و کار به فلزات گرانبها رسید چون قابل تقسیم بودند. این تقسیم شدن منجر به ضرب سکه شد. سکه‌های طلا ارزش بیشتر و سکه‌های نقره و برنز و ارز فیات در برابر استاندارد طلا ارز فیات در برابر استاندارد طلا آلیاژهای دیگر ارزش کمتر داشتند. به این ترتیب می‌شد خریدهای خرد را هم انجام داد.

بعد از مدتی برای جلوگیری از تقلب و خالص نگه داشتن فلزات سکه‌ها، حاکمان وظیفه مهر کردن و ضرب کردن سکه‌ها را به عهده گرفتند تا اعتبار آن‌ها را تضمین کنند. به این صورت سکه‌های ضرب شده با نقش پادشاهان به وجود آمدند.

نقش داریوش هخامنشی روی سکه طلا. به این سکه‌ها «داریک» می‌گفتند

این روند ادامه داشت تا جایی که حجم معاملات زیاد شد و عملا حمل و نقل و انتقال سکه‌ها ناممکن بود علاوه بر این، دزدی و به سرقت بردن طلای تاجران به دست راهزنان رایج شده بود و کار را برای تجارت سخت می‌کرد.

این شد که چک و اسکناس به وجود آمد و نشان دهنده مقدار طلایی بود که یک تاجر با خود دارد. بانک هم به همین طریق به وجود آمد. تاجران طلای خود را به شخصی بانفوذ می‌سپردند و او روی برگه‌ یا پوست امضا می‌کرد و می‌نوشت که فلان شخص این مقدار طلا پیش من دارد و معامله انجام می‌شد.

چین را می‌توان خاستگاه اولین ارز فیات کاغذی در نظر گرفت. در سلسله تانگ پادشاهان تصمیم گرفتند به جای طلا، نقره یا برنز از پول کاغذی استفاده کنند.

اما استفاده از این نوع ارز در کشورهای غربی از قرن هجدهم آغاز شد. کشورهای غربی، به ویژه در طول جنگ، از ارزهای فیات برای محافظت از ذخایر طلا و نقره خود استفاده کردند.

ارز فیات چگونه کار می‌کند؟

پس از تغییر و تحولاتی که برای شکل پول به وجود آمد، دیگر کم کم اعتبار خود آن فرد جایگزین طلا می‌شد و خود آن برگه یا چک ارزشمند شد. یعنی آن امضای پای برگه بود که ارزش داشت. مثل پول‌های کاغذی ما که امضای رئیس بانک مرکزی نشان‌دهنده اعتبار آن است. پس این گونه شد که دیگر هیچ کالای فیزیکی از این مدل پول پشتیبانی نمی‌کند. این پول بسته به منطقه جغرافیایی شناخته شده، قدرت خرید و ارزش ایجاد می‌کند. بنابراین با کمک پول فیات می‌توان هر محصولی را خریداری کرد.

یکی از اولین استفاده‌های ثبت شده از پول کاغذی در چین در حدود سال ۸۰۰ پس از میلاد بوده است، اگرچه چینی‌ها در اواسط قرن پانزدهم این قالب را کنار گذاشتند. تصویر بالا مربوط به اسکناس کوان چینی است که قدیمی ترین اسکناس شناخته شده در حدود سال ۱۳۸۰ میلادی است.

با استفاده از ارز fiat، قدرت خرید مردم ذخیره می‌شود. آن‌ها محدود به خرید و فروش کالا نخواهند بود. پرداخت حقوق نیز با استفاده از ارزهای فیات آسان است. الان با وجود بانکداری الکترونیکی مبادله ارز کاغذی کمتر شده است ولی پول‌های دیجیتالی هم ارز فیات به حساب می‌آیند.

سیستم کار ارزهای فیات متمرکز است. یعنی یک دستگاه یا سازمان خاص متولی چاپ پول و متعادل نگه داشتن ارزش آن است. بانک و سازمان‌های مالی متمرکز هستند و دولت‌ها آن‌ها را اداره می‌کنند. قانون‌های مربوط به وام، تسهیلات، چک، پرداخت‌ها، سودها و… همگی از سمت قدرت‌های مرکزی هر کشور تعیین می‌شود.

ارزش پول فیات به سیاست پولی، نرخ بهره و عملکرد کشور بستگی دارد

ارزش پول فیات به سیاست پولی، نرخ بهره و عملکرد کشور بستگی دارد. در کشورهایی که از نظر سیاسی یا اقتصادی ناپایدار هستند، تورم بالاتر خواهد بود. طبیعتا در این صورت ارزش پول فیات کاهش می‌یابد و قیمت کالاها و خدمات افزایش می‌یابد. در نتیجه قدرت خرید رو به کاهش خواهد شد و مردم تحت فشار اقتصادی مضاعفی قرار خواهند گرفت.

به طور کلی این ارز برای تامین قدرت خرید و اطمینان اکثریت مردم برای تامین کالاهای مورد نیاز به خوبی عمل می‌کنند. دولت نیز باید با استفاده از سیاست‌های صحیح اقتصادی برای حفظ و حتی افزایش ارزش پول ذکر شده، قدرت خرید مردم را افزایش دهد.

برخی از ارزهای فیات کشورهای جهان

ارزهای فیات مختلفی وجود دارد و در ادامه مقاله چند ارز مختلف رایج در کشورهای جهان را برای شما لیست می‌کنیم:

نام کشور	واحد پولی
آمریکا	دلار
انگلیس	پوند
ین	ژاپن
یوان	چین
یورو	اتحادیه اروپا
دینار	کویت
ریال	عمان
فرانک	سوئیس
درهم	امارات متحده عربی
روپیه	هند
روبل	روسیه

مزایای ارز فیات

مهم‌ترین ویژگی پول فیات ثبات قیمت آن است. عکس این موضوع در مورد طلا، مس و نقره صادق است. استفاده از ارزهای فیات در قرن بیستم در سراسر جهان رواج یافت. زیرا استفاده از این سیستم بیشتر از استفاده از ارزهای کالایی و سکه توجیه اقتصادی داشت.

مزیت دیگر استفاده از پول فیات این است که به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا با کنترل میزان چاپ پول، کنترل کامل سیستم مالی و بانکی کشور ارز فیات در برابر استاندارد طلا را در دست بگیرند. به عنوان مثال استفاده از این سیستم به کاهش خسارات وارده به ایالات متحده در جریان بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۸ کمک کرد.

کار با ارز فیات برای مردم ساده‌تر است و امکان خطا و اشتباه در جابه‌جایی آن کم است. شناخته شده است و مردم سال‌هاست که با آن کار می‌کنند در صورتی که ارزهای دیجیتال جدید و ناشناخته‌اند و هنوز بسیار مردم به آن اعتماد ندارند.

ارز فیات کشورهای مختلف جهان

معایب ارز فیات

هیچ محدودیتی برای ارز فیات وجود ندارد، بنابراین می‌توان آن را در اندازه میلیون‌ها یا میلیاردها نسخه در روز چاپ کرد. این می‌تواند عامل کاهش ارزش پول فیات باشد. این در حالی است که استفاده از فلزات گرانبها مانند طلا و نقره چنین عیبی ندارند چون مقدار آن‌ها در جهان ثابت و عرضه آن‌ها محدود است.

از طرفی ارزهای فیات به راحتی قابل جعل کردن هستند. امروزه از روش‌های مختلفی برای هوشمندسازی اسکناس‌ها وعدم کپی برداری استفاده می‌شود. البته استفاده از این روش‌ها هزینه چاپ پول را نیز به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد. یکی دیگر از معایب این مدل پولی این است که با تغییر سیستم‌های حکومتی آن کشورها می‌توان آن را به کلی تغییر داد.

تفاوت بین ارز دیجیتال و ارز فیات؛ آیا چیزی به نام ارز دیجیتال فیات وجود دارد؟

پول فیات و ارز دیجیتال مفاهیمی کاملا مستقل هستند. بنابراین، اصطلاح ارز دیجیتال فیات کاملا بی‌معنی است. ارز دیجیتال شکل جدیدی از سرمایه مالی است که می‌تواند جایگزین ارزهای موجود در سال‌های آینده شود. اما مشکلاتی در این راه وجود دارد. زیرا عوض شدن جای ارزهای فیات با ارزهای دیجیتال مستلزم پذیرش جهانی و اجماع اکثر مردم در سراسر جهان و همچنین شرکت‌های بزرگ و کوچک است.

البته ارز دیجیتال ترجمه خوبی برای کریپتو کارنسی نیست چون ارز فیات می‌تواند شکل دیجیتالی به خود بگیرد. پیش‌تر هم به این اشاره کردیم که با موبایل و هابربانک‌ها ما پول جابه‌جا می‌کنیم بدون اینکه پای هیچ سکه و اسکناسی در میان باشد! پس این ارز فیات در برابر استاندارد طلا پول می‌تواند شکل دیجیتال داشته باشد. ولی این با مفهوم ارز دیجیتال یا رمز ارز متفاوت است.

تفاوت بین ارز دیجیتال و ارز فیات

۱. ارزهای فیات ارزش خود را از دولت صادرکننده به دست می‌آورند، در حالی که ارزهای دیجیتال ارزش خود را مستقیماً از بلاک چین و سرمایه گذاران به دست می‌آورند. بنابراین، ارزهای دیجیتال می‌توانند قوی‌تر عمل کنند در صورتی که پشتوانه فکری و اقتصادی قوی‌ای داشته باشند.

۲. ارزهای فیات توسط بانک‌های مرکزی و موسسات سطح بالا در هر کشور نظارت می‌شوند. در صورتی که بلاک چین‌ها توسط پروتکل‌های خاص، همکاری کاربران و رای گیری اداره می‌شوند.

۳. تفاوت دیگری نیز بین این دو ارز در تقسیم آن‌ها وجود دارد. ارز فیات واسطه‌های گوناگونی دارد. در حالی که ارزهای دیجیتال مبتنی بر شبکه‌های غیرمتمرکز هستند که امکان تراکنش‌های ناشناس با ساختاری خاص را فراهم می‌کند. (درباره استیبل کوین stablecoin بخوانید: استیبل کوین چیست؟)

۴. ارزهای فیات به نوعی استیبل کوین به حساب می‌آیند چون ارزش‌ آن‌ها همواره ثابت است. یک اسکناس ۱۰۰۰ تومنی همیشه ۱۰۰۰ تومان است (ارزش آن نسبت به بقیه ارزها تغییر می‌کند ولی خودش همیشه ۱۰۰۰ تومان می‌ماند) ولی ارزهای دیجیتالی که استیبل کوین نیستند مانند بیت کوین و اتریوم، نوسان قیمت دارند و برای همین می‌توانند به عنوان ذخیره ارزش عمل کنند.

سخن آخر با خوانندگان

در دنیای امروز، تمایل به تجارت سریع، ایمن و بدون احراز هویت در حال افزایش است. استفاده از ارزهای فیات، کارت‌های اعتباری، پرداخت‌های موبایلی و حتی سیستم‌های سریع بانکی بین المللی پاسخگوی این نیاز نیست. اما ارز دیجیتال، به طور ناشناس بستری را برای ایجاد سرعت فوق‌العاده برای انجام چنین تراکنش‌هایی فراهم می‌کند.

با توجه به این نیازها و همچنین محدودیت‌های ارزهای فیات، پول آینده ارز دیجیتال خواهد بود. امروزه ارز دیجیتال پیشرفته‌ترین و خلاقانه‌ترین راه برای پوشش نیازها و نگرانی‌های شماست. بنابراین انتظار می‌رود در آینده نزدیک استفاده از ارزهای فیات کاهش یابد.

پس بهتر است هر چه زودتر دست به کار شوید و با مطالعه و آموزش دیدن درباره ارزهای دیجیتال و نحوه خرید و فروش آن‌ها قدم جدیدی به سوی آینده بردارید. ما در بلاگ پول نو به شما کمک می‌کنیم تا به صورت رایگان آموزش ببینید و بعد از آموزش دیدن در صرافی پول نو سرمایه گذاری را شروع کنید 🙂

پول یا ارز فیات چیست؟

ارز فیات یا پول بی‌پشتوانه مانند دلار آمریکا، در واقع یک پول قانونی است که ارزش خود را از دولت صادرکننده‌اش می‌گیرد و برخلاف پول کالایی ارزش آن به یک کالای فیزیکی بستگی ندارد. فیات از واژه لاتین به همین نام و به معنی «بگذارید انجام شود» گرفته شده‌ است. دولتی که پول فیات را چاپ می‌کند، عامل تعیین‌کننده در ارزش آن است. در حال حاضر بسیاری از کشورها از سیستم ارز فیات برای خرید کالا، خدمات، سرمایه‌گذاری و سپرده‌گذاری استفاده می‌کنند. این سیستم پولی در واقع جایگزین استاندارد طلا و پول کالایی شده است.

پیدایش پول فیات

منشا پیدایش پول فیات به قرن‌ها پیش در کشور چین و زمانی که استان سیچوآن تصمیم گرفت پول کاغذی خود را در قرن ۱۱ چاپ کند، برمی‌گردد. در ابتدا این پول به ابریشم، طلا یا نقره قابل تبدیل بود. اما در نهایت با روی کار آمدن قوبلای خان، سیستم ارزی فیات را در قرن ۱۳ به راه انداخت. این سیستم ارزی برای امپراتوری مغول گران تمام شد، به طوری که مورخان هزینه‌کردن‌های بی‌رویه و ابرتورم ناشی از آن را از دلایل اصلی سقوط این امپراتوری می‌دانند.

در قرن ۱۷ام پول فیات در قاره اروپا و کشورهای اسپانیا، هلند و سوئد نیز مورد استفاده قرار گرفت. سیستم ارز فیات در سوئد با شکست مواجه شد و دولت آن را با استاندارد نقره جایگزین کرد. در دو قرن آتی، فرانسه نو و مستعمرات سیزده‌‌گانه در آمریکای شمالی نیز این سیستم را به کار گرفتند و بعدها دولت فدرال ایالات متحده نیز از آن استفاده کرد.

در قرن ۲۰ام میلادی دولت ایالات متحده بار دیگر به سیستم پول کالایی تغییر جهت داد و از سال ۱۹۳۳ به بعد دولت، مبادله پول‌های کاغذی با طلا را متوقف ساخت. در سال ۱۹۷۲ نیز به دستور رئیس‌جمهور وقت، ریچارد نیکسون، ایالات متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم زد.

ارزهای فیات و استاندارد طلا

متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

ارز فیات و ارز دیجیتال

تنها مشابهت بین ارز فیات و ارز دیجیتال در نداشتن پشتوانه فیزیکی آن‌هاست. در حالی که ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، ارزهای دیجیتال ماهیت غیرمتمرکزی دارند.

تفاوت آشکار این دو سیستم پولی، در نحوه ایجاد پول‌های جدید در هر یک از آن‌هاست. بیت کوین به عنوان نمونه برتر ارزهای دیجیتال، در مقایسه با پول‌های فیات که در کنترل بانک‌هاست و اساساً می‌توانند بدون هیچ پایه و اساسی به وجود آیند، عرضه و تعداد سکه محدودی دارد.

به عنوان شکل دیجیتالی پول، ارزهای دیجیتال هیچ قرین فیزیکی ندارند و به هیچ مرزی محدود نمی‌شوند. علاوه بر این، تراکنش‌‌ها در ارزهای دیجیتال برگشت‌ناپذیر است در حالی که در ارزهای فیات اینگونه نیست.

لازم به اشاره است که بازار ارز دیجیتال دربرابر بازارهای سنتی و مبادلات ارزی بسیار کوچکتر و پرنوسان‌تر است. این یکی از دلایلی است که مانع از فراگیر شدن و پذیرش گسترده این ارزها در عرصه بین‌المللی شده است. اما با رشد بازار ارزهای دیجیتال، به احتمال زیاد نوسان آن نیز کمتر و کمتر خواهد شد.

نتیجه‌گیری

آینده هیچ یک از سیستم‌های ارزی از قطعیت لازم برخوردار نیست. در حالی که ارزهای دیجیتال راه‌ زیادی برای پیمودن و مواجه شدن با موانع مختلف در پیش دارند، تاریخ ارزهای فیات بیانگر آسیب‌پذیر بودن این نوع از پول بوده است.

این از دلایل اصلی حرکت برخی از مردم به سوی سیستم ارز دیجیتال و استفاده از آن‌ها در تراکنش‌های مالی است.

یکی از تفکرات اصلی بیت کوین و ارزهای دیجیتال، کشف شکل جدیدی از پول بر روی شبکه‌ای توزیع شده‌ و همتا به همتا بوده است. بیت کوین می‌تواند به عنوان یک شبکه‌ی اقتصادیِ جایگزین نقش مهمی در آینده اقتصاد جهانی ایفا کند.

تاریخچه پول- قسمت هشتم: پول فیات یا بدون پشتوانه

پیشنهاد می‌گردد برای درک بهتر از تاریخچه و سیر تحول پول، قسمت هفتم این مطلب را در لینک زیر مطالعه نمایید.
تاریخچه پول- قسمت هفتم: شوک نیکسون
این مطلب در ادامه سری مطالب «تاریخچه پول: پول از کجا آمده است؟» می‌باشد. در هفتمین قسمت از این سری مطالب به موضوع شوک نیکسون پرداختیم و دیدیم که در اوایل دهه ۱۹۷۰ ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا طی سخنرانی عملا پایان توافقنامه برتون وودز را اعلام کرد و بازارهای جهانی وارد شوک ناشی از این تصمیم شدند. در هشتمین قسمت از این سری مطالب به موضوع نظام پولی پس از فروپاشی توافقنامه برتون وودز و شکل‌گیری پول فیات می‌پردازیم.

شوک نیکسون بر نمایندگی پولی مستقیم دلار آمریکا به طلا پایان داد. اما بدون این استاندارد، چه چیزی می‌توانست اعتبار کاغذهایی که با نام پول می‌شناختیم را به آن‌ها بازگرداند؟ دولت‌ها و اقتصاددان‌ها به راه‌حلی جایگزین رسیدند و آن «پول بدون پشتوانه» بود. راهکاری که از آن زمان تا کنون در اقتصادهای جهان فراگیر شده است.

پول فیات، پولی است که پشتوانه فیزیکی مانند طلا و نقره نداشته و یا به عبارتی ارزش ذاتی ندارد؛ بلکه پشتوانه آن دولتی است که آن را صادر کرده است. به همین دلیل به آن پول بی پشتوانه (بدون پشتوانه) نیز گفته می‌شود. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل شده و به ارزش کالای فیزیکی وابسته نیست. امروزه بیشتر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار امریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم همگی پول فیات هستند. عموما هرچه اقتصاد کشوری قوی‌‌تر باشد، پول آن هم قوی‌‌تر پنداشته می‌‌شود و بالعکس.

به صورت خلاصه می‌توان گفت پول بی پشتوانه پولی است که:

• توسط حکومت قانونی شده باشد.
• توسط دولت تولید می‌شود و نه دارای ارزش مشخصی است و نه قابل تبدیل به هیچ کالای مشخصی می‌باشد.
• دارای ارزش ذاتی نیست و تنها دلیل استفاده از آن دستور دولت است.

این پول در تضاد با پول کالایی است که در آن سکه طلا و نقره یا پولی که دارای ارزش مشخصی نسبت به طلا و نقره باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار ارزش ضرب شده بر روی پول بی پشتوانه به صورت سکه بسیار بیشتر از ارزش فلز آن بوده و این ارزش بالا به دلیل دستور حکومت است.

کارکردها و وظایف پول

پیش از ادامه مباحث مروری بر وظایف ارز فیات در برابر استاندارد طلا پول ضروری به نظر می‌رسد. در عرف اقتصادی سه وظیفه برای پول قایل هستند:

1. پول به عنوان واحد شمارش و معیاری برای سنجش ارزش
   پول، ابزار اندازه‌گیری ارزش‌های اقتصادی و وسیله‌ای برای ارزیابی کالاهای گوناگون است. امروزه ارزش کالا و خدمات بر حسب واحد پولی اندازه گیری شده که به آن قیمت می‌گویند.
2. پول به عنوان ابزار معامله یا میانجی داد و ستد
   پول دارای ارزش مبادله‌ای است. دریافت پول در مقابل واگذاری یک کالا نشان دهنده آن است که پول می‌تواند به کالای دیگر تبدیل شود. افراد در مبادلات خود، پول را می پذیرند؛ زیرا می‌دانند که دیگران نیز هنگام فروش کالاها یا خدمات خود، آن را خواهند پذیرفت. نقش اصلی پول در مبادلات، آسان‌سازی مبادله است.
3. پول به عنوان حفظ و ذخیره ارزش
   پول، نه تنها در دوره جاری برای فرد قدرت خرید ایجاد می کند بلکه برای مخارج آتی نیز امکان و توانایی خرید می‌دهد. بنابراین پول می‌تواند برای آینده ذخیره شود پیش‌بینی قیمت‌های آتی توسط دارنده پول مقدار پول را به عنوان ذخیره ارزش تعیین می‌نماید. اگر قیمت‌ها در حال افزایش باشد کالا به جای پول ذخیره می شود (و برعکس) تفاوت پول با کالا در ذخیره ارزش آن است که پول دارای امکان نقدشوندگی بالا است.

پول فیات در صورت که موفق به ایفای نقش‌های مورد نیاز نظام پولی کشور بشود ارز خوبی محسوب می‌شود. این نوع پول از طریق ایجاد ارزش حبابی فواید بسیاری برای دولت‌ها دارد (هرچند که الزاما فواید دولت در راستای فواید مردم نیست). از دیگر مزایای پول بی ‌پشتوانه می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• کمبود و یا وجود نداشتن یک کالای خاص (مانند طلا) بر روی پول بی ‌پشتوانه تاثیر نمی‌گذارد.
• چاپ و ایجاد پول فیات بسیار ارزان‌تر از تولید ارز با پشتوانه یک کالا است.
• پول بی ‌پشتوانه به دولت‌ها و بانک‌های مرکزی‌ این اجازه را می‌دهد که در هنگام بحران‌های اقتصادی انعطاف بیشتری از خود نشان دهند.
• از پول فیات در سراسر جهان استفاده می‌شود و این موضوع آن را قابل تبادل در کل دنیا می‌کند.
• بر خلاف طلا، پول فیات به هیچ جنس فیزیکی‌ای وابسته نیست و نیاز به نگهداری، محافظت و مانیتورینگ ندارد.

معایب و خطرات استفاده از پول بی پشتوانه

از زمان فراگیری پول فیات، اقتصاد جهانی بحران‌های متعددی را از سرگذارانده است که به عقیده بسیاری از اقتصاددانان ناشی از ویژگی‌های پول‌های بی پشتوانه است. لذا در کنار مزایای مذکور، پول بدون پشتوانه با مشکلاتی نیز مواجه است که از جمله مهم‌ترین آنها عبارت است از:

• نداشتن ارزش ذاتی
  پول فیات هیچ ارزش ذاتی‌ ندارد و این به دولت‌ها اجازه می‌دهد که از هیچ، پول تولید کنند و این موضوع می‌تواند منجر به تورم افسارگسیخته و فروپاشی اقتصادی آنها شود.
• دریافت کمیسیون بابت نقل و انتقالات پول
  جابجایی پول بین چندین کشور برای مردم عادی هزینه بر است و خیلی از بانک‌ها کمیسیون برای این کار دریافت می کنند.
• خطر تاریخی
  از نظر تاریخی استفاده از پول بدون پشتوانه منجر به فروپاشی اقتصادی شده است و نشان می‌دهد که این سیستم از نظر تاریخی کمی خطرناک بوده و ریسک دارد.
• تورم
  از زمان ایجاد پول‌های بدون پشتوانه، تورم با آن هم‌نشین بوده است. دولت‌ها با چاپ پول‌هایی که نمی‌توانستند ارزشی برای آنها ایجاد کنند، درگیر مفهومی به نام تورم شدند. خطر بزرگ در استفاده از پول فیات تورم بحرانی و افزایش بیش از حد نقدینگی به دلیل نامحدود بودن آن است. معمولاً تمامی کشورها از ارگانی به نام بانک مرکزی برای کنترل تولید پول استفاده می‌نمایند. در زمان امروزی پول کاغذی و سکه‌ها تنها درصد بسیار کمی از حجم نقدینگی را تشکیل می‌دهند و بیشتر نقدینگی تنها به صورت پس‌انداز در بانک‌ها موجود است. بانک‌های مرکزی با کنترل نرخ بهره و تعیین نرخ ذخیره برای بانک‌ها حجم نقدینگی را کنترل می‌کنند.
• از بین رفتن دولت‌ها
  یکی دیگر از خطرهایی که پول بی پشتوانه را تهدید می‌کند، از بین رفتن دولت‌ها است. چون این دولت‌ها هستند که به علت وجود و فعالیت‌هایی که ارز فیات در برابر استاندارد طلا انجام می‌دهند به پول ملی هر کشور اعتبار و ارزشی مناسب می‌بخشند. اگر دولتی نابود شود، ارزش پول ملی آن نیز به نابودی کشیده می‌شود.

محدثه رئیسی
دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه تهران

ارز فیات در برابر استاندارد طلا

بیت کوین پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸ و برای حل مشکلات ناشی از سیاست‌های پولی ناکارآمد ایجاد شد. ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، در اواخر سال ۲۰۰۸ اعلام ارز فیات در برابر استاندارد طلا کرد که عرضه این ارز دیجیتال محدود است و این محدودیت از شکل‌گیری تورم به‌طور کامل جلوگیری خواهد کرد.

نرخ تورم بیت کوین ثابت است و عرضه کل آن به ۲۱ میلیون واحد محدود شده است که انتظار می‌رود استخراج این تعداد تا سال ۲۱۴۰ میلادی طول بکشد. پس از پایان استخراج نرخ تورم بیت کوین به صفر خواهد رسید. در مقابل ارزهای فیات عرضه محدودی ندارند و ممکن است برای تنظیم سیاست‌های پولی مدنظر کشورها، در ابعاد گسترده‌ای پول جدید چاپ شود.

هدف از اجرای سیاست‌های پولی انبساطی، مانند سیاستی که در چند سال اخیر توسط اکثر کشورهای جهان دنبال شده است، گسترش عرضه پول از طریق کاهش نرخ بهره بانکی و مشارکت بانک مرکزی در تسهیل کمی است. تسهیل کمی یک سیاست پولی است که در آن بانک مرکزی با هدف ایجاد تحرک در بازارهای مالی اقدام به خرید اوراق بهادار می‌کند.

کارشناسان مدت‌هاست بر این باورند که این سیاست پولی انبساطی منجر به افزایش تورم می‌شود؛ به این معنی که با کاهش ارزش ابزار پرداختی رایج در سیستم اقتصادی یک کشور، هزینه کالا و خدمات افزایش می‌یابد. چند روز پیش اعلام شد که تورم در ایالات‌متحده به بالاترین سطح خود در ۴۰ سال گذشته رسیده است. این در حالی‌ است که تورم کشورهای عضو اتحادیه اروپا هم به سطوح ۲۵ سال پیش رسیده است.

وقتی از کارشناسان مختلف درباره این آمار و ارقام سؤال شد، تقریباً تمامی آنها انگشت اتهام را به سمت سیاست‌های پولی انبساطی نشانه گرفتند. کریس کلاین (Chris Kline)، مدیر عملیات و هم‌بنیان‌گذار پلتفرم بیت کوین آی‌آر‌ای (Bitcoin IRA)، ارز فیات در برابر استاندارد طلا گفته بود که تورم موقت نیست و مردم را مجبور خواهد کرد تا به‌جای پول‌های رایج «جایگزینی برای محافظت از دارایی‌های خود» پیدا کنند.

کلاین گفته است طلا و املاک‌ در گذشته گزینه‌های قدرتمندی برای مقابله با تورم بودند، اما قیمت املاک و مستغلات اکنون «بیش از حدِ معمول» است و یک شهروند معمولی با درآمد متوسط به طلا دسترسی ندارد. او معتقد است که اکنون بیت کوین بخشی از یک «ترکیب مقاوم در برابر تورم» است؛ چراکه نمی‌توان عرضه کل آن را مانند ارزهای فیات تغییر داد.

مارتا رِیِس (Martha Reyes)، مدیر بخش تحقیقات صرافی ارز دیجیتال بی‌کوانت (Bequant)، گفته است نوسان قیمت‌ها پس از اعلام نرخ تورم که می‌تواند منجر به افزایش نرخ بهره بانکی شود، نشان می‌دهد که بازار به‌سرعت به این موضوع واکنش نشان داده است. از نظر رِیِس، افزایش قابل‌توجه عرضه پول دلیل اصلی بالابودن رقم تورم است؛ چراکه برای رفع مشکلات اقتصادی ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا، تریلیون‌ها دلار پول جدید چاپ شده است.

با بررسی روندهای تاریخی متوجه می‌شویم که طلا همواره به‌عنوان مانعی در برابر تورم کاربرد داشته است. بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان «طلای شماره ۲» شناخته می‌‌شوند، چون ویژگی‌هایی دارند که آنها را به نسخه دیجیتالی این فلز گران‌بها تبدیل می‌کند.

در این مطلب که بر اساس گزارشی از وب‌سایت کوین تلگراف نوشته شده است، با استفاده از نظر کارشناسان تعدادی از ابزارهای مقابله با تورم را معرفی و مزایا و معایب هر کدام را بررسی کرده‌ایم. جدای از بیت کوین و طلا، یک ابزار ضدتورمی دیگر هم وجود دارد که شاید تاکنون کمتر راجع به آن شنیده باشید.

استفاده از ارزهای دیجیتال برای مقابله با تورم؛ بیت کوین تنها راه نیست!

ارزهای دیجیتال با نوسانات شدیدشان شناخته می‌شوند؛ حتی ارزهای دیجیتال مطمئن‌تر بازار هم در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت ممکن است تا ۵۰ درصد افت قیمتی داشته باشند. نوسانات این‌چنینی این سؤال را به وجود می‌آورند که آیا بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال می‌توانند به‌عنوان سپری در برابر تورم عمل کنند یا خیر.

استراتژیست‌های جی‌پی‌مورگان (JPMorgan)، در یادداشتی خطاب به مشتریان این بانک گفته بودند که اختصاص‌دادن ۱ درصد از موجودی سبد سرمایه‌گذاری به بیت کوین، می‌تواند از سرمایه آنها در برابر نوسانات دارایی‌های سنتی، محافظت کند. کارل ایکان (Carl Icahn)، سرمایه‌گذار میلیاردر، هم ضدتورمی‌بودن بیت کوین را تأیید کرده است.

آدریان کولودی (Adrian Kolody)، بنیان‌گذار صرافی غیرمتمرکز دومینیشن فایننس (Domination Finance)، گفته‌های کلاین را درباره استفاده از بیت کوین به عنوان راه‌حلی برای مقابله با تورم تکرار کرده است، اما این را هم اضافه کرد که در فضای ارزهای دیجیتال راه‌های دیگری برای مقابله با تورم وجود دارد.

کولودی به بخش امور مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای (DeFi) به‌عنوان یک جایگزین مناسب اشاره کرده است. او گفته است که سرمایه‌گذاران با استفاده از استیبل کوین‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکز، می‌توانند از تورم عبور کرده و در عین حال از سرمایه خود در برابر ریسک‌ معامله در بازارهای آنی ارز دیجیتال، محافظت کنند. در واقع سرمایه‌گذاران باید راهی برای کسب سود از طریق استیبل کوین‌ها پیدا کنند، به‌طوری که بازدهی فعالیت آنها بیشتر از نرخ تورم سالانه باشد.

کولودی گفته است:

بهترین روش برای نگاه‌کردن به این مسئله این است که بدانید ارزهای دیجیتال این انعطاف‌پذیری را در اختیارتان قرار می‌دهند تا به‌جای اینکه کنترل امور مالی شما در دست دولت باشد، خودتان کنترل آنها را در دست بگیرید.

رِیس گفته است بیت کوین به‌عنوان یک ابزار ذخیره ارزش نسبت به دارایی‌هایی مانند کالاهای قابل‌معامله در بازارهای مالی سنتی، جذاب‌تر است؛ چراکه تقاضای رو‌به‌رشد بیت کوین به‌جای عرضه واحدهای تازه با افزایش قیمت همراه می‌شود.

مدیر بخش تحقیقات صرافی بی‌کوانت افزود که بیت کوین در مراحل ابتدایی پذیرش قرار گرفته است؛ یعنی بازار بیت کوین تمایلی به حفظ همبستگی خود با سایر دارایی‌ها ندارد و افزایش قیمت آن باید از چرخه‌های هاوینگ و رشد شبکه نشأت بگیرد.

رِیِس گفته است هنگام مواجهه بازارهای مالی با افزایش فشار فروش، احتمالاً بیت کوین هم تحت‌تأثیر قرار خواهد گرفت؛ چراکه در چنین شرایطی برخی از سرمایه‌گذاران از موقعیت‌های معاملاتی خود خارج می‌شوند. با این حال او در مجموع معتقد است که بیت کوین در مقایسه با سایر دارایی‌ها، در برابر رکودهای اقتصادی به‌مراتب مقاوم‌تر است.

بیت کوین اوایل این ماه پتانسیل خود را در مقابله با تورم نشان داد و هم‌زمان با سقوط شدید ارزش لیر ترکیه، قیمت بیت کوین در این کشور رکورد زد. با این حال عده‌ای معتقدند که سرمایه‌گذاری در طلا گزینه بهتری برای مردم ترکیه بوده است.

طلا یا بیت کوین؟ پاسخی متفاوت به یک سؤال تکراری

عملکرد بیت کوین در سال جاری، تاکنون بسیار بهتر از طلا بوده است و از اوایل ژانویه (دی ۹۹) تا به امروز قیمت حدود ۸۰ درصد رشد کرده است. این در حالی است که قیمت طلا در همین بازه زمانی حدود ۸ درصد کاهش یافته است. در نتیجه سرمایه‌گذارانی که از طلا به‌عنوان مانعی در برابر تورم استفاده کرده بودند، در این زمینه شکست خورده‌اند.

برای بررسی دقیق‌تر موضوع مجدداً سری به ترکیه می‌زنیم. قیمت طلا در بازار ترکیه همان طوری رشد کرد که انتظار می‌رفت. در حالی‌ که ارزش لیر پیوسته سقوط می‌کرد، طلا با حفظ ارزش خود از قدرت خرید مردم این کشور محافظت کرد. در ۳۰ روز گذشته، عملکرد طلا در برابر لیر، در مقایسه با بیت کوین بهتر بوده است.

نمودار مقایسه عملکرد طلا و بیت کوین در برابر لیر ترکیه در ماه نوامبر (آبان)

اگر بخواهیم کمی بلند‌مدت‌تر نگاه کنیم، واضح است که بیت کوین گزینه بهتری برای مردم ترکیه بوده است. در یک سال گذشته ارزش بیت کوین در برابر لیر ۲۷۰ درصد رشد کرده و این در حالی‌ است که بازدهی طلا در این مدت ۷۰ درصد بوده است. داده‌ها نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در طلا تنها در دوره‌هایی که بحران تشدید می‌شود گزینه بهتری است؛ اما در بلندمدت بیت کوین انتخاب مناسب‌تری خواهد بود.

آدریان کولودی، در پاسخ به این سؤال که سرمایه‌گذاران برای مقابله با تورم باید بین بیت کوین و طلا کدام را انتخاب کنند، گفت که استاندارد اقتصادی بیت کوین و ارزهای دیجیتال جایگزین بهتری برای ارزهای فیات یا استاندارد اقتصادی طلا است. او همچنین افزود که وابسته‌نبودن ارزهای دیجیتال به مجوزهای قانونی و ساختار ویژه آنها که نیازی به‌اعتمادسازی ندارد، به بیشتر دیده‌شدن این دارایی‌ها کمک کرده است.

به گفته کولودی، این ویژگی‌ها به ساختار ارزهای دیجیتال و حوزه دیفای قدرت می‌بخشد؛ چراکه سرمایه‌گذاران دیگر نیاز نیست نگران شخصیت‌های سیاسی‌ای باشند که می‌توانند ارزش پول آنها را با نابودکردن سیستم اقتصادی از بین ببرند. با وجود اینکه کولودی طلا را به‌عنوان ابزاری برای مقابله با تورم مناسب می‌داند، گفته است که انتخاب او مشخصاً بیت کوین است.

بنیان‌گذار صرافی غیرمتمرکز دومینیشن فایننس در این باره گفته است:

سرمایه‌گذارانی که سعی می‌کنند بیت کوین یا طلا را به‌عنوان مانعی در برابر تورم انتخاب کنند، باید از خود بپرسند که آزادی و کارایی برای آنها مهم‌تر است یا سرمایه‌گذاری در یک دارایی سنتی.

کارن سود (Karan Sood)، مدیرعامل سی‌بی‌اوئی وست (Cboe Vest) که بخش مدیریت دارایی سی‌بی‌اوئی گلوبال مارکتس (Cboe Global Markets) است، می‌گوید بیت کوین در تاریخ نسبتاً کوتاه خود «جنبه‌های خوب و بدی داشته» و در دوره‌هایی دیده شده است که قیمت بیت کوین و میزان تورم هر دو پیوسته افزایش یا کاهش یافته‌اند.

کارن سود افزود که نوسانات طبیعی بیت کوین پتانسیل بزرگترکردن این حرکات را دارد. برای مثال، اگر تورم فعلی زودگذر باشد و در اوج سقوط کند، قیمت بیت کوین «هم ممکن است به‌شدت کاهش یابد و سرمایه‌گذاران را در معرض ضرر قابل‌توجهی قرار دهد».

سود گفته است سرمایه‌گذارانی که به‌دنبال استفاده از بیت کوین به‌عنوان مانعی در برابر تورم هستند، ممکن است بتوانند «با استفاده از یک استراتژی برای مدیریت نوسانات قیمت بیت کوین، از سرمایه‌گذاری در این ارز دیجیتال بهره‌مند شوند.»

یوری کووالف (Yuriy Kovalev)، مدیرعامل و بنیان‌گذار صرافی ارز دیجیتال زنفیوز (Zenfuse)، گفته است سقوط شدید ارزش لیر ترکیه نشان داد که سرمایه‌گذاری روی طلا گزینه خوبی بوده است؛ اما برای سرمایه‌گذاران آمریکایی این‌طور نیست.

طلا در سال جاری عملکرد ضعیفی داشته و ارزش آن در برابر دلار ۸.۶ درصد سقوط کرده است. این در حالی‌ است که شاخص هزینه‌های مصرف‌کننده (CPI) در ایالات‌متحده ۶.۲ درصد افزایش‌ یافته است. در نتیجه باید گفت که سرمایه‌گذاران طلا موفق نبوده‌اند. از سوی دیگر بیت کوین تا به امروز ۹۲.۳ درصد رشد داشته است و به کسانی که به عملکرد آن [به‌عنوان یک دارایی ضدتورمی] ایمان داشته‌اند سود رسانده است.

رِیِس، مدیر بخش تحقیقات صرافی ارز دیجیتال بی‌کوانت، گفته است با اینکه که بیت کوین با در نظر گرفتن داده‌های مربوط به معیار «نسبت شارپ» بازده بهتری دارد، سرمایه‌گذاران ممکن است با وجود عملکرد نامطلوب طلا در سال جاری، با هدف ایجاد تنوع در سبد خود باز ارز فیات در برابر استاندارد طلا هم بخواهند در این فلز گران‌بها سرمایه‌گذاری کنند.

ایجاد تنوع در سبد سرمایه، حداقل برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار، می‌تواند راه‌حل معقول‌تری برای مقابله با تورم باشد؛ چراکه هنوز مشخص نیست در صورت افزایش تورم، قیمت بیت کوین چگونه حرکت خواهد کرد.

یک حقیقت مبهم

نمی‌توان به این سؤال پاسخ داد که آیا بیت کوین و ارزهای دیجیتال واقعاً راه‌حل نسبتاً بهتری به سیستم مالی کنونی ارائه می‌کنند ارز فیات در برابر استاندارد طلا یا خیر. به گفته استفن استونبرگ (Stephen Stonberg)، مدیرعامل صرافی ارز دیجیتال بیترکس گلوبال (Bittrex Global)، «ترکیبی متعادل از هر دو سیستم چیزی است که باید برای رسیدن به آن تلاش کنیم».

هر دو مدل مزیت‌هایی دارند، اما برای رسیدگی به افرادی که به بانک‌ها و خدمات مالی دسترسی ندارند، لازم است تا بیت کوین و به‌طور کلی اقتصاد ارزهای دیجیتال با سیستم مالی سنتی تعامل بیشتری داشته باشد.

کالب سیلور (Caleb Silver)، سردبیر وب‌سایت شناخته‌شده اینوستوپدیا (Investopedia) که پورتالی برای دسترسی به اطلاعات مختلف مالی است، گفته است وقتی از بیت کوین به‌عنوان مانعی در برابر تورم صحبت می‌شود، «حقیقت ماجرا روشن نیست».

به گفته سیلور، بیت کوین در مقایسه با دارایی‌های ضدتورم سنتی مانند طلا یا ین ژاپن، دارایی نسبتاً جوانی است و با اینکه ویژگی‌هایی دارد که «باعث می‌شود به‌عنوان یک دارایی ضدتورمی شناخته شود»، نوسانات شدید قیمت بر اعتبار این دارایی تاثیر می‌گذارد. از نظر سیلور، سرمایه‌گذاران باید نوسانات بیت کوین را در یک دهه گذشته در نظر داشته باشند.

[بیت کوین] طی ده سال گذشته وارد ۲۰ دوره نزولی متفاوت شده و در ۸۰ درصد از تاریخ خود افتی بیش از ۲۰ درصد را تجربه کرده است. تا قبل از همه‌گیری ویروس کرونا، هزینه‌های مصرف‌کننده [در آمریکا] برای یک دهه کاملاً بدون نوسان بوده است.

سیلور افزود حتی با وجود اینکه سرمایه‌گذاران نهادی بیش از دو سال است که بیت کوین را پذیرفته‌اند، بازار این ارز دیجیتال همچنان ریسک زیادی دارد و دلالی در آن زیاد اتفاق می‌افتد. او در پایان گفت اینکه اکثر فعالان بازار بیت کوین را به‌عنوان یک ذخیره ثروت در نظر نمی‌گیرند، «اعتبار آن را به عنوان مانعی در برابر تورم زیر سوال می‌برد».

علاوه بر بیت کوین، سرمایه‌گذاران ابزارهای متعدد دیگری هم دارند که می‌توانند از آنها برای مقابله با تورم استفاده کنند. تنها زمان است که می‌تواند عملکرد یک دارایی را مشخص کند، بنابراین داشتن یک سبد سرمایه متنوع گزینه مناسبی برای بسیاری از سرمایه‌گذاران خواهد بود. به عقیده کارشناسان، بیت کوین، طلا و حتی پروتکل‌های فعال در حوزه امور مالی غیرمتمرکز، همگی ابزارهایی هستند که می‌توان با کمک آنها از تورم جان سالم به در برد.

بازگشت دلار به قله ۱۱۴.۸؟ آیا ممکن است؟

در سال ۲۰۲۲، با وجود رکود اقتصاد جهانی و افزایش تورم در سراسر جهان، دلار آمریکا بسیار قوی بوده است. ۱۲ روز پیش، شاخص دلار آمریکا (DXY) به بالاترین سطح ۱۱۴.۸ صعود کرد و از آن زمان، این شاخص بسته شده است و تحلیل اخیر اقتصاددانان در Société Générale نشان می‌دهد که شاخص احتمالاً به سمت بالاترین سطح ۱۱۴.۸ باز خواهد گشت.

پس از عقب نشینی اخیر، شاخص گرینبک مجدداً شروع به صعود می‌کند، اقتصاددانان Société Générale شیوع حرکت صعودی را مشاهده می‌کنند!

دلار آمریکا در سال جاری دشمنی سرسخت در برابر هزاران ارز فیات بوده است. بخش بزرگی از ارزهای فیات مانند یورو، پوند، ین، یوان و دلار استرالیا و کانادا همگی از قدرت دلار آسیب دیده اند. در ۲۷ سپتامبر، شاخص دلار آمریکا (DXY) به ۱۱۴.۸ رسید، جایی که از سال ۲۰۰۱ ثبت نشده بود.

سبد ارزهای فیات معامله شده در برابر دلار آمریکا شامل یورو اتحادیه اروپا، ارز فیات در برابر استاندارد طلا فرانک سوئیس، کرون سوئد، پوند انگلیس، دلار کانادا و ین ژاپن است. با این حال، این سبد شش ارزی به طور مساوی توزیع نمی‌شود، زیرا یورو ۵۷.۶ درصد از سبد را تشکیل می‌دهد و ین با ۱۳.۶ درصد دومین جزء بزرگ است. این شاخص به معامله‌گران، تحلیلگران و اقتصاددانان ارزیابی منصفانه‌ای از قدرت دلار در برابر سبد ارزهای خارجی می‌دهد.

DXY در سال ۱۹۷۳ هنگامی که رئیس جمهور ایالات متحده، ریچارد نیکسون، استاندارد طلا را حذف کرد و توافقنامه Bretton Woods منحل شد، معرفی شد. در آن زمان، DXY ابتدا با پایه ۱۰۰ شروع به کار کرد و شاخص از آن زمان تا کنون افزایش زیادی داشته است و در فوریه ۱۹۸۵ به بالاترین حد خود رسید. در آن زمان در سال ۱۹۸۵، DXY به ۱۶۰.۴۱ رسید و به منظور عبور از رکورد از آخرین رکورد ثبت شده ۱۲ روز پیش، شاخص باید بیش از ۳۹ درصد افزایش یابد!

اقتصاددانان شرکت خدمات مالی فرانسوی Société Générale S.A (Socgen)، بر این باورند که DXY پس از افت اخیر به سمت محدوده ۱۱۴.۸ باز می‌گردد. تنها اگر منطقه پشتیبانی در ۱۱۰.۰۰/۱۰۹.۳۰ شکسته شود، خطر عقب‌نشینی عمیق‌تر وجود خواهد داشت. در چنین سناریویی، هدف بعدی می‌تواند پایین‌ترین سطح سپتامبر یعنی ۱۰۷.۶۰ باشد. اقتصاددانان افزودند که RSI روزانه هنوز در محدوده صعودی قرار دارد که نشان‌دهنده شیوع حرکت صعودی است.

در حال حاضر، معیارهای پنج روزه نشان می‌دهد که یورو در برابر دلار آمریکا ۲.۳۹ درصد کاهش یافته است، در حالی که ین ژاپن ۱.۰۲ درصد و پوند انگلیس ۳.۱۹ درصد کاهش یافته است. هر اونس طلا در این آخر هفته ۱.۰۴ درصد در برابر دلار کاهش یافت و نقره تقریباً ۲.۴۷ درصد کاهش یافت، اما همچنان بالای ۲۰ دلار در هر اونس است. ارزش بازار جهانی کریپتو ارزهای دیجیتال موجود در ۲۴ ساعت گذشته ۰.۲ درصد افزایش یافته است و ارزش اقتصاد کریپتو در حال حاضر ۹۸۲ میلیارد دلار است.