بیماری سرخجه در بارداری
برخی از زنان باردار ممکن است نسبت به بیماری سرخجه واکسینه شده باشند، اما اگر فردی پیش از بارداری آزمایشی برای بررسی ایمنی در برابر سرخجه انجام نداده، بهتر است در اولین جلسۀ معاینات بارداری این آزمایش را انجام دهد. اگرچه با توجه به واکسیناسیون فراگیر سرخجه در ایران میزان شیوع این بیماری در کشور بسیار کم است، اما این بیماری در زنان باردار ممکن است باعث نقص‌های متعدد مادرزادی در جنین و حتی سقط شود. در این مطلب با علائم، مشکلات و راههای کاهش احتمال ابتلا به این بیماری آشنا شوید.
سرخجه و بارداری
علائم بیماری سرخجه
سرخجه یک بیماری حاد ویروسی است ولی علائم آن می‌تواند به شکلی بروز کند که تشخیص آن از سایر بیماری‌ها مشکل باشد. در نیمی از موارد ابتلا به این بیماری یا علائمی وجود نداشته یا نشانه‌های آن بسیار خفیف بوده است.
دو تا سه هفته پس از ابتلا به ویروس، معمولاً علائم بروز میکند. ممکن است از یک تا پنج روز قبل از این که جوش‌های بیماری نمایان شود، تب خفیف، ضعف، سردرد، لنف‌های متورم، درد و تورم مفاصل، قرمزی چشم و گرفتگی یا آبریزش بینی داشته باشد. جوش‌ها تنها برای چند روز باقی می‌ماند و معمولاً ابتدا روی صورت و سپس در سایر نواحی ظاهر میشود. تورم غدد و درد مفاصل ممکن است تا چندین هفته باقی بماند. یک هفته قبل از آن که جوش‌ها نمایان شود تا یک هفته بعد از آن امکان سرایت این بیماری از طریق فرد وجود دارد.
تأثیر سرخجه در بارداری
عفونت سرخجه می‌تواند منجر به سقط، زایمان زودرس یا نقص‌های متعددی هنگام تولد شود. اگرچه میزان مشکلات با زمان ابتلای شما به بیماری نیز در ارتباط است. اگر در اوایل بارداری به سرخجه مبتلا شوید، احتمال ایجاد مشکلات جدی خیلی بیشتر است و معمولاً در اواخر بارداری این احتمال کمتر میشود. اگر فرد در ۱۲ هفتۀ اول بارداری به سرخجه مبتلا شود، به احتمال زیاد کودک سرخجۀ مادرزادی خواهد داشت.
این آمار برای هفته‌های بعدی بارداری کمتر میشود. پس از هفتۀ ۲۰، احتمال بسیار کمی برای ایجاد نقص در جنین وجود دارد. درصورتی‌که سرخجه به جنین منتقل شده باشد، می‌تواند مشکلات متعددی ایجاد کند. برخی از این مشکلات رایج شامل ناشنوایی و نقص در چشم‌هاست که می‌تواند منجر به کوری شود. همچنین مشکلات ساختاری قلب و مشکل عصبی مانند ناتوانی ذهنی نیز وجود دارد.
راهکارهایی پس از ابتلا به سرخجه
در صورت شک داشتن به وجود این بیماری در خود، باید برای اطمینان از ابتلا به سرخجه با پزشکتان تماس بگیرید. به دلیل مسری بودن این بیماری، بدون اطلاع قبلی در مطب حاضر نشوید، زیرا ممکن است سایر مادران باردار در مطب را نیز آلوده کنید. اگر از قبل در برابر بیماری مصون نشده‌اید یا هنوز آزمایش نداده‌اید، پزشک فوراً برای شما ترتیب آزمایشی را می‌دهد تا آنتی‌بادی‌های سرخجه را بررسی کند. همچنین یک آزمایش دیگر برای یک هفتۀ بعد و همچنین آزمایش دیگری برای چهار هفتۀ بعد نیز برای شما تجویز میکند.
اگر از قبل در برابر این بیماری ایمن بوده‌اید، به احتمال زیاد دوباره مبتلا نخواهید شد اما احتمال کمی نیز برای ابتلای مجدد شما وجود دارد که در این حالت احتمال ابتلای جنین به سرخجه بسیار کم خواهد بود. از آنجا که درمان مؤثری برای سرخجه وجود ندارد و همچنین راهی نیز برای جلوگیری از انتقال سرخجه به جنین نیز وجود ندارد، ممکن است اگر فرد در اوایل بارداری به سرخجه مبتلا شود، پزشک پیشنهاد ختم بارداری را مطرح کند. اگر فرد تصمیم به ادامۀ بارداری بگیرد، پزشک فوراً یک دُز پادتن به او تجویز میکند تا شاید احتمال بروز مشکلات را برای جنین کاهش دهد، اگرچه این پادتن از انتقال ویروس به نوزاد جلوگیری نمی‌کند.
روش‌های پیشگیری از ابتلا به سرخجه در بارداری
امکان تزریق واکسن سرخجه به مادران باردار وجود ندارد. به همین دلیل، بهتر است پیش از باردار شدن برای بررسی ایمنی بدن نسبت به سرخجه آزمایش‌های لازم را داده باشید تا در صورت نیاز، پزشک قبل از شروع بارداری واکسن آن را به شما تزریق کند. اما اگر زن باردار نسبت به این ویروس مصون نباشد، بهتر است برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری از تماس با افرادی که جوش‌های پوستی دارند یا کسانی که اخیراً مبتلا به سرخجه شده‌اند پرهیز کند. رعایت موارد زیر می‌تواند در پیشگیری از ابتلای فرد باردار به سرخجه مؤثر باشد:
- مطمئن شوید که کودکان دیگرتان واکسیناسیون شده‌اند. همچنین همۀ افراد خانواده را واکسینه کنید. امکان انتقال ویروس از کسی که اخیراً واکسن زده است وجود ندارد.
- از تماس با کسی که سرخجه دارد پرهیز کنید. اگر در محل کار شما فردی مبتلا به این بیماری است، در خانه بمانید تا مطمئن شوید خطر واگیر رفع شده است.
- بهتر است مسافرت نروید، زیرا سرخجه یک بیماری رایج است.
زمانی که زایمان کردید، حتماً واکسن بزنید تا در بارداری بعدی نگرانی نداشته باشید. می‌توانید هنگام شیردهی واکسینه شوید. بهتر است حداقل ۲۸ روز بعد از واکسیناسیون برای بارداری اقدام کنید. لازم است بدانید که با اپیدمی پول درآوردن بدون کار توجه به برنامۀ واکسیناسیون کشوری مبارزه با سرخجه در ایران که از سال ۸۲ اجرا شده است، موارد ابتلا به این بیماری بسیار کم شده است، اما با این حال اگر در مقابل این ویروس ایمن نشده‌اید، بهتر است تا پایان بارداری برای سلامت خود و جنینتان خیلی بیشتر از قبل مراقب باشید.
آمریکا بودجه سازمان بهداشت جهانی را متوقف کرد
دونالد ترامپ اعلام كرد كه بودجه سازمان بهداشت جهانی (سازمان بهداشت جهانی) را که متهم به شیوع نوع جدید ویروس کرونا (كوید -19) كرده است، را متوقف کرد
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا اعلام كرد كه بودجه سازمان بهداشت جهانی (سازمان بهداشت جهانی) را که متهم به شیوع نوع جدید ویروس کرونا (كوید -19) كرده است، را متوقف کرد.
ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی در مورد کارگروه ویروس کرونا در کاخ سفید در مورد دستور کار صحبت کرد.
ترامپ ادعا كرد كه سازمان بهداشت جهانی مسئولیت جدی برای شیوع این بیماری همه گیر در سراسر جهان را بر عهده دارد و از این نظر این سازمان گمراه کننده جهان است.
ترامپ با بیان اینکه این سازمان برای چین کار می کند، گفت:
"امروز من به مدیریت خود دستور می دهم که بودجه ای را که به سازمان بهداشت جهانی وی دهیم را متوقف میکنیم. همه می دانند که در آنجا چه می گذرد."
ترامپ در خصوص تصمیم گیری در این مورد افزود، مدیریت وی "سهل انگاری سازمان بهداشت جهانی و پنهانی کاریها در این بیماری همه گیر را نیز در ارزیابی خود مد نظر قرار داده است."
ترامپ با بیان اینکه ایالات متحده سالانه 400 تا 500 میلیون دلار بودجه برای سازمان بهداشت جهانی تأمین می کند، گفت: در مقابل آن چین تنها 40 میلیون دلار تأمین می کند.
ترامپ با تأکید بر اینکه سازمان بهداشت جهانی در مقابل در خواستهای "توقف مسافرت از چین" را نادیده گرفته و این یک اشتباه بزرگ است، تاکید کرد، من بدون توجه به گفته های آنها سفرها از چین به ایالات متحده آمریکا را متوقف کردم.
ترامپ همچنین سازمان بهداشت جهانی را برای "دفاع از تز های چین" و "عدم انجام تحقیقات موثق در مورد شیوع بیماری در ووهان" متهم کرد، گفت:
"بعد از این همه سال، سازمان بهداشت جهانی که دیگر نمی تواند وظیفه اصلی خود را انجام دهد، باید مسئولیت پذیر باشد."
ترامپ با بیان اینکه اقدم دیرهنگام سازمان بهداشت جهانی در مورد اپیدمی، زمان زیادی را به هدر داده است، گفت: این سازمان در مورد ناپدید شدن پزشکان چینی که اولین هشدارها راجع به شیوع این بیماری را دادند سکوت کرده است.
از طرف دیگر، آنتونیو گوترس دبیرکل سازمان ملل متحد به تصمیم دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا در مورد به حالت تعلیق درآوردن پول ارائه شده به سازمان بهداشت جهانی را به خاطر عدم موفقیت در مقابل شیوع كوید-19 انتقاد كرد و گفت:
"اکنون زمان کاهش منابع سازمان بهداشت جهانی یا هر سازمان بشردوستانه در مبارزه با ویروس کرونا نیست، بلکه زمان همبستگی است."
گوترس در بیانیه مکتوب ضمن اظهار اینکه شیوع Kovid-19 یکی از خطرناک ترین مشکلات پیش روی جهان است و سازمان بهداشت جهانی و هزاران کارمند آن مخصوصا از جوامع بی دفاع حمایت میکند گفت: برای پیروزی در جنگ علیه اپیدمی بویژه حمایت از سازمان بهداشت جهانی اهمیت زیادی دارد.
گوترش با اشاره به اینکه با این ویروس بی سابقه، مبارزه بی سابقه لازم است، گفت:
"وقتی این صفحه اپیدمی بسته شود، ما به این مسئله نگاه خواهیم کرد که این ویروس چگونه به وجود آمد، چگونه در سراسر جهان گسترش یافت و چگونه برای مقابله با این بحران مبارزه شد، و از همه اینها درس خواهیم گرفت، اما اکنون زمان آن نیست."
رویای یک شبه پولدار شدن جوانان
در هر خانواده ایرانی معضل اشتغال جوان یا وجود داشته یا وجود دارد و یا در آینده ای نزدیک بوجود می آید. اما در این میان نبود کار یک مسئله و رویای یک شبه پولدار شدن مسئله ای دیگر است.
سلامت نیوز: در هر خانواده ایرانی معضل اشتغال جوان یا وجود داشته یا وجود دارد و یا در آینده ای نزدیک بوجود می آید. اما در این میان نبود کار یک مسئله و رویای یک شبه پولدار شدن مسئله ای دیگر است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، نسل جوان ما این روزها با مشکل اشتغال دست و پنجه نرم می کنند و خانواده ها مدام از نبود کار گله می کنند اما آیا به راستی کار در جامعه ما کم است؟
زمانی تفکر جامعه، کار خوب و درست و حسابی را در کارمندی دولت می دید و همه رویای کارمندی دولت را در سر داشتند.
واژه استخدام رسمی از همان زمان بر زبان ها افتاد اپیدمی پول درآوردن بدون کار و همه به علت مزایا و حقوق ثابت ماهانه علاقه به فعالیت در ادارات دولتی داشتند.
خانواده ها دخترانشان را به کارمندان دولت می دادند و در میان فامیل به دامادشان افتخار می کردند.
کمی که زمانه تغییر کرد و دیگر از آن استخدام های رسمی نیز خبری نشد، کاسبی یاهمان بیزینس خودمان رونق گرفت و مانند بمب در جامعه ترکید.
عده ای حتی معنای بیزینس را نمی دانستند و فکر می کردند خود بیزینس یک شغل است.
دخترشان را به "بیزینس من" می دادند و به انتخابشان افتخار می کردند.
همه این اتفاقات در دوره ای رخ داد که معضل کار اینچنین جدی نبود و کار برای همه پیدا می شد.
البته آن زمان هم جوانان کار را جوهره مرد می دانستند و برای کسب روزی حلال هر کاری می کردند.
زمانه که تغییر کرد و با گسترش دانشگاه های آزاد و علمی کاربردی و پیام نور و . تعداد لیسانسه ها که زمانی انگشت شمار بودند، به میلیون ها نفر رسید.
کمی قبل از این اتفاق عده ای از کارشناسان هشدار دادند که جامعه درکنار دکتر و مهندس، به کارگر و مکانیک و نانوا و . نیز نیاز دارد و این همه فارغ التحصیل در رشته های مختلف در مقطع کارشناسی و ارشد نیاز به بازار کار دارند.
البته به این هشدار ها توجهی نشد و شد آنچه نباید می شد. جوانی که چند سال در دانشگاه درس خوانده بود، با دنیایی از آرزو به بازار کار آمد اما یا شغل مرتبط یا رشته خود را پیدا نمی کرد، یا اینکه متقاضی این شغل با ظرفیت آن همخوانی نداشته و قبلا اشباح شده بود.
همه این مسائل سبب شد تا این جوان که حالا تحصیل کرده نام گرفته، سطح توقعاتش نیز افزایش پیدا کند و به دنبال کارهایی مانند کارگری، باغبانی، کشاورزی، نانوایی، مکانیکی و . نرود.
*رویای میلیاردر شدن
همزمان با این اتفاق، جوانان تحصیل کرده در سینما و تلویزیون و اینترنت زندگی های رویایی می دیدند و در سر رسیدن به زندگی را می پروراندند. اما انها که شغلی نداشتند!
بنابر این به دنبال مشاغل کاذب رفتند، به دنبال شغل هایی که آینده ای جز تباهی و آسیب اجتماعی چیزی در پی نداشت.
عده ای فریب خورده و ناخواسته بخاطر میلیاردر شدن به دام گروه های خلاف کار و قاچاقچی افتادند.
عدهای نیز با قرض کردن از این و آن، سرمایه ای دست و پا کرده تا با شریک شدن با کسی که به آنها وعده زندگی رویایی می داد، به آرزوی خود برسند، اما چه سود که بعد متوجه شدند با کلاهبردار شریک شده اند.
در دوره زمانه فعلی نیز جوانان به فکر پول درآوردن از فضای مجازی افتاده اند. فضایی که جای کسب و کار بسیار دارد اما باید در آن قوانین و ضوابط را رعایت کرد.
تبلیغ کسب و کار از طریق فضای مجازی مشکل ندارد اما به شرطی که این کسب و کار قانونی باشد. اما متاسفانه بازهم همان رویای یک شبه میلیاردر شدن، دست از سر جوانان بر نداشته و کماکان آنها به هر دری می زنند که پول پارو کنند. اما در این میان از در درست وارد نمی شوند.
یکی از راههای کسب درآمد در ایران این روزها فروش فالوئر در اینستاگرام و اعضای کانال در تلگرام است.
این افراد برای بچه پولدارهایی که میخواهند معروف شوند یا برای افرادی که می خواهند کسب و کار راه بیندازند، در اینستاگرام فالوئر و در تلگرام برای کانالشان عضو اپیدمی پول درآوردن بدون کار می گیرند.
تکنیک آنها هنوز برای عموم مردم نامشخص است و کسی نمی داند چطور آنها یک کانال تلگرامی را با پولی که به ازای هر هزار نفر می گیرند، می توانند به عدد درخواستی مشتریان برسانند.
در تبلیغات آنها آمده است: « افزایش فالوئر از 5k تا 80k تنها در یك روز بدون پسورد شما. تضمینى»
تنها در یك روز شما میتونید صاحب پیج پر بازدید بشید! هر هزار فالوور فقط 15 هزار تومن، ده هزار فالووور 150 هزار تومن».
عده زیادی نیز تاکنون توانسته اند با پرداخت هزینه تعداد تعقیب کننده های خود را به چند هزار نفر افزایش دهند و حسابی مطرح شوند.
فعالیت این افراد حسابی مورد استقبال بچه پولدارها قرار گرفته و آنها برای بالا بردن تعداد تعقیب کننده ها و مطرح شدن هرچه بیشتر مبالغ هنگفتی را هزینه می کنند.
البته در اکثر موارد سر آنها کلاه می رود چرا که بعد از پرداخت پول هر روز از تعداد فالوئرهاواعضای کانال ها کاسته میشود.
جالب است که آنها که تجارت فالوئر می کنند، مسئولیتی در قبال حفظ تعداد فالوئر ها ندارند.
*شغل هایی برای هیچ
باید به این نکته اشاره کنیم که پیدایش چنین مشاغلی که می توان به آنها شغل کاذب لقب داد، چیزی جز افزایش بزهکاری در جامعه نیست.
گاهی مشاغل کاذب به پوششی برای اعمال مجرمانه تبدیل می‌شوند. بسیاری از افرادی که در مشاغل پست مانند اسفند دود کردن، پاک کردن شیشه ماشین یا فروختن سی‌دی‌های به ظاهر مجاز و انواع خدمات در فضای مجازی مشغول هستند، در حقیقت از این مشاغل به عنوان نقابی جهت مخفی کردن اعمال خلاف‌کارانه خود استفاده می‌کنند و به فعالیت‌های مجرمانه‌ای مانند قاچاق مواد مخدر، تحت نظر گرفتن شخص یا مکان خاص، سرقت، قتل و فروش سی‌دی‌های غیرمجاز و. می‌پردازند. در حقیقت این گونه مشاغل بستر مناسبی را برای جرایم مختلف پدید می‌آورند.
تعریف نیازهای جدید در جامعه یکی دیگر از آسیب‌های جدی مشاغل کاذب به شمار می‌آید. با بررسی تغییرات حاصل در نوع زندگی مردم در چند سال اخیر، به خوبی متوجه این مسئله می‌شویم که برخی مشاغل کاذب، با تعریف نیازهای جدید، سبب تغییراتی اساسی در سبک زندگی خانواده‌ها می‌شوند. به عنوان نمونه، شرکت‌های خدماتی با بر عهده گرفتن بسیاری از فعالیت‌هایی که قبلاً در منزل انجام می‌شد، نیازهای جدیدی را در خانواده‌ها تعریف می‌کنند.
یکی از مسائل قابل تأمل در بحث اشتغال کاذب، تأثیر مستقیم این مشاغل بر شخصیت افراد است. اکثر کسانی که بنا به دلایلی به مشاغل کاذب مشغول‌اند، به دلایل مختلف، از جمله پست بودن شغل، علاقه‌مند نبودن به شغل، درآمد ناپایدار و محدود، نبود امنیت شغلی و. از شغل خود رضایتی ندارند و گاهی اوقات احساس بی‌ارزشی ناشی از فعالیت در این گونه مشاغل، سبب بروز مشکلات روحی و افسردگی و عدم امنیت روانی در برخی از این افراد می‌گردد.
گلایه‌های مصطفی زمانی از تیم تولید «شهرزاد»⇐«شهرزاد۲» را دیرتر شروع کردند که دیرتر دستمزد دهند!/خیلی دلشان می‌خواهد ادای هنرمندان را درآورند اما ادا درآوردن هم هنر می‌خواهد!
سینماروزان: فصل دوم سریال «شهرزاد» در آستانه عرضه از شبکه خانگی قرار دارد و آن هم بعد از کلی حواشی که حین تولید فصل دوم به خاطر بازداشت تهیه کننده سریال و بعدتر درگیری سرمایه گذار ۶۰ درصدی سریال با تهیه کننده پیش آمد.
به گزارش سینماروزان «شهرزاد۲» به مانند فصل اول از مثلث شهاب حسینی-ترانه علیدوستی-مصطفی زمانی سود می برد. زمانی که در فصل اول این سریال نقش یک عاشق ناکام را بازی کرد در ابتدای فصل دوم کامروا خواهد شد اما این کامروایی هم دیری نخواهد پایید.
زمانی که این روزها یک درام ماجرایی مهیج به نام «تیک آف» را روی پرده دارد به تازگی در گفتگویی با «اعتماد» گلایه هایی کرده از تیم تولید «شهرزاد۲». این بازیگر درباره عقب افتادن تولید فصل دوم بیان داشت: پروژه «شهرزاد» چند بار عقب افتاد و من از جايي به بعد خسته شدم. با اينكه گروه تهيه و توليد هميشه خيلي بزرگ‌منشانه مصاحبه مي‌كنند ولي همه‌شان تقريبا شبيه هم هستند، حتي در مسووليت‌پذيري‌شان! وعده‌هاي همه‌شان از جنس هم است و خيلي‌هاي‌شان هنرمند نيستند.
این اپیدمی پول درآوردن بدون کار بازیگر با اشاره به تهیه کنندگان سریال ادامه داد: درصد كمي از تهيه‌كننده‌ها هنرمندند. البته خيلي دلشان مي‌خواهد اداي هنرمندها را دربياورند البته نمي‌دانند اين ادا درآوردن هم خودش يك هنر است كه آنها اين هنر را هم ندارند. مي‌گويند اداي مرد درآوردن هم هنر مي‌خواهد!
زمانی با اشاره به اپیدمی پول درآوردن بدون کار تأخیر تولید فصل دوم افزود: ما ديديم كه عوامل تهيه و توليد «شهرزاد» خيلي دوست دارند ديرتر پروژه را شروع كنند كه دستمزدها را ديرتر بدهند براي همين من براي بازي در فيلم «سارا و آيدا» مازيار ميري قرارداد بستم. دو روز اين كار با سريال «شهرزاد» تداخل پيدا كرد.
چالشهای کسب و کارهای کوچک در دوران کرونا
دنیای اقتصاد- کسب‌وکارهای کوچک برای اقتصادها اهمیت زیادی دارند. در سال ۲۰۱۷، بنگاه‌هایی که کمتر از ۲۰ نیرو دارند، ۴/ ۱۶ درصد اشتغال کل آمریکا و بنگاه‌هایی با کمتر از ۵۰۰ نیرو ۴۷ درصد اشتغال این کشور را به خود اختصاص داده بودند. موضوعی که کمتر سنجیده میشود، اما به همان اندازه اهمیت دارد، نقشی است که کسب‌وکارهای کوچک در ایجاد و حفظ شخصیت و دوام‌پذیری جوامع محلی ایفا می‌کنند. شناسایی چالش‌هایی که این کسب‌وکارها در نتیجه پاندمی کووید-۱۹ با آن مواجه شده‌اند، باعث تدوین سیاست‌هایی میشود که به بقای آنها در این شرایط کمک میکند.
کسب‌وکارهای کوچک، معمولا ذخایر نقدی محدودی دارند و دسترسی ساده‌ای به اعتبارات هنگفت یا بازارهای سرمایه ندارند. بنابراین، هرگونه وقفه موقت در فعالیت آنها می‌تواند منجر به پایان کارشان شود. تعجبی ندارد که محدودیت‌های قانونی- الزامات فاصله‌گذاری اجتماعی، در خانه ماندن و تعطیلی‌های اجباری- برای بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک، مشکل‌ساز شد. برخی دولت‌ها، راهکارها و کمک‌های موقتی برای این مشکل در نظر گرفتند. اما چالشهای ناشی از پاندمی کووید-۱۹ به این زودی‌ها پایان نمی‌پذیرد و سیاست‌های دولتی برای کمک به کسب‌وکارهای کوچک و مدیریت بازگشت به نوعی شرایط نرمال، همچنان ادامه دارد. پس این چالش‌ها باید بهتر شناسایی شوند.موسسه رند، در اولین قدم به سوی این هدف، گفت‌وگوهایی با صاحبان کسب‌وکارهای کوچک در بخش‌های مختلف آمریکا داشته تا بداند پاندمی کرونا چه تاثیری بر کسب‌وکارهای آنها داشته است؛ بزرگ‌ترین تهدید عملیات آنها چیست؛ و از همه مهم‌تر، برای پیشرفت سازمان‌های خود به محض عبور از این بحران، به چه چیزی نیاز دارند.
برای این نظرسنجی، از ۲۱ صاحب کسبوکار کوچک در شهرها و بخش‌های مختلف شامل رستوران‌ها، فروشگاه‌های خرده‌فروشی کوچک و به‌ویژه خواربارفروشی‌ها، سازمان‌های مشاوره کسبوکار، شهربازی‌های کوچک، یک سالن آرایشی، یک باشگاه یوگا، یک تولیدکننده و یک نقاش پیمانکار، سوال پرسیده شده است. این کسب‌وکارها از نظر اندازه بسیار متنوع بودند و از ۲ تا ۳۵۰ نیرو را دربرمی‌گرفتند. برخی از این کسب‌وکارها کمتر از دو سال است که راه‌اندازی شده‌اند. این گروه کوچک از صاحبان کسبوکار که با آنها گفت‌وگو شده، نمی‌توانند نماینده کاملی از طیف گسترده کسب‌وکارهای کوچک آمریکا باشند. اما به دلیل محدودیت‌های زمان و منابع، به همین تعداد بسنده شده و در مورد تجربیات و چالشهای آنها، به اضافه ایده‌هایی برای موثرتر کردن برنامه‌های کمک به کسب‌وکارها، اطلاعات جمع‌آوری شده است.
مقالات مرتبط:
آنچه صاحبان کسب‌وکارهای کوچک می‌گویند
اظهارنظرهایی که از ۲۱ صاحب کسبوکار کوچک جمع‌آوری شده، به دو دسته کلی قابل تقسیم است: ۱- کسب‌وکارها چگونه می‌توانند در طول محدودیت‌های تجاری و اجتماعی دوام بیاورند؛ ۲- بعد از اینکه محدودیتها برداشته شد، شرکت‌ها چگونه می‌توانند به عملیات عادی خود برگردند.
محدودیت‌های کووید-۱۹، برخی از این کسب‌وکارها را با کاهش شدید درآمد مواجه کرد و آنها را در آستانه فروپاشی قرار داد. برخی دیگر از آنها، سبک‌های جدید عملیاتی را تجربه کردند تا حداقل درآمد را داشته باشند؛ مثلا رستوران‌ها منوی خود را محدود به غذاهای بیرون‌بر کردند یا خرده‌فروش‌ها سعی کردند کسبوکار آنلاین خود را توسعه دهند. یک خرده‌فروش کوچک، در اقدامی نوآورانه، با یک رستوران محلی توافق کرده بود تا همراه با غذاهای بیرون‌بری که سفارش می‌گرفت، پازل یا بازی‌های فکری ارسال کند تا مردم در دوران قرنطینه سرگرم شوند. اما تعداد کسب‌وکارهایی که توان مالی تحمل تعطیلی موقت را داشته باشند و دوباره بعد از رفع محدودیتها بتوانند کسب‌وکارشان را سر پا کنند، زیاد نیست.
یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌هایی که از صاحبان کسب‌وکارهای کوچک شنیدیم، نیاز آنها به پوشش دادن هزینه‌های عملیاتی ثابت مثل هزینه اجاره، آب، برق و بیمه بود. ناتوانی در پوشش دادن این هزینه‌ها برجسته‌ترین چالشی بود که مصاحبه‌شونده‌ها با آن مواجه بودند.
بزرگ‌ترین برنامه دولت فدرال آمریکا، موسوم به PPP، برای کمک به این کسب‌وکارهای کوچک در دوران پاندمی اجرایی شد. هدف اصلی برنامه این بود که به شرکت‌ها کمک کند نیرویی را اخراج نکنند. برای رسیدن به این هدف، وام‌های کم‌بهره به کسب‌وکارها داده میشود و اگر شرکت وام‌گیرنده اثبات کند که ۷۵ درصد مبلغ وام را طی هشت هفته پس از دریافت آن، برای دستمزدها و مزایای کارکنان خود خرج کرده و به این ترتیب نیرویی اخراج نمی‌شود، دولت بازپرداخت آن را می‌بخشد. این کار به شرکت‌ها انگیزه داد تا همه کارکنان خود را حفظ کنند.
البته PPP هم با انتقادهایی مواجه بود؛ به‌ویژه در رابطه با کمبود شفافیت در پیشبرد تقاضاها و پذیرش آنها. بیشتر کسب‌وکارهایی که اپیدمی پول درآوردن بدون کار با آنها مصاحبه شد، درخواست دریافت وام‌های PPP را داده بودند، اما کمتر از نیمی از آنها موفق به دریافت آن شدند.
نگرانی‌هایی در مورد زنجیره تامین
بیشتر صاحبان کسب‌وکاری که با آنها گفت‌وگو کردیم، در اولین هفته‌های آغاز محدودیتها هنوز مشکلاتی را در رابطه با زنجیره تامین احساس نکرده بودند، اما برخی از آنها نگران آینده بودند. در میان آنها، یک خرده‌فروش لوازم‌التحریر و وسایل سرگرمی، مشکلاتی را تجربه کرده بود. این فروشنده اشاره می‌کرد که بیشتر توزیع‌کننده‌ها تعطیل شده‌اند و آن تعداد اندکی هم که فعالیت می‌کنند، به‌خاطر افزایش تقاضا، کمبود موجودی دارند. صاحب یک رستوران که در دوران محدودیتها نیمه‌باز بود، اشاره کرده که مجهز کردن کارکنان رستوران به وسایل بهداشتی و محافظ، هم سخت بوده و هم گران. یکی دیگر از مشکلات رستوران‌ها این بود که به‌دلیل عدم مراجعه حضوری مشتریان، فعالیت سرویس‌های آنلاین ارسال غذا مثل اوبرایتز افزایش یافته، اما چون درآمد رستوران‌ها کاهش پیدا کرده، توان پرداخت کارمزد به این سرویس‌های آنلاین را ندارند و سفارش‌هایی که از این طریق می‌گیرند، عملا برای آنها ضررده است. خیلی از صاحبان رستوران‌ها اعلام کرده‌اند که ترجیح می‌دهند مشتری‌ها خودشان به‌صورت تلفنی غذای بیرون‌بر سفارش بدهند تا از طریق سرویس‌های آنلاین.
در میان دیگر کسب‌وکارهایی که نگران آینده بودند، اپیدمی پول درآوردن بدون کار یک تولیدکننده کوچک بود که محصولات مصرفی خاص تولید میکند. این تولیدکننده بخشی از مواد اولیه خود را فقط از اروپا تامین می‌کرد، اما در دوران قرنطینه نمی‌دانست کارخانه‌های تولیدکننده در آنجا چه زمانی فعالیت خود را شروع خواهند کرد. بخش دیگری از مواد اولیه او از چین تامین می‌شد که به بندر نیویورک رسیده بود، اما انبارهای توزیع در آمریکا بسته شده بودند و او نمی‌دانست سفارش‌ها دقیقا چه زمانی به دستش می‌رسند.
دغدغه‌‌ای دوگانه
بدون اشاره به هزینه‌های روانی که بحران کرونا بر صاحبان کسب‌وکارهای کوچک گذاشته، نمی‌توان صرفا از گفت‌وگو با آنها نتیجه‌گیری کرد که برای زنده نگه‌داشتن شرکت‌های خود در دوران پاندمی کووید-۱۹ دقیقا چه کارهایی انجام داده‌اند. البته، دو موضوع را از این گفت‌وگوها می‌توان استخراج کرد.
اولین موضوع این است که این افراد که دارای روحیه بنگاهی هستند، از چالش نمی‌ترسند. بدون داشتن چنین شخصیتی، صاحب کسبوکار نمی‌شدند. آنها تسلیم نشده و همه تلاش خود را می‌کنند تا با شرایط دشوار کنار بیایند. اما در مکالمات، مشهود بود که آنها یک نگرانی جدی در مورد محیط غیرقابل پیش‌بینی و به سرعت در حال تغییر دارند. یک تولیدکننده کوچک گفته بود: «ویرانی اقتصادی تازه خود را نشان داده است. بدترین روزها در پیش هستند.» یکی دیگر از آنها آینده را وحشتناک دانسته است. برخی از این صاحبان کسب‌وکارهای کوچک می‌گویند کسب‌وکاری را که سال‌ها وقت صرف ایجاد آن کرده‌اند، حالا در معرض خطر قرار گرفته و محدودیت‌های کرونا معضل آنها را بیشتر کرده است. دومین نگرانی آنها، سلامت و معیشت کارکنان‌شان است. صاحب یک رستوران که اپیدمی پول درآوردن بدون کار تصمیم گرفته بود همه عملیات خود را به‌صورت موقت تعطیل کند، گفته بود اگر اتفاقی برای پرسنل من بیفتد و یکی از آنها کرونا بگیرد، من خودم را نمی‌بخشم؛ «پول درآوردن به این قیمت نمی‌ارزد. نمی‌خواستم این ریسک را بپذیرم.»
صاحبان کسب‌وکارهایی که با موسسه رند گفت‌وگو کردند، انعطاف لازم را نشان داده بودند، اما به اندازه کافی فشار هم تحمل کردند. صاحب یک رستوران خانوادگی گفته بود: «اگر شرایط طبق این روال ادامه پیدا کند، همه چیز را از دست می‌دهیم.» خیلی از افراد دیگر- به‌ویژه کارکنان کسب‌وکارهای کوچک- به دلیل تعطیلی‌های اجباری، محدودیت‌های فعالیت‌ها، تعدیل نیروهای متعاقب آن، و ضررهای مالی، تحت فشار شدید قرار گرفتند.
سیاست‌های مفید برای کسب‌وکارهای کوچک
از مکالمات انجام شده، می‌توان نتیجه گرفت برخی اصلاحات در سیاست‌های موجود و شاید در همه اقدامات تازه، می‌تواند برای کسب‌وکارهای کوچکی که تلاش می‌کنند با پاندمی کووید-۱۹ مقابله کنند، مفید باشد. مصاحبه‌شونده‌ها خواهان یکسری تعدیل‌ها یا متمم‌ها برای سیاست‌های موجود شدند. پیشنهادهای آنها به‌طور خلاصه عبارتند از:
* کمک به هزینه‌های عملیاتی ثابت: فوری‌ترین نیاز کوتاه‌مدتی که کسب‌وکارهای کوچک داشتند، کمک به هزینه‌های عملیاتی ثابت آنها بود که پرداخت اجاره، بزرگ‌ترین مشکل را برای آنها ایجاد میکند. ساده‌ترین راه برای برطرف کردن این نیاز، بدون اینکه یک برنامه کمک اپیدمی پول درآوردن بدون کار مالی کاملا جدید تدوین شود، می‌تواند این باشد که شرط بخشودگی وام‌های PPP (اینکه ۷۵ درصد مبلغ وام صرف نگهداری نیروی کار شود) برداشته شود. این تصمیم می‌تواند منابعی را برای پرداخت هزینه‌های ثابت آزاد کند و به صاحبان کسبوکار امکان دهد منابع در دسترس خود را در جایی که بیشترین کاربرد را دارند، صرف کنند.
* تصریح مشروعیت برای دریافت PPP: خیلی از درخواست‌ها برای وام PPP در اولین دور فراخوان آن، رد شد. تقاضای بالا در دور دوم فراخوان ادامه داشت که همچنان به بخشی از آنها تعلق نگرفت. وام‌هایی که در اولین دور اعطا شد، به بنگاه‌هایی تعلق گرفت که بعدا به این نتیجه رسیده بودند که نباید این کمک‌ها را دریافت کنند. این بنگاه‌ها وام‌های خود را برگرداندند و مبالغ بازگردانده شده، حالا به دیگر بنگاه‌های متقاضی تعلق گرفته است. به هر حال، این مسیر اشتباه تعلق گرفتن وام به یکسری افراد و برگشتن آن برای تخصیص به یک بنگاه دیگر، روند توزیع را کند کرد. تصریح قوانین در مورد اینکه چه نوع کسب‌وکارهایی دقیقا واجد شرایط و مناسب دریافت این وام هستند، می‌تواند به کسب‌وکارهای ارزشمند کمک کند سریع‌تر به منابع مالی برسند.
* ارتقای کلی‌تر تلاش‌های ارتباطی دولت: ناکافی بودن ارتباطی که دولت در مورد این برنامه‌های کمک مالی با بنگاه‌ها برقرار کرد، یکی از موضوعات اصلی بحث با مصاحبه‌شونده‌ها بود. صاحبان کسبوکار خواهان شفافیت و اطلاعات بیشتر در مورد همه برنامه‌ها هستند؛ به‌ویژه اطلاعیه‌هایی که در مورد موقعیت کاری آنها صادر می‌شد. اقدامات خاص در این مورد می‌تواند توسعه خطوط ارتباطی، وبینارها و دیگر اشکال دسترسی باشد.
* پشتیبانی برای بیمه وقفه کسبوکار:
بیمه وقفه کسبوکار، بیمه‌ای است که اگر هر نوع فاجعه یا رویداد غیرمنتظره‌ای پیش آید که باعث شود کسی کسبوکار خود را متوقف کند، هزینه‌های عملیاتی بنگاه را پوشش می‌دهد تا زمانی که آن کسبوکار دوباره فعالیت خود را آغاز کند. اما پاندمی کووید-۱۹ کسب‌وکارها را در این زمینه ناامید کرد، چون این نوع بیمه ضررهای ناشی از شیوع ویروس‌ها، باکتری و میکرو ارگانیسم‌ها را پوشش نمی‌دهد. اگر لازم باشد شرکت‌های بیمه چنین بندی را اضافه کنند، آثاری عمیق بر قیمت‌های آینده و دسترس‌پذیری بیمه کسبوکار خواهد داشت. بنابراین، نوعی پشتیبانی دولتی یا برنامه بیمه مجدد در شرایط خاص، می‌تواند مناسب باشد.
* قوانین شفاف برای بازگشایی کسبوکار: برخی مصاحبه‌شونده‌ها اظهار کردند که در برنامه‌ریزی برای بازگشایی کسب‌وکارهای خود با مشکل مواجه شده‌اند، چون قوانین شفافی در مورد محدودیت‌هایی که باید در طول بازگشت تدریجی به شرایط نرمال رعایت کنند، وجود ندارد. جزئیات این قوانین می‌تواند نحوه بازگشایی بنگاه را برای آنها مشخص کند. همچنین دریافت رهنمودهای واضح از طرف مقامات محلی و استانی، آماده‌سازی برای ازسرگیری کسبوکار را تسهیل خواهد کرد.
* ایجاد امنیت برای نیروی کار: در طول بازگشایی تدریجی کسبوکار، دائما این نگرانی از طرف صاحبان کسبوکار شنیده می‌شد که چه رهنمودهایی برای محافظت از نیروی کار وجود دارد تا آنها بتوانند هم ملزومات اخلاقی را برای ایمن نگه داشتن کارکنان خود در محیط کار رعایت کنند و هم اقداماتی انجام دهند که پیگیری و مستندسازی شود تا آنها به‌عنوان کارفرما از مسوولیت‌های قانونی مبرا باشند.
* منابع سرمایه در اپیدمی پول درآوردن بدون کار گردش: خیلی از کسب‌وکارهای کوچک برای شروع مجدد فعالیت‌های خود، به سرمایه اضافه نیاز پیدا کردند. این موقعیت به‌ویژه برای کسب‌وکارهایی که مجبور شدند منابع اعتباری خود را در بدترین دوران بحران مصرف کنند تا زنده بمانند، سخت‌تر است. اگر اثرات بیکاری و تعطیلی‌های موقت کسب‌وکارها، تا چند ماه به رکود اقتصادی کلی منجر شود، تامین سرمایه در گردش دشوارتر هم خواهد شد.
انجمن کسب‌وکارهای کوچک آمریکا (SBA)، تسهیلاتی تحت عنوان «وام آسیب‌های اقتصادی» (EIDLs) طراحی کرده بود که برای تامین سرمایه در گردش کسب‌وکارهای آسیب‌دیده از یک شرایط دشوار اقتصادی، به کسب‌وکارها تعلق می‌گیرد. البته مقیاس آسیب اقتصادی پاندمی کووید-۱۹ بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی بود که انجمن کسب‌وکارهای کوچک قبلا با آن مواجه بوده است. بنابراین، تقویت ظرفیت SBA برای تامین EIDL و اطمینان از کافی بودن بودجه آن در رخدادهای مشابه آینده، ضروری است.
آینده چه میشود؟
امید است که مشاهدات و پیشنهادهای به دست آمده از یک گروه صاحبان کسبوکار کوچک، بتواند در توسعه سیاست‌های آینده برای دولت‌ها مفید باشد، چراکه چنین اطلاعاتی در تهیه لیستی از گزینه‌ها که منعکس‌کننده تجربیات صاحبان کسب‌وکارهایی است که تقلا کرده‌اند بنگاه خود را در شرایط دشوار حفظ کنند، نقش دارد. به جز اینها، صدای کسب‌وکارهای دیگر هم باید شنیده شود، چون خیلی از کارکنان این کسب‌وکارها با وجود تلاش‌های فراوان کارفرماهایشان، شغل خود را از دست داده‌اند و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که بگوید چه زمانی می‌توانند دوباره شغلی به دست آورند. اگر هم شغلی به‌دست آورند، همچنان با ریسک‌های شیوع کووید-۱۹ در ماه‌ها و شاید سال‌های آینده و تا زمانی که بیماری تحت کنترل درآید، مواجه هستند. رسیدن به راه‌حل‌هایی جامع که منافع همه طرف‌های جامعه را متوازن کند، کاملا به آینده بستگی دارد. رویدادها سریع‌تر از آنکه دیدگاه‌ها و عقاید مرتبط منتشر شوند رخ می‌دهند و سیاست‌گذاران ناگزیرند سریع‌تر از قبل، در مورد حل‌وفصل مسائل مهم، سیاست‌هایی تدوین کنند.
دیدگاه شما